U hebt zowel een intentieverklaring als een testament nodig
Iedereen weet dat ze een testament moeten maken, maar een ander, minder bekend document is even cruciaal. Het heeft geen juridische status, dus het kan geen testament vervangen, maar een intentieverklaring (LOI), ook wel instructiebrief genoemd, kan van enorme praktische en emotionele waarde zijn voor uw dierbaren.
Op praktisch niveau bevat de brief informatie die uw familie en vrienden nodig hebben om het hoofd te bieden als u overlijdt of om welke reden dan ook niet in staat bent om te handelen. Het zou alles moeten vermelden, van de wachtwoorden tot uw online financiële rekeningen tot de muziek die u op uw begrafenis wilt spelen.
Op emotioneel niveau zou dit wel eens uw laatste bericht aan uw dierbaren kunnen zijn. Alleen jij weet wat je tegen hen zou willen zeggen.
De brief moet naar uw echtgenoot, een kind, een goede vriend of een familielid gaan. Een kopie moet naar de uitvoerder van het testament gaan.
Belangrijkste leerpunten
- Een intentieverklaring of instructiebrief is een persoonlijker en gedetailleerder document dan een testament.
- Om te beginnen bevat de brief de praktische informatie die uw dierbaren nodig hebben.
- De brief kan nuttig zijn bij andere noodgevallen, zoals een ongeval of een medische crisis.
Feiten om te behandelen
Een testament wordt pas voorgelezen na het overlijden van een persoon. De instructiebrief kan nodig zijn in andere noodgevallen, zoals een ongeval of een medische crisis waardoor u niet in staat bent om te communiceren.
Gedeeltelijk bevat de intentieverklaring alle praktische informatie die een dierbare nodig heeft om te kunnen handelen tijdens uw afwezigheid. Dit kan zijn:
- Wachtwoorden, pincodes en rekeningnummers van uw liquide middelen, inclusief bank, makelaardij, pensioen- en andere beleggingsrekeningen.
- Wachtwoorden voor uw e-mail- en sociale media-accounts.
- Namen en contactgegevens van bankiers, makelaars, advocaten en andere professionals die met uw vermogen omgaan.
- Een lijst met uw begunstigden en hun contactgegevens.
- Locatie van titels of akten voor uw huis en ander onroerend goed dat u bezit.
- De locatie van de sleutels van een kluis.
- Contactgegevens voor schuldeisers met hypotheken, creditcards en andere leningen.
- Contactgegevens voor verzekeringsdekking, met name levensverzekeringen.
- Instructies voor de verzorging van uw huisdieren.
- Informele informatie over de verspreiding van activa, zoals wie een sentimenteel bezit of een erfstuk krijgt. (In uw testament kan worden vermeld dat deze artikelen volgens de brief moeten worden verspreid.)
- Een lijst met alle activa, zoals kunstwerken, boten, voertuigen en sieraden, evenals een ruwe schatting van hun huidige waarde. U kunt advies geven over waar de activa verkocht kunnen worden, zoals contactgegevens van veilinghuizen of kunsthandelaren.
- Een lijst met goede doelen die donaties kunnen ontvangen.
- De specifieke locatie van uw geboorteakte en recente kopieën van alle financiële en socialezekerheidsverklaringen, belastingaangiften en juridische documenten zoals testamenten en trusts.
De intentieverklaring moet alles omvatten, van uw financiële en digitale wachtwoorden en pincodes tot uw paspoortnummer en de muziek die u op uw begrafenis wilt laten spelen.
Wat is belangrijk?
Ondanks hoe nuttig deze brieven zijn, denken maar weinig financiële professionals ze te noemen, zegt Joanne Giardini-Russell, een financieel planner in Farmington Hills, Michigan, die het concept aan klanten introduceert met de term ‘ethische wil’.
“Mijn branche doet het heel slecht als het over belangrijke zaken gaat”, zegt ze. “Ze laten de hele dag taartdiagrammen zien, maar praten niet over de waarden van de persoon met wie ze zitten. Ze praten niet graag over wat belangrijk is voor mensen binnenin. Klanten hebben het woord ‘wil’ gehoord en de meeste van mijn klanten hebben vertrouwen. Ik hou van de ethische wil als een soort overlay op het vertrouwen of de wil. “
Giardini-Russell deelt vaak haar eigen intentieverklaring als sjabloon. “De reactie van de klant is verbazingwekkend. Het is zo eenvoudig om te creëren en ze kijken naar me alsof ik een genie ben ”, zegt ze.
“Dit is niet bekend”, beaamt Isabel Miranda, een advocaat in Bloomfield, NJ, die gespecialiseerd is in trusts en landgoederen. “Vroeger was dit soort documenten normaal, omdat mensen specificeerden waar ze begraven wilden worden,… wie ze moesten informeren bij hun overlijden en welke speciale geschenken ze moesten doen. Het is een privédocument, in tegenstelling tot het openbare karakter van het voorlezen van het testament. “
Laatste gedachten
Wat moet er nog meer worden opgenomen dan financiële en logistieke basisprincipes? “Het document bevat gewoon een aantal dingen die we normaal gesproken niet zeggen, maar ze zijn belangrijk”, zegt Giardini-Russell. ‘Ik herinner me het overlijden van de schoonmoeder van een vriendin – en ze was al maanden ziek. Bij het plannen van de begrafenis was het grote dilemma: ‘Welk bijgerecht zou Carol lekker hebben gevonden bij de ham?’ Ze kozen voor koolsalade. De kleine dingen hadden de overlevende familie volledig perplex.
‘Het beste van deze documenten is dat de persoon het schrijft, en je hoeft niet naar de advocaat te gaan om het te laten doen. Het is een aanvulling op een testament of trust; het vervangt die items niet, maar het kan een warm en wazig gezicht op het document geven. “
Een intentieverklaring behoudt ook je stem, zegt Miranda, die iedereen aanspoort om er ook een te creëren vanwege de emotionele waarde ervan. “Ze hebben de neiging heel, heel persoonlijk te zijn”, merkt ze op. ‘Het is het laatste wat iemand in zijn eigen woorden zegt.
“We schrijven nooit meer brieven. Hoewel een intentieverklaring niet met de hand hoeft te zijn geschreven, is het erg kostbaar om iets in het handschrift van je geliefde te hebben. ” Miranda koestert de intentieverklaring die met de hand is geschreven door haar overleden grootvader, Paulino.
Een persoonlijke noot
Ik heb een LOI gehad sinds mijn vroege jaren twintig, toen ik vrijgezel was en weinig bezittingen bezat. Maar ik reisde de wereld rond, vaak ver van huis, soms in moeilijke omstandigheden en vaak alleen. Als mij iets overkwam, moesten anderen weten wat ze met mijn spullen, mijn hond en zelfs mijn lichaam moesten doen. Samen met al het bovenstaande omvat de mijne mijn medische geschiedenis, tot aan mijn bloedgroep. Het bevat mijn rijbewijs en paspoortnummer en de vervaldatums voor elk. Ik heb ook alle uitstaande schulden opgenomen, met het bedrag dat ik momenteel verschuldigd ben en de rente.