Eurobiljetten

Wat zijn eurobiljetten?

Eurobiljetten zijn het wettige betaalmiddel in de vorm van papieren bankbiljetten die kunnen worden gebruikt in ruil voor goederen en diensten in de eurozone. Eurobiljetten zijn er in zeven coupures: 5; 10; 20; 50; 100; 200; en 500 euro.

De levering van eurobiljetten wordt gecontroleerd door de Europese Centrale Bank (ECB), en de biljetten werden voor het eerst uitgegeven in 2002.

Inzicht in eurobiljetten

Er zijn zeven in euro luidende bankbiljetten en acht euromunten. De bankbiljetten, met ontwerpen die door de ECB worden beschreven als “bouwstijlen uit verschillende perioden in de geschiedenis van Europa”, zijn identiek in het hele eurogebied, hoewel euromunten één kant hebben die landspecifiek is.

Alle eurobiljetten en -munten zijn wettig betaalmiddel in elk land binnen de eurozone, dat momenteel 19 van de 27 landen van de EU vertegenwoordigt. Alle landen in de EU, met uitzondering van Denemarken, dat opt-outclausules heeft, zullen naar verwachting uiteindelijk toetreden tot de eurozone.

De microstaten Andorra, Monaco, San Marino en Vaticaanstad gebruiken ook de euro, als onderdeel van een formele overeenkomst met de Europese Gemeenschap. Dit betekent dat er momenteel eurobiljetten en -munten in omloop zijn in landen met een totale bevolking van 340 miljoen mensen. Als gevolg van wereldwijde trends is het aandeel van fysiek contant geld in transacties echter gestaag afgenomen naarmate het gebruik van debet- en creditcards toeneemt. Contant geld is nog steeds populair voor kleinere transacties, maar minder voor grotere.

De feitelijke uitgifte van bankbiljetten en munten vindt plaats binnen het Eurosysteem, de monetaire autoriteit van de eurozone, bestaande uit de ECB en de nationale centrale banken van de 19 huidige leden van de eurozone. Elke nationale centrale bank binnen het Eurosysteem is een officiële uitgever van eurobiljetten, en drukt (en draagt ​​de kosten) een deel van de totale eurobiljetten in omloop. De centrale bank die opdracht heeft gegeven tot het drukken van een bankbiljet (maar niet noodzakelijk het land van drukken) wordt aangegeven door een letter of landcode voorafgaand aan het serienummer.

Het totale aantal te drukken eurobiljetten moet worden goedgekeurd door de ECB, als onderdeel van haar mandaat om de prijsstabiliteit in het eurogebied te handhaven.

Euro-biljettenreeks

Er zijn twee series bankbiljetten. De eerste serie is uitgegeven in 2002 en bestaat uit zeven coupures: € 5, € 10, € 20, € 50, € 100, € 200 en € 500. De tweede serie, of Europa-serie, bestaat uit zes coupures en werd op 28 mei 2019 afgerond met de uitgifte van de € 100 en € 200.

De eerste serie bankbiljetten wordt geleidelijk vervangen door de Europa-serie, aangezien de Europa-bankbiljetten verbeterde beveiliging en anti-vervalsing hebben. Deze opmerkingen zijn ook bedoeld om langer mee te gaan als gevolg van normale slijtage tijdens gebruik.

De tweede serie bankbiljetten wordt de Europa-serie genoemd omdat twee van de echtheidskenmerken een portret van Europa bevatten. Dit cijfer uit de Griekse mythologie werd in de nieuwe eurobankbiljetten opgenomen omdat het een duidelijke link heeft met het Europese vasteland en ook een menselijk tintje aan de bankbiljetten toevoegt. De afbeelding van Europa is genomen uit een vaas in het Louvre in Parijs.

Alle bankbiljetten van een serie zijn wettig betaalmiddel in het hele eurogebied.

Afschaffing van het biljet van 500 euro

In 2016 kondigde de ECB aan te stoppen met het slaan van biljetten van € 500, in een beweging waarvan zij zeggen dat deze bedoeld is om fraude en het witwassen van geld te beteugelen. Het biljet van 500 euro is momenteel de grootste denominatie in de gemeenschappelijke eurozone, en de ECB voerde aan dat dit het bankbiljet bij uitstek is onder criminelen.

Terwijl het verklaarde doel was om de financiële misdaad te stoppen, hebben anderen gespeculeerd dat deze stap deel uitmaakte van een recente “oorlog” tegen contant geld, in wezen waarbij de regering probeerde contant geld kwijt te raken en geld uit de economie te verwijderen.

Op het moment van de aankondiging van de ECB vertegenwoordigde het aantal 500-eurobiljetten in omloop meer dan € 300 miljard, of bijna een derde van alle uitstaande in euro luidende contanten.3 Het  vasthouden aan fysiek geld is precies wat negatieve rentetarieven, zoals geïmplementeerd door de ECB en elders, bedoeld zijn om de prikkel te ontmoedigen. Bestaande bankbiljetten van € 500 blijven wettig betaalmiddel en behouden altijd hun waarde.

Speciale overwegingen

Hoewel de euro als een recordvaluta op 1 januari 1999 werd ingevoerd, heeft hij de eerste drie jaar van zijn bestaan ​​volledig als elektronische valuta bestaan. Pas op 1 januari 2002 begonnen fysieke eurobiljetten en -munten in het eurogebied of de eurozone (de landen binnen de Europese Unie (EU) die de euro als munteenheid hebben aangenomen) in omloop te zijn.