Solvabiliteitsratio’s versus liquiditeitsratio’s: wat is het verschil?
Solvabiliteitsratio’s versus liquiditeitsratio’s: een overzicht
Solvabiliteit en liquiditeit zijn beide termen die verwijzen naar de financiële gezondheid van een onderneming, maar met enkele opmerkelijke verschillen.
Solvabiliteit verwijst naar het vermogen van een onderneming om haar financiële verplichtingen op lange termijn na te komen. Liquiditeit verwijst naar het vermogen van een onderneming om kortetermijnverplichtingen te voldoen – de term verwijst ook naar het vermogen van een bedrijf om snel activa te verkopen om geld op te halen.
Belangrijkste leerpunten
- Solvabiliteit en liquiditeit zijn beide belangrijk voor de financiële gezondheid van een bedrijf en voor het vermogen van een onderneming om aan haar verplichtingen te voldoen.
- Liquiditeit verwijst naar zowel het vermogen van een onderneming om kortlopende rekeningen en schulden te betalen als het vermogen van een bedrijf om activa snel te verkopen om contanten op te halen.
- Solvabiliteit verwijst naar het vermogen van een bedrijf om langlopende schulden af te lossen en in de toekomst te blijven opereren.
Liquiditeitsratio’s
Een bedrijf met voldoende liquiditeit zal voldoende liquide middelen beschikbaar hebben om op korte termijn zijn lopende rekeningen te betalen. Hier zijn enkele van de meest populaire liquiditeitsratio’s :
Huidige verhouding
Current ratio = vlottende activa / kortlopende verplichtingen
De huidige ratio meet het vermogen van een bedrijf om zijn kortlopende verplichtingen (betaalbaar binnen een jaar) af te betalen met zijn vlottende activa zoals contanten, debiteuren en voorraden. Hoe hoger de ratio, hoe beter de liquiditeitspositie van het bedrijf.
Snelle verhouding
Quick ratio = (vlottende activa – voorraden) / kortlopende schulden
OF
Quick ratio = (geldmiddelen en equivalenten + verhandelbare effecten + debiteuren) / kortlopende schulden
De quick ratio meet het vermogen van een bedrijf om aan zijn kortetermijnverplichtingen te voldoen met zijn meest liquide activa en sluit daarom voorraden uit van zijn vlottende activa. Het is ook bekend als de “zuur-testverhouding”.
Days Sales Outstanding (DSO)
Dagen uitstaande verkoop (DSO) = (Debiteuren / Totale verkoop op krediet) x Aantal dagen in verkopen
Dagen uitstaande verkoop, of DSO, verwijst naar het gemiddelde aantal dagen dat een bedrijf nodig heeft om de betaling te innen nadat het een verkoop heeft gedaan. Een hogere DSO betekent dat een bedrijf onnodig veel tijd nodig heeft om betalingen te innen en kapitaal vastzet in vorderingen. DSO’s worden doorgaans per kwartaal of per jaar berekend.
Solvabiliteitsratio’s
Een solvabel bedrijf is een bedrijf dat meer bezit dan het verschuldigd is; met andere woorden, het heeft een positief nettovermogen en een beheersbare schuldenlast. Terwijl liquiditeitsratio’s zich richten op het vermogen van een bedrijf om aan kortetermijnverplichtingen te voldoen, houden solvabiliteitsratio’s rekening met het financiële welzijn van een bedrijf op de lange termijn. Hier zijn enkele van de meest populaire solvabiliteitsratio’s.
Schuld / eigen vermogen (D / E)
Schuld tov eigen vermogen = totale schuld / totaal eigen vermogen
De verhouding schuld / eigen vermogen (D / E) geeft de mate van financiële hefboomwerking (DFL) aan die door het bedrijf wordt gebruikt en omvat zowel kortlopende als langlopende schulden. Een stijgende verhouding tussen schuld en eigen vermogen impliceert hogere rentelasten, en na een bepaald punt kan dit van invloed zijn op de kredietwaardigheid van een bedrijf, waardoor het duurder wordt om meer schulden aan te trekken.
Schulden naar activa
Schuld aan activa = totale schuld / totale activa
Een andere hefboommaatregel, de schuld / activa-ratio, meet het percentage van de activa van een bedrijf dat is gefinancierd met schulden (op korte en lange termijn). Een hogere ratio duidt op een grotere mate van hefboomwerking en bijgevolg op financieel risico.
