De startbaan schuimen

Wat schuimt de landingsbaan?

Het schuimen van de landingsbaan in een financiële context is de gewoonte om op het laatste moment geld in een bedrijf te steken om een faillissement te voorkomen. Het kan ook verwijzen naar de praktijk van het verstrekken van een financiële buffer aan bedrijven die misschien een crisis of verlies na insolventie doormaken.

Inzicht in het schuimen van de landingsbaan

Het schuimen van de landingsbaan is een algemene uitspraak in het bedrijfsleven, die verwijst naar de voorbereiding op een mogelijke ramp en een middel om die ramp te voorkomen.

De term komt van de praktijk van het sproeien van brandblusschuim op de landingsbaan van een luchthaven voor een noodlanding als een middel om wrijving en vonken te verminderen en ook om een ​​vliegtuig te vertragen. In 1987 heeft de Federal Aviation Administration (FAA) in de Verenigde Staten haar goedkeuring van de praktijk ingetrokken, maar verhindert dit wettelijk niet.

In een zakelijke context, bijvoorbeeld, kan een bedrijf dat niet genoeg geld genereert om zijn leveranciers te betalen, een lening afsluiten zodat het zijn leveranciers kan betalen om in bedrijf te blijven en solvabel te blijven, kan worden beschouwd als ‘de landingsbaan schuimen’. 

Als een bedrijf in aanzienlijke financiële problemen verkeert voordat het een infusie van contant geld moet krijgen, kan het opschuimen van de landingsbaan het onvermijdelijke gewoon vertragen. Voorzichtige beleggers mogen er niet van uitgaan dat een infusie van contanten een bedrijf zal redden, en moeten alle beschikbare informatie zorgvuldig doornemen alvorens een investeringsbeslissing te nemen.

Voordelen van het schuimen van de startbaan

Het belangrijkste voordeel van het schuimen van de landingsbaan is dat de geldinjectie tijd koopt voor het bedrijf om zichzelf om te draaien of operationele wijzigingen aan te brengen om te voorkomen dat het de weg van insolventie en uiteindelijk faillissement inslaat.

De geldinjectie houdt het bedrijf overeind totdat het zijn omzet, kosten, marges of andere gebieden kan verbeteren die het bedrijf ondersteunen van zijn kernactiviteiten in plaats van te vertrouwen op externe fondsen van externe bronnen.

Dit wil niet zeggen dat een bedrijf niet langer kan vertrouwen op eigenvermogensfinanciering of schuldfinanciering als een normale bedrijfsvoering, maar eerder niet op dit type infusie kan vertrouwen als enige manier om te overleven en op lange termijn in bedrijf te blijven..

Voorbeeld uit de echte wereld

Een prominent gebruik van de term betreft de voormalige Amerikaanse minister van Financiën, Timothy Geithner. Als onderdeel van het beleid van het bureau om banken te steunen tijdens de subprime-hypotheekcrisis, wordt Geithner ervan beschuldigd de herfinanciering van woningleningen te belemmeren om de landingsbaan voor onrustige geldschieters te schuimen.

Zijn voorkeurspolitiek was, volgens sommige kijkers uit de branche, om huiseigenaren die onder water zaten met hun hypotheek en die het risico liepen in gebreke te blijven, om de hypotheekrentetarieven, terugbetalingsvoorwaarden, betalingsbedragen of andere leenvoorwaarden te heronderhandelen, weinig hefboomwerking te geven.

In feite drukte zijn beleid huiseigenaren in de problemen om onhoudbare betalingen te blijven doen, zodat banken in moeilijkheden een grotere cashbuffer zouden hebben om wanbetaling of insolventie te voorkomen. In wezen hielp hij banken met het opschuimen van de landingsbaan door weinig hulp te bieden aan huiseigenaren die hypotheken hadden bij die banken. De huiseigenaren waren in dit voorbeeld het schuim, terwijl de oevers de vliegtuigen waren.

Er was destijds weinig hulp aan huiseigenaren via het Home Affordable Modification Program (HAMP). Als gevolg hiervan wendden veel huiseigenaren zich tot de faillissementsrechtbanken als alternatