Dram Shop-wetten

Wat zijn Dram Shop-wetten?

Dramshopwetten houden een bedrijf aansprakelijk voor het schenken of verkopen van alcohol aan minderjarigen of dronken personen die later de dood, letsel of materiële schade aan een andere persoon veroorzaken.

Inzicht in de wetten van Dram Shop

In de Verenigde Staten stelt elke staat een statuut vast, Dram Shop Act, dat vestigingen in bepaalde omstandigheden en in verschillende mate aansprakelijk stelt, afhankelijk van de wet die door hun kiezers is goedgekeurd.

De term “dramshopwet” stamt uit de 18e-eeuwse Britse manier om alcohol af te meten, die “dram” werd genoemd en werd afgemeten tot 3/4 theelepel.  Dram-winkels waren de bars, pubs, tavernes en andere etablissementen die drams alcohol schonken. Tegenwoordig zijn de dramshop-voorschriften van toepassing op alle bedrijven die alcohol verkopen of schenken. Dergelijke etablissementen zijn onder meer restaurants, bars, slijterijen, tavernes en stadionverkopers.

Dramshopwetten stellen derde  slachtoffers van dronken gedrag in staat burgerlijke rechtszaken aan te spannen tegen het etablissement, het bedienend personeel of de winkelbediende die alcohol verkocht aan de minderjarige of dronken persoon. Slachtoffers kunnen ook een rechtszaak aanspannen tegen de bedwelmde persoon en mogelijk een schadevergoeding ontvangen van beide partijen.

In een geval van een dramshop van een derde partij kan het slachtoffer van de dronken klant het etablissement aanklagen dat de klant buitensporig heeft gediend. Bij aansprakelijkheidsvonnissen wordt gekeken naar veelvoorkomende nalatigheidswetten, roekeloos gedrag en opzettelijk wangedrag. 

In sommige staten staat de dramshop-wetgeving de drinker ook toe om een ​​rechtszaak aan te spannen tegen een bedrijf dat hen alcohol heeft verkocht in een rechtszaak. In een first-party dramshop-zaak, als de dronken klant letsel oploopt als gevolg van hun dronkenschap, kunnen ze het bedrijf, de server of de winkelbediende aanklagen omdat ze hen te veel hebben bediend. De meeste staten verbieden dergelijke claims van mensen die de wettelijke leeftijd voor alcoholconsumptie hebben bereikt.

Aansprakelijkheid van Dram Shop

Aansprakelijkheid bewijzen is een uitdaging voor derden-slachtoffers. Barmannen zijn mogelijk niet in staat om het niveau van bedwelming van een klant te bepalen en weten misschien niet of ze een voertuig zullen besturen. De staatswet biedt een reeks items die het slachtoffer (eiser) moet bewijzen. Dit omvat onder meer bewijzen dat het etablissement alcohol heeft verkocht aan de zichtbaar bedwelmde persoon (verdachte) die het ongeval heeft veroorzaakt en bewijs dat de verkoop van alcohol door het etablissement heeft geleid tot de bedwelming van de beklaagde.

Bedrijven moeten werknemers trainen in het identificeren en niet schenken of verkopen van alcohol aan zichtbaar bedwelmde personen of minderjarigen. Voorbeelden van intoxicatie zijn onder meer trage of onduidelijke spraak, bloeddoorlopen ogen, verlies van evenwicht of coördinatie en het vertonen van onaangenaam, agressief of emotioneel gedrag. De staatswet kan van instellingen verlangen dat ze een bericht plaatsen waarin staat dat ze geen alcohol verkopen aan waarneembaar bedwelmde klanten.

Voorstanders van dramshop-wetten halen het bewijs aan dat deze wetten aan alcohol gerelateerde crashes verminderen. Ze halen de statuten aan om het publiek bewust te maken van de effecten van te veel alcohol en een afname van overmatig en illegaal alcoholgebruik. Het doel is om bedrijven die alcohol schenken en verkopen een prikkel te geven om dit op verantwoorde wijze te doen en om grondig te verifiëren dat klanten de wettelijke minimumleeftijd voor alcoholconsumptie hebben bereikt. Vóór de dramshopwetten waren verkopers van alcoholische dranken wettelijk niet verantwoordelijk voor de verwondingen van een aanklager.

Net als bij dramshop-wetten zijn aansprakelijkheidswetten voor sociale hosts. De gastheer van een privéaangelegenheid waar alcohol wordt geserveerd of verkocht, kan de schuld hebben van verwondingen of overlijden veroorzaakt door een minderjarige of een waarneembare bedwelmde persoon voor wie hij de gastheer was. De sociale gastwet is vooral cruciaal rond universiteits- en hogeschoolcampussen.