Rentedekkingsratio
Rentedekkingsgraad = bedrijfsopbrengsten (of EBIT) / rentelasten
De rentedekkingsratio meet het vermogen van het bedrijf om de rentelasten op zijn schuld te dekken, wat gelijk is aan zijn winst vóór rente en belastingen (EBIT). Hoe hoger de ratio, hoe beter het bedrijf in staat is om zijn rentelasten te dekken.
Speciale overwegingen
Er zijn belangrijke punten waarmee rekening moet worden gehouden bij het gebruik van solvabiliteits- en liquiditeitsratio’s. Dit omvat het gebruik van beide sets van ratio’s – liquiditeit en solvabiliteit – om een volledig beeld te krijgen van de financiële gezondheid van een bedrijf; het maken van deze beoordeling op basis van slechts één reeks ratio’s kan een misleidende weergave van de financiën opleveren.
Het is ook nodig om appels met appels te vergelijken. Deze verhoudingen lopen sterk uiteen van bedrijfstak tot bedrijfstak. Een vergelijking van financiële ratio’s voor twee of meer bedrijven zou alleen zinvol zijn als ze in dezelfde branche opereren.
Ten slotte is het nodig om trends te evalueren. Door de trend van deze ratio’s in de loop van de tijd te analyseren, kunt u zien of de positie van het bedrijf verbetert of verslechtert. Besteed bijzondere aandacht aan negatieve uitschieters om te controleren of ze het resultaat zijn van een eenmalige gebeurtenis of duiden op een verslechtering van de fundamentals van het bedrijf.
Solvabiliteit en liquiditeit zijn even belangrijk, en gezonde bedrijven zijn zowel solvabel als over voldoende liquiditeit. Een aantal liquiditeitsratio’s en solvabiliteitsratio’s wordt gebruikt om de financiële gezondheid van een bedrijf te meten, waarvan de meest voorkomende hieronder worden besproken.
Solvabiliteitsratio’s versus liquiditeitsratio’s: voorbeelden
Laten we enkele van deze liquiditeits- en solvabiliteitsratio’s gebruiken om hun doeltreffendheid aan te tonen bij het beoordelen van de financiële toestand van een bedrijf.
Beschouw twee bedrijven, Liquids Inc. en Solvents Co., met de volgende activa en passiva op hun balans (cijfers in miljoenen dollars). We gaan ervan uit dat beide bedrijven actief zijn in dezelfde productiesector, namelijk industriële lijmen en oplosmiddelen.
* In ons voorbeeld gaan we ervan uit dat “kortlopende verplichtingen” alleen bestaan uit crediteuren en overige verplichtingen, zonder kortlopende schulden. Aangezien beide bedrijven worden verondersteld alleen langlopende schulden te hebben, is dit de enige schuld die is opgenomen in de onderstaande solvabiliteitsratio’s. Als ze wel kortlopende schulden hadden (die in kortlopende schulden zouden verschijnen), zou dit bij de berekening van de solvabiliteitsratio’s worden toegevoegd aan de langlopende schulden.
Vloeistoffen Inc.
- Huidige verhouding = $ 30 / $ 10 = 3,0
- Snelle ratio = ($ 30 – $ 10) / $ 10 = 2,0
- Schulden aan eigen vermogen = $ 50 / $ 15 = 3,33
- Schuld aan activa = $ 50 / $ 75 = 0,67
Oplosmiddelen Co.
- Huidige verhouding = $ 10 / $ 25 = 0,40
- Snelle ratio = ($ 10 – $ 5) / $ 25 = 0,20
- Schulden aan eigen vermogen = $ 10 / $ 40 = 0,25
- Schuld aan activa = $ 10 / $ 75 = 0,13
Uit deze ratio’s kunnen we een aantal conclusies trekken over de financiële toestand van deze twee bedrijven.
Liquids Inc. heeft een hoge liquiditeitsgraad. Op basis van de huidige ratio heeft het $ 3 aan vlottende activa voor elke dollar aan kortlopende verplichtingen. De snelle ratio wijst op voldoende liquiditeit, zelfs na uitsluiting van voorraden, met $ 2 aan activa die snel in contanten kunnen worden omgezet voor elke dollar aan kortlopende verplichtingen. De financiële hefboomwerking op basis van de solvabiliteitsratio’s lijkt echter vrij hoog.
De schuld is meer dan driemaal hoger dan het eigen vermogen, terwijl tweederde van de activa is gefinancierd met schulden. Merk ook op dat bijna de helft van de vaste activa bestaat uit immateriële activa (zoals goodwill en patenten). Als gevolg hiervan is de verhouding tussen schulden en materiële activa – berekend als ($ 50 / $ 55) – 0,91, wat betekent dat meer dan 90% van de materiële activa (installaties en uitrusting, voorraden, enz.) Is gefinancierd door middel van leningen. Samenvattend: Liquids Inc. heeft een comfortabele liquiditeitspositie, maar heeft een gevaarlijk hoge hefboomwerking.
Solvents Co. bevindt zich in een andere positie. De huidige ratio van het bedrijf van 0,4 duidt op een onvoldoende liquiditeit met slechts $ 0,40 aan vlottende activa beschikbaar om elke $ 1 aan kortlopende verplichtingen te dekken. De snelle ratio suggereert een zelfs nog erger wordende liquiditeitspositie, met slechts $ 0,020 cent aan liquide middelen voor elke $ 1 aan kortlopende verplichtingen. Maar de financiële hefboomwerking lijkt op een comfortabel niveau te zijn, met schulden van slechts 25% van het eigen vermogen en slechts 13% van de activa die met schulden worden gefinancierd.
Sterker nog, de activabasis van het bedrijf bestaat volledig uit materiële activa, wat betekent dat de verhouding tussen de schulden en de materiële activa van Solvents Co. ongeveer een zevende is van die van Liquids Inc. (ongeveer 13% versus 91%). Over het algemeen bevindt Solvents Co. zich in een gevaarlijke liquiditeitssituatie, maar het heeft een comfortabele schuldpositie.
Zelfs bij gezonde bedrijven kan een liquiditeitscrisis ontstaan als er zich omstandigheden voordoen die het voor hen moeilijk maken om aan kortetermijnverplichtingen te voldoen, zoals het terugbetalen van hun leningen en het betalen van hun werknemers.
Het beste voorbeeld van zo’n verreikende liquiditeitsramp in de recente geschiedenis is de wereldwijde kredietcrisis van 2007-2009. Handelspapier – kortlopende schulden die door grote bedrijven worden uitgegeven om vlottende activa te financieren en kortlopende schulden af te lossen – speelde een centrale rol in deze financiële crisis.
Een bijna totale bevriezing op de Amerikaanse commercial paper-markt van $ 2 biljoen maakte het voor zelfs de meest solvabele bedrijven buitengewoon moeilijk om kortetermijnfondsen op te halen en bespoedigde de ondergang van gigantische bedrijven zoals Lehman Brothers en General Motors (GM).
Maar tenzij het financiële systeem in een kredietcrisis verkeert, kan een bedrijfsspecifieke liquiditeitscrisis relatief eenvoudig worden opgelost met een liquiditeitsinjectie, zolang het bedrijf solvabel is. Dit komt omdat het bedrijf bepaalde activa kan verpanden als het nodig is om contanten op te halen om de liquiditeitskrapte te overbruggen. Deze route is mogelijk niet beschikbaar voor een bedrijf dat technisch insolvent is, aangezien een liquiditeitscrisis zijn financiële situatie zou verslechteren en het failliet zou doen gaan.
Insolventie duidt echter op een ernstiger onderliggend probleem dat over het algemeen meer tijd nodig heeft om op te lossen, en het kan grote veranderingen en ingrijpende herstructurering van de bedrijfsactiviteiten noodzakelijk maken. Het management van een bedrijf dat met een insolventie wordt geconfronteerd, zal moeilijke beslissingen moeten nemen om de schulden te verminderen, zoals het sluiten van fabrieken, het verkopen van activa en het ontslaan van werknemers.
Terugkomend op het eerdere voorbeeld: hoewel Solvents Co. een dreigende geldcrisis heeft, geeft de lage mate van hefboomwerking het een aanzienlijke “bewegingsruimte”. Een beschikbare optie is om een gedekte kredietlijn te openen door een deel van zijn vaste activa als onderpand te gebruiken, waardoor het toegang krijgt tot liquide middelen om de liquiditeitsproblematiek te overbruggen. Hoewel Liquids Inc. niet met een dreigend probleem wordt geconfronteerd, zou het binnenkort kunnen worden gehinderd door zijn enorme schuldenlast, en het kan nodig zijn om stappen te ondernemen om de schuld zo snel mogelijk te verminderen.