Regelgevende autoriteit voor de financiële sector (FINRA) - KamilTaylan.blog
24 juni 2021 13:58

Regelgevende autoriteit voor de financiële sector (FINRA)

Wat is de regelgevende instantie voor de financiële sector (FINRA)?

De Financial Industry Regulatory Authority (FINRA) is een onafhankelijke, niet-gouvernementele organisatie die de regels schrijft en handhaaft voor geregistreerde makelaars en makelaar-dealerbedrijven in de Verenigde Staten. Zijn verklaarde missie is “om het investerende publiek te beschermen tegen fraude en slechte praktijken.” Het wordt beschouwd als een zelfregulerende organisatie.

FINRA is ontstaan ​​als resultaat van de consolidatie van de National Association of Securities Dealers ( NASD ) en de ledenregulering, handhaving en arbitrageoperaties van de New York Stock Exchange (NYSE) in 2007. De consolidatie was bedoeld om overlappende of overbodige regelgeving uit de wereld te helpen en de kosten en complexiteit van naleving te verminderen.

Belangrijkste leerpunten

  • De Financial Industry Regulatory Authority (FINRA) is een onafhankelijke, niet-gouvernementele organisatie die de regels schrijft en handhaaft voor geregistreerde makelaars en makelaar-dealerbedrijven in de Verenigde Staten.
  • Naast het toezicht op effectenfirma’s en hun makelaars, beheert FINRA de kwalificerende examens die effectenprofessionals moeten afleggen om effecten te verkopen of toezicht te houden op anderen die dat wel doen.
  • FINRA biedt middelen, zoals BrokerCheck, die investeerders helpen beschermen.
  • De algemene kritiek van alle zelfregulerende instanties, zoals FINRA, is dat ze net genoeg doen om het vertrouwen van het publiek te behouden.

FINRA begrijpen

De Financial Industry Regulatory Authority (FINRA) is de grootste onafhankelijke regelgevende instantie voor effectenfirma’s die actief zijn in de Verenigde Staten. FINRA houdt toezicht op meer dan 3.500 beursvennootschappen, 154.000 bijkantoren en bijna 625.000 geregistreerde effectenvertegenwoordigers, vanaf 2019. FINRA reguleert de handel in aandelen, bedrijfsobligaties, effectenfutures en opties.



De Financial Industry Regulatory Authority (FINRA) heeft de bevoegdheid om makelaars en beursvennootschappen die haar regels overtreden, een boete te geven of te verbieden.

FINRA heeft 19 kantoren in de Verenigde Staten en meer dan 3.000 werknemers.  Naast het toezicht op effectenfirma’s en hun makelaars, beheert FINRA de kwalificerende examens die effectenprofessionals moeten afleggen om effecten te verkopen of toezicht te houden op anderen die dat wel doen. Deze omvatten bijvoorbeeld het Series 7 General Securities Representative Qualification Examination en het Series 3 National Commodities Futures-onderzoek.

In zijn handhavingscapaciteit heeft FINRA de bevoegdheid om disciplinaire maatregelen te nemen tegen geregistreerde personen of bedrijven die de regels van de branche overtreden. In 2019 meldde het dat het 854 disciplinaire maatregelen had genomen, boetes oplegde van in totaal $ 39,5 miljoen en een teruggave van $ 27,9 miljoen aan investeerders had gelast. Het heeft ook 6 aangesloten firma’s geschorst en nog eens 21 geschorst, terwijl 348 personen uit de effectenhandel werden uitgesloten en nog eens 415. In 2019 verwees het 827gevallen vanfraude en handel met voorkennis naar de Securities and Exchange Commission ( SEC ) en andere overheidsinstanties voor vervolging..

Voor beleggers die op zoek zijn naar een makelaar of hun huidige willen controleren, onderhoudt FINRABrokerCheck. Het is een doorzoekbare database van makelaars, beleggingsadviseurs en financiële adviseurs. BrokerCheck omvat certificeringen, opleiding en eventuele handhavingsmaatregelen. BrokerCheck is gebaseerd op FINRA’s Central Registration Depository ( CRD ) -database, die de gegevens bevat van individuen en bedrijven in de effectenhandel in de Verenigde Staten.

Voordelen van FINRA

Het belangrijkste voordeel van FINRA is om investeerders te beschermen tegen mogelijk misbruik en om ethisch gedrag binnen de financiële sector te waarborgen. FINRA-bronnen, zoals BrokerCheck, stellen beleggers in staat om te bepalen of iemand die beweert een makelaar te zijn, daadwerkelijk een lid is met een goede reputatie. Door makelaars te verbieden die de gedragsregels overtreden, voorkomt FINRA dat er veel financiële misdrijven plaatsvinden. Bovendien heeft FINRA de verantwoordelijkheid voor deze functies duidelijker gemaakt door ze in één organisatie te combineren.

De Securities and Exchange Commission keurde de consolidatie van de twee eerdere organisaties in juli 2007 goed. Bij de aankondiging van de oprichting ervan beschreef FINRA een breed mandaat dat de verantwoordelijkheid omvatte voor “het schrijven van regels, stevig onderzoek, handhaving en arbitrage- en bemiddelingsfuncties, samen met alle functies die vielen voorheen uitsluitend onder toezicht van NASD, inclusief marktregulering onder contract voor Nasdaq, de American Stock Exchange, de International Securities Exchange en de Chicago Climate Exchange. ” De American Stock Exchange werd vervolgens omgedoopt tot NYSE American, en de Chicago Climate Exchange, een markt voor de handel in broeikasgasemissierechten, werd in 2010 gesloten.

Kritiek op FINRA

FINRA wordt geconfronteerd met veel van dezelfde soort kritiek die vaak wordt toegepast op elke zelfregulerende organisatie. Critici, zoals senator Warren uit Massachusetts en senator Cotton uit Arkansas, beweren dat FINRA niet genoeg doet om investeerders te beschermen.  Met name uit een academische studie van Egan, Matvos en Seru bleek dat er problemen waren met recidivisten. Ze ontdekten dat financiële adviseurs met een verleden van wangedrag in de toekomst meerdere keren meer kans liepen om overtredingen te begaan.  FINRA was misschien te terughoudend bij het uitoefenen van haar bevoegdheden.

De algemene kritiek van alle zelfregulerende instanties, zoals FINRA, is dat ze net genoeg doen om het vertrouwen van het publiek te behouden. In deze visie hebben zelfregulerende agentschappen een inherent belangenconflict. Hoewel leden geïnteresseerd zijn in het behouden van het vertrouwen van het publiek, gaat die interesse maar zo ver. Leden moeten de ergste overtreders uitroeien, maar ze willen niet dat ze in de schijnwerpers staan. Het is bijvoorbeeld mogelijk om alle leden te rangschikken op integriteit. Toch zou dan noodzakelijkerwijs ongeveer de helft van alle leden in de rangorde achterblijven met een ondergemiddelde integriteit. Het is niet verwonderlijk dat zelfregulerende agentschappen zelden leden rangschikken.