Filter
Wat is een filter?
Bij beleggen is een filter een criterium dat wordt gebruikt om het aantal opties waaruit binnen een bepaald universum van effecten kan worden gekozen, te beperken. Dit proces wordt ook wel het screenen van effecten genoemd; de termen “filter” en “scherm” kunnen in deze context daarom als synoniemen worden gebruikt.
Belangrijkste leerpunten
- Een filter is een criterium dat wordt gebruikt om investeringskandidaten te verfijnen of te “screenen”.
- Met filters kunnen investeerders investeringen selecteren uit een lijst met vooraf op maat gemaakte kandidaten, wat veel tijd bespaart.
- Investeerders zullen verschillende soorten filters gebruiken, afhankelijk van hun investeringsstrategie.
Filters begrijpen
De specifieke filters die worden gebruikt, zijn afhankelijk van de strategie van de belegger in kwestie. Bijvoorbeeld, de waarde beleggers zal waarschijnlijk gebruik maken van factoren met betrekking tot de fundamentele sterke punten van het bedrijf in kwestie, zoals de sterkte van de balans of de kwaliteit van de winst. Aan de andere kant zijn technische analisten wellicht meer geïnteresseerd in factoren die verband houden met de recente prijsgeschiedenis, zoals of het boven of onder het 200-dagen voortschrijdend gemiddelde handelt.
Voor elke belegger begint het filterproces doorgaans met een algemene reeks parameters die zijn ontworpen om bedrijven uit te sluiten die duidelijk niet passen bij de stijl of doelstellingen van de belegger. Een Noord-Amerikaanse belegger die bijvoorbeeld niet in buitenlandse aandelen wil handelen, kan beginnen met het filteren van alle bedrijven, behalve die welke genoteerd zijn aan Amerikaanse of Canadese effectenbeurzen.
Zodra deze algemene parameters zijn ingevoerd, kan de belegger vervolgens steeds specifiekere filters toepassen, zodat de overgebleven bedrijven nauw aansluiten bij hun gekozen investeringsstrategie.
Screeningssoftware
Het gebruik van filters om investeringskandidaten te identificeren is de afgelopen jaren aanzienlijk minder moeilijk geworden vanwege de groeiende populariteit en verfijning van online handelsplatforms. Tegenwoordig zijn er verschillende gratis en betaalde tools beschikbaar waarmee beleggers aandelen kunnen filteren.
Voorbeeld van een filter
Emma is een waardebelegger met een duidelijk gedefinieerde investeringsstrategie: ze streeft ernaar alleen Canadese en Amerikaanse dividendbetalende bedrijven te kopen die worden verhandeld tegen een koers / boekwaarde verhouding (P / B) van niet meer dan 1,00. Ze heeft $ 30.000 te investeren en wil een portefeuille van 30 holdings creëren, waarbij $ 1.000 voor elke investering wordt toegewezen.
Om haar zoektocht te beginnen, gebruikt ze een online softwaretool voor aandelenscreening om alle bedrijven te elimineren die niet in Canada of de Verenigde Staten worden verhandeld. Dit levert een uitgebreide lijst van bedrijven op, dus voegt ze een extra factor toe om haar resultaten verder te verfijnen: het filteren van alle bedrijven die geen dividendrendement van minimaal 1% bieden. De resulterende lijst van 1.500 is veel kleiner, maar nog steeds veel groter dan de 30 bedrijven waarnaar ze op zoek is.
Als volgende stap voegt ze haar P / B-filter toe, waardoor alle bedrijven met een ratio groter dan 1,00 worden verwijderd. Dit verkleint de lijst verder, waardoor er ongeveer 250 kandidaten overblijven.
Op dit punt redeneert Emma dat er twee manieren zijn waarop ze verder zou kunnen gaan. Een daarvan is door extra filters toe te voegen totdat het aantal is teruggebracht tot bijna haar afkappunt van 30 kandidaten. De andere is door de 250 kandidaten te rangschikken in termen van een van haar factoren, of in termen van een extra factor.
Ze besluit haar 30 investeringen te selecteren uit haar bestaande lijst van 250, door ze te rangschikken op basis van hun P / B-ratio’s en de 30 kandidaten met de laagste ratio’s te selecteren. Dit levert een portefeuille op van 30 beleggingen waarin de gemiddelde P / B-ratio 0,40 is en het gemiddelde dividendrendement 9%.