Financiële modellen die u kunt maken met Excel

Voor alle dure abonnementen en analyseprogramma’s wordt een groot deel van het werk dat Wall Street-analisten en managers doen, gedaan met de Excel-software die u op uw eigen computer hebt. Met slechts een klein beetje moeite kunt u ook een verscheidenheid aan financiële en analytische modellen maken, en als u de extra tijd en energie investeert om over macro’s te leren, krijgt u zelfs nog meer opties.

Financiële modellen van het bedrijf

De kern van wat elke sell-side-analist (en veel buy-side-analisten) doet, is zijn of haar verzameling financiële modellen van een bedrijf. Dit zijn gewoon spreadsheets die de mening van de analist bevatten (en helpen vormen) over de waarschijnlijke financiële resultaten voor het bedrijf in kwestie. Ze kunnen ongelooflijk gedetailleerd en complex zijn, of relatief simplistisch, maar het model zal nooit beter zijn dan de kwaliteit van het werk dat nodig is om de schattingen te maken. Met andere woorden, uitgebreid giswerk is nog steeds giswerk.

Financiële modellen worden meestal gebouwd met de x-as die dient als de tijd (kwartalen en volledige jaren) en de y-as waarbij de resultaten worden opgesplitst per regelitem (dwz omzet, kosten van verkochte goederen, enz.). allemaal ongebruikelijk om een ​​apart blad te hebben dat de inkomstenraming genereert; of dat nu een basis per segment is voor een groot conglomeraat zoals United Technologies ( UTX ) of General Electric ( GE ) of een eenvoudiger verkochte eenheden en geschatte verkoopprijs voor een kleiner, eenvoudiger bedrijf.

Voor deze modellen moet de modelbouwer schattingen invoeren voor bepaalde items (dwz omzet, COGS / brutomarge, VAA / verkoop) en er vervolgens voor zorgen dat de wiskundige formules correct zijn. Vanuit deze basis is het ook mogelijk om geavanceerde en onderling verbonden modellen te bouwen voor de resultatenrekening, balans en kasstroomoverzicht, evenals macro’s waarmee beleggers “bull / bear / base” -scenario’s kunnen creëren die met een klik kunnen worden gewijzigd. of twee.

Hoewel de meesten het zouden ontkennen, bouwen verrassend weinig analisten aan de koopzijde naar mijn ervaring hun eigen bedrijfsmodellen vanaf het begin op. In plaats daarvan zullen ze in wezen de modellen kopiëren die door sell-side analisten zijn gebouwd en deze ” stresstesten ” om te zien hoe de cijfers reageren op verschillende omstandigheden.

Waarderingsmodellen

Zelfs als u niet uw eigen bedrijfsmodellen bouwt, zou u serieus moeten overwegen om uw eigen EV / EBITDA, en als dat voor u werkt, is er geen reden om te veranderen. Beleggers die een meer rigoureuze aanpak willen, zouden echter een discounted cashflow model moeten overwegen.

Verdisconteerde kasstroom (DCF)

DCF-modellering is zowat de gouden standaard voor waardering en er zijn vrije kasstroom (operationele kasstroom minus kapitaaluitgaven op het eenvoudigste niveau) de beste maatstaf is voor de financiële prestaties van bedrijven. Eén rij zal dienen om de kasstroomschattingen van jaar tot jaar vast te houden, terwijl de rijen / kolommen eronder de groeiramingen, disconteringsvoet, uitstaande aandelen en kas / schuldsaldo kunnen bevatten.

Er moet een startschatting zijn voor “Jaar 1” en die kan afkomstig zijn van het financiële model van uw eigen bedrijf of van sell-side analistenmodellen. U kunt vervolgens de groeipercentages schatten door individuele schattingen van jaar tot jaar te maken of “bulkschattingen” gebruiken die hetzelfde groeipercentage toepassen voor jaar 2 tot 5, 6 tot 10, 10 tot 15 enzovoort. U moet dan een disconteringsvoet (een getal dat u kunt berekenen met het CAPM-model of een andere methode ) in een aparte cel invoeren, evenals de uitstaande aandelen en het netto contant geld / schuldsaldo (allemaal in afzonderlijke cellen).

Zodra dit is gebeurd, gebruikt u de NPV-functie (netto contante waarde) van uw spreadsheet om uw kasstroomschattingen en disconteringsvoet te verwerken tot een geschatte NPV, waaraan u de nettocash / schuld kunt optellen / aftrekken en vervolgens kunt delen door de uitstaande aandelen. Vergeet als onderdeel van dit proces niet om een eindwaarde te berekenen en op te nemen (de meeste analisten berekenen expliciete cashflows voor 10 of 15 jaar en passen dan een eindwaarde toe).

Het komt neer op

Beleggers moeten niet vergeten dat gedetailleerde of geavanceerde modellen geen vervanging zijn voor oordeel en discretie. Al te vaak leunen analisten te zwaar op hun modellen en vergeten ze af en toe een “realiteitscheck” uit te voeren met betrekking tot hun kernaannames.

Niettemin kan het bouwen van je eigen modellen je veel leren over wat een bepaald bedrijf moet doen om te groeien, wat die groei waard is en wat The Street al van een bepaald bedrijf verwacht. Dienovereenkomstig kan de relatief bescheiden hoeveelheid tijd die nodig is om deze modellen te bouwen, zichzelf vaak vele malen terugverdienen door u tot betere investeringsbeslissingen te leiden.