Buitenlandse institutionele investeerder (FII)
Wat is een buitenlandse institutionele belegger (FII)?
Een buitenlandse institutionele investeerder (FII) is een investeerder of investeringsfonds dat investeert in een land buiten het land waar het is geregistreerd of zijn hoofdkantoor heeft. De term buitenlandse institutionele belegger wordt waarschijnlijk het meest gebruikt in India, waar hij verwijst naar externe entiteiten die investeren in de financiële markten van het land. De term wordt ook officieel gebruikt in China.
Inzicht in buitenlandse institutionele investeerders (FII’s)
FII’s kunnen hedgefondsen, verzekeringsmaatschappijen, pensioenfondsen, investeringsbanken en onderlinge fondsen zijn. FII’s kunnen belangrijke kapitaalbronnen zijn in opkomende economieën, maar veel ontwikkelingslanden, zoals India, hebben limieten gesteld aan de totale waarde van activa die een FII kan kopen en aan het aantal aandelen dat het kan kopen, met name in een enkel bedrijf. Dit helpt de invloed van FII’s op individuele bedrijven en de financiële markten van het land te beperken, en de potentiële schade die zou kunnen optreden als FII’s massaal zouden vluchten tijdens een crisis.
Buitenlandse institutionele investeerders (FII’s) in India
Enkele van de landen met het hoogste volume aan buitenlandse institutionele investeringen zijn de landen met opkomende economieën, die investeerders doorgaans een groter groeipotentieel bieden dan volwassen economieën. Dit is een van de redenen waarom FII’s vaak worden aangetroffen in India, dat een snelgroeiende economie heeft en aantrekkelijke individuele bedrijven om in te investeren. Alle FII’s in India moeten zich registreren bij de Securities and Exchange Board of India (SEBI) om aan de markt deel te nemen.
Belangrijkste leerpunten
- Een buitenlandse institutionele belegger is een belegger op een financiële markt buiten zijn officiële thuisland.
- Buitenlandse institutionele beleggers kunnen pensioenfondsen, investeringsbanken, hedgefondsen en onderlinge fondsen zijn.
- Sommige landen leggen beperkingen op aan de omvang van investeringen door buitenlandse investeerders.
Voorbeeld van een buitenlandse institutionele belegger (FII)
Als een beleggingsfonds in de Verenigde Staten een sterk groeiende investeringsmogelijkheid ziet in een in India genoteerd bedrijf, kan het een longpositie innemen door aandelen te kopen op een Indiase aandelenmarkt. Dit type regeling komt ook ten goede aan particuliere Amerikaanse investeerders, die mogelijk niet in staat zijn om rechtstreeks Indiase aandelen te kopen. In plaats daarvan kunnen ze in het beleggingsfonds investeren en deelnemen aan het hoge groeipotentieel.
Regelgeving voor beleggen in Indiase bedrijven
FII’s mogen alleen investeren in de primaire en secundaire kapitaalmarkten van Indiavia de portefeuille-investeringsregeling van het land. Dankzij deze regeling kunnen FII’s aandelen en obligaties van Indiase bedrijven kopen op de openbare beurzen van het land.
Er zijn echter veel voorschriften. Zo zijn FII’s doorgaans beperkt tot een maximale investering van 24% van het volgestorte kapitaal van het Indiase bedrijf dat de investering ontvangt. FII’s kunnen echter meer dan 24% investeren als de investering wordt goedgekeurd door het bestuur van het bedrijf en er een speciaal besluit wordt genomen. Het plafond voor investeringen van FII’s in Indiase overheidsbanken bedraagt slechts 20% van het gestorte kapitaal van de banken.
De Reserve Bank of India houdt dagelijks toezicht op de naleving van deze limieten door afkappunten in te voeren die 2% onder de maximale investering liggen. Dit geeft het de kans om het Indiase bedrijf dat de investering ontvangt te waarschuwen voordat de laatste 2% kan worden gekocht.
Buitenlandse institutionele investeerders in China
China is ook een populaire bestemming voor buitenlandse instellingen die willen investeren in snelgroeiende kapitaalmarkten. In 2019 besloot China de quota af te schaffen voor het bedrag aan aandelen en obligaties dat FII’s kunnen kopen. Het besluit maakte deel uit van pogingen om meer buitenlands kapitaal aan te trekken naarmate de economie vertraagde en het een handelsoorlog met de VS voerde