Edgeworth-prijscyclus
Wat is de prijscyclus van Edgeworth?
De Edgeworth Price Cycle is een patroon van prijsaanpassingen die het gevolg is van de concurrentie tussen bedrijven aanbieden vercommercialiseerde producten.
Hoewel de concurrentie die de Edgeworth-prijscyclus creëert, op korte termijn voordelen kan opleveren voor individuele bedrijven, is deze op de lange termijn over het algemeen nadelig voor die bedrijven.
Belangrijkste leerpunten
- De Edgeworth Price Cycle beschrijft hoe prijzen kunnen fluctueren onder omstandigheden van agressieve prijsconcurrentie.
- Het wordt vooral gezien bij bedrijven die standaardproducten verkopen, zoals benzine.
- Onder deze omstandigheden worden bedrijven op korte termijn gestimuleerd om op prijs te concurreren, maar deze concurrentie kan op lange termijn leiden tot dalingen van de winstmarges.
Hoe de Edgeworth-prijscyclus werkt
De Edgeworth-prijscyclus wordt geassocieerd met markten waar de klanten erg prijsgevoelig zijn. Op deze markten zijn de meeste klanten voornamelijk bezig met het verkrijgen van de laagst mogelijke prijs en zullen zij bereid zijn om tussen bedrijven over te schakelen tegen zelfs een bescheiden prijsdaling. Om deze reden zullen bedrijven op deze markten elkaars prijzen in de gaten houden en deze opportunistisch verlagen om marktaandeel te winnen.
Tegelijkertijd zullen bedrijven in dit soort markten vaak een bescheiden mate van loyaliteit van hun klanten genieten, wat voor die klanten kan zorgen voor prikkels om een contraire houding aan te nemen en hun prijzen te handhaven of te verhogen, terwijl anderen moeite hebben om ze te verlagen.
Voorbeeld uit de echte wereld van de Edgeworth-prijscyclus
In het geval van benzinestations zullen klanten bijvoorbeeld prijsgevoelig zijn, maar ook liever kopen bij de dichtstbijzijnde benzinestations. Om deze reden kan een benzinestation ook tegen de trend van een Edgeworth Price Cycle ingaan en prijzen handhaven of verhogen op een moment dat zijn concurrenten ze verlagen. Als genoeg klanten van dat tegendraadse bedrijf trouw blijven, zou de tegendraadse speler meer geld kunnen verdienen dan wanneer hij had geprobeerd te concurreren door de prijzen te verlagen.
Dit concurrentiepatroon, waarin de meeste bedrijven concurreren om lagere prijzen, terwijl sommige een tegengestelde benadering hanteren en hun prijzen handhaven of verhogen, verloopt over het algemeen in drie voorspelbare fasen.
In de eerste fase voeren de bedrijven een uitputtingsoorlog waarin ze de prijzen steeds lager verlagen. Als deze cyclus lang genoeg voortduurt, zullen de prijzen hun marginale kostprijs bereiken, wat betekent dat verdere prijsverlagingen tot verliezen voor het bedrijf zullen leiden.
In de tweede fase zullen sommige bedrijven de prijsverlagingsstrategie verlaten en zullen bedrijven beginnen hun prijzen te verhogen tot ergens in de buurt van waar ze waren voordat de prijsverlagingen begonnen.
In de derde fase zal een tweede reeks prijsverlagingen beginnen, waarbij bedrijven zich opnieuw verdringen om marktaandeel te winnen door prijzen te verlagen.
Deze cyclus kan zich eindeloos herhalen, aangezien de producten die worden verkocht relatief ongedifferentieerd zijn en klanten gemakkelijk kunnen schakelen tussen bedrijven. Om deze reden zal er altijd een kortetermijnprikkel zijn voor concurrenten om terug te vallen in het patroon van de Edgeworth-prijscyclus.
Op de lange termijn kan deze cyclus echter zelfvernietigend zijn voor de betrokken bedrijven, waardoor de winstmarges op de lange termijn afnemen. De enige permanente oplossing voor dit probleem zou zijn dat bedrijven meer loyaliteit bij hun klanten opwekken, maar dit kan onmogelijk zijn als het product in kwestie sterk gecommercialiseerd is, zoals in het geval van benzinestations.