Exchange-Traded Notes (ETN)
Wat zijn Exchange Traded Notes (ETN’s)?
Exchange-traded notes (ETN’s) zijn soorten ongedekte schuldbewijzen die een onderliggende index van effecten volgen en worden verhandeld op een grote beurs zoals een aandeel. ETN’s zijn vergelijkbaar met obligaties, maar hebben geen rentebetalingen. In plaats daarvan fluctueren de prijzen van ETN’s zoals aandelen.
Belangrijkste leerpunten
- Een exchange-traded note (ETN) is een ongedekt schuldpapier dat een onderliggende index van effecten volgt.
- ETN’s zijn vergelijkbaar met obligaties, maar betalen geen periodieke rentebetalingen.
- Beleggers kunnen ETN’s kopen en verkopen op belangrijke beurzen, zoals aandelen, en profiteren van het verschil door eventuele kosten af te trekken.
Hoe Exchange-Traded Notes werken
Een ETN wordt doorgaans uitgegeven door financiële instellingen en baseert zijn rendement op een marktindex. ETN’s zijn een soort obligaties. Op de vervaldag betaalt de ETN het rendement van de index die het volgt. ETN’s betalen echter geen rentebetalingen zoals een obligatie.
Wanneer de ETN vervalt, neemt de financiële instelling kosten in rekening en geeft de belegger vervolgens contanten op basis van de prestaties van de onderliggende index. Aangezien ETN’s op grote beurzen zoals aandelen worden verhandeld, kunnen beleggers ETN’s kopen en verkopen en geld verdienen aan het verschil tussen de aan- en verkoopprijzen, minus eventuele kosten.
ETN’s zijn anders dan Exchange Traded Funds (ETF’s). ETF’s zijn eigenaar van de effecten in de index die ze volgen. Een ETF die de S&P 500 volgt, zal bijvoorbeeld alle 500 aandelen in de S&P bezitten.
ETN’s bieden beleggers geen eigendom van de effecten, maar krijgen alleen het rendement dat de index oplevert. Als gevolg hiervan lijken ETN’s op schuldbewijzen. De beleggers moeten erop vertrouwen dat de uitgevende instelling het rendement op basis van de onderliggende index zal waarmaken.
ETN’s werden voor het eerst uitgegeven door Barclays Bank PLC. Banken en andere financiële instellingen geven doorgaans ETN’s uit tegen $ 50 per aandeel. Een deel van de marktprijs hangt af van hoe de onderliggende index presteert.
Risico van een ETN-uitgever
De terugbetaling van het belegde kapitaal is gedeeltelijk afhankelijk van de prestaties van de onderliggende index. Als de index ofwel daalt of niet voldoende stijgt om de kosten van de transactie te dekken, ontvangt de belegger op de eindvervaldag een lager bedrag dan oorspronkelijk was belegd.
Het vermogen van de ETN om de hoofdsom terug te betalen – plus winsten van de index die het volgt – hangt af van de financiële levensvatbaarheid van de uitgevende instelling. Als gevolg hiervan wordt de waarde van een ETN beïnvloed door de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling. De waarde van de ETN zou kunnen dalen als gevolg van een verlaging van de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling, ook al was er geen verandering in de onderliggende index.
Beleggers moeten zich bewust zijn van het risico dat de emittent van een ETN niet in staat om de hoofdsom terug te betalen en kan verzuim op de obligatie. Ook kunnen politieke, economische, juridische of regelgevende veranderingen van invloed zijn op het vermogen van de financiële instelling om ETN-investeerders op tijd te betalen.
De financiële instelling die de ETN uitgeeft, kan opties gebruiken om het rendement van de index te behalen, waardoor het risico op verliezen voor beleggers kan toenemen. Opties zijn overeenkomsten die winsten of verliezen kunnen vergroten, waarbij de emittent het recht heeft om aandelen of aandelen te verhandelen door een premie te betalen op de optiemarkt. Opties zijn meestal kortlopende contracten en de premies kunnen enorm fluctueren op basis van marktomstandigheden.
Beleggers lopen ook een sluitingsrisico, wat betekent dat de emittent de ETN mogelijk vóór de vervaldatum kan sluiten. In dat geval krijgt de belegger de op de markt geldende prijs betaald. Als de verkoopprijs lager is dan de aankoopprijs, kan de belegger een verlies realiseren. De vervroegde aflossingsfunctie van een ETN wordt vooraf vermeld.
Risico bij het volgen van een index
De prijs van de ETN zou de index nauwlettend moeten volgen, maar er kunnen momenten zijn waarop deze niet goed correleert – trackingfouten genoemd. Trackingfouten treden op als er kredietproblemen zijn met de uitgevende instelling en de prijs van de ETN afwijkt van de onderliggende index.
Risico’s door liquiditeit
Als een financiële instelling besluit om gedurende een bepaalde periode geen nieuwe ETN’s uit te geven, kunnen de prijzen van bestaande ETN’s aanzienlijk oplopen vanwege het gebrek aan aanbod. Als gevolg hiervan kunnen bestaande ETN’s worden verhandeld tegen een premie ten opzichte van de waarde van de index die het volgt. Omgekeerd, als de bank plotseling besluit extra ETN’s uit te geven, kunnen de prijzen van bestaande ETN’s dalen als gevolg van overaanbod.
Handelsactiviteit voor ETN’s kan laag zijn of dramatisch fluctueren. Het resultaat kunnen ETN-prijzen zijn die tegen veel hogere prijzen worden verhandeld dan hun werkelijke waarde voor degenen die willen kopen. Ook kunnen deze producten tegen veel lagere prijzen worden verkocht dan hun waarde voor beleggers die willen verkopen. Vanwege de variërende prijzen van ETN’s kunnen beleggers die een ETN verkopen vóór de vervaldatum een groot verlies of winst realiseren.
Voordelen
-
ETN-beleggers verdienen winst als de onderliggende index op de eindvervaldag hoger is.
-
Beleggers hoeven de onderliggende effecten van de index die ze volgen niet te bezitten.
-
Op de beurs verhandelde bankbiljetten worden op grote beurzen verhandeld.