Fallout-risico
Wat is het risico op uitval?
Fallout-risico is het risico voor een hypotheekverstrekker dat een individuele lener zich terugtrekt uit een lening in de periode tussen het formele aanbod van een lening en het afsluiten van die lening. Een hypotheek is een lening die een geldverstrekker of bank verstrekt aan een lener voor de aankoop van een woning. Wanneer een lener zich terugtrekt uit de lening voordat hij de documenten ondertekent, de afsluiting genoemd, wordt dit hypotheekrente genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Fallout-risico is het risico voor een hypotheekverstrekker dat een lener zich terugtrekt uit een lening nadat een formeel bod is gedaan en vóór de afsluiting.
- Wanneer een lener zich terugtrekt uit de lening voordat hij de documenten ondertekent, wordt dit hypotheekrente genoemd.
- Hypotheekverstrekkers hebben een aantal opties tot hun beschikking om zich in te dekken tegen het fall-outrisico om verliezen te voorkomen.
Uitvalrisico begrijpen
Hypotheekrente is een statistiek die hypotheekverstrekkers gebruiken, die het percentage leningen in hun pijplijn laat zien dat niet is afgesloten. Banken en hypotheekmakelaars, die helpen bij het creëren van de leningen, proberen de potentiële hypotheekrente in hun leningenpijplijn te voorspellen. Een hypotheekpijplijn vertegenwoordigt alle hypotheekaanvragen die nog moeten worden goedgekeurd door een geldverstrekker, maar waarvoor mogelijk een rentevergrendeling is ingesteld tussen de aanvrager van de lening en de bank.
Doorgaans eisen kredietverstrekkers dat kredietnemers uiterlijk 10 dagen vóór de sluitingsdatum een rente vastleggen, maar elke kredietverstrekker kan enigszins variëren.
Het risico dat een lener zich terug zou kunnen trekken vóór de sluitingsdatum van de hypotheek, wordt fall-outrisico genoemd. Doorgaans kunnen geldschieters een leningaanbieding verlengen die tot 60 dagen geldig is totdat de lening wordt afgesloten. Daarbij loopt de bank het risico dat de kredietnemer zich terugtrekt uit de hypotheekovereenkomst in de periode voorafgaand aan het afronden van de uitleentransactie.
Als er een hypotheekverstrekker bij betrokken is – die helpt bij het vergemakkelijken van het leningsproces – zullen zij de lening in de pijplijn houden totdat de lening afloopt. Daarna zou de lening ofwel naar de kredietportefeuille van de bank gaan, maar waarschijnlijker zou de lening op de secundaire markt worden verkocht.
Vaak wordt een hypotheeklening gebundeld met andere leningen om een door hypotheek gedekte zekerheid (MBS ) te creëren. Individuen kunnen in een MBS investeren en rente krijgen, die gedeeltelijk is gebaseerd op de rentetarieven voor de leningen waaruit de MBS bestaat. Als een lener zich terugtrekt uit de lening, verliest de geldschieter de mogelijkheid om te profiteren van de rentevoet van de lening en eventuele leenkosten. De hypotheekverstrekker en de geldverstrekker kunnen ook de vergoedingen mislopen die zouden zijn verdiend als ze de hypotheeklening op de secundaire markt hadden verkocht.
Prijsrisico
Een ander onderdeel van het pijplijnrisico staat bekend als prijsrisico. Dit wordt veroorzaakt door de kans dat in de periode voorafgaand aan de afsluiting de geldende rentetarieven dalen en dat de lener in staat is om een alternatieve lening te ontvangen met een gunstiger rentetarief. Zo’n verandering kan een bedreiging vormen voor de prijs die de hypotheekverstrekker voor de lening op de secundaire markt kan krijgen.
Afdekking van fall-outrisico
Fallout-risico is een onvermijdelijk aspect van het kredietverleningsproces vanwege de tijd die het kost om de leningaanvraag te onderschrijven of te verwerken, financiële documenten en al het juridische papierwerk dat moet worden klaargemaakt voor de afsluiting. Tijdens dit proces bestaat de mogelijkheid dat de lener zich terugtrekt uit de hypotheeklening. Als gevolg hiervan hebben kredietverstrekkers een aantal opties tot hun beschikking die kunnen helpen zich in te dekken tegen de gevolgen van hypotheekleningen en zichzelf te beschermen tegen verliezen.
GSE’s
Een manier om dit te doen, is door de verkoop van een voltooide lening op de secundaire markt naar beste vermogen te structureren. Er kan een overeenkomst worden gesloten met een koper van een secundaire lening, zoals overheid gesponsorde ondernemingen (GSE’s) zijn die garant staan voor, kopen en verpakken van leningen om als investering te worden verkocht.
Op basis van beste inspanningen kan de GSE ermee instemmen af te zien van de vergoeding, die anders in rekening zou worden gebracht wanneer de opdrachtgever een specifieke hypotheek niet kan leveren. Dit kan een neerwaarts effect hebben op de prijs, maar deze prijswijziging is doorgaans minder dan de vergoeding.
TBA-markt
Een andere afdekking tegen uitvalrisico betreft het gebruik van de aan te kondigen (TBA) markt voor hypotheekbewijzen. Op deze markt kunnen kredietverstrekkers leningen verkopen die aan bepaalde criteria voldoen zonder de specifieke leningen te identificeren. Doorgaans worden de effecten of leningen pas 48 uur aangekondigd (de zogenaamde 48-uursregel ) vóór de vooraf ingestelde afwikkelingsdatum voor de transactie op de TBA-markt. Als gevolg hiervan kan de uitlener een lening waarvan de lener zich heeft teruggetrokken, indien nodig op de afwikkelingsdatum vervangen door een andere voltooide lening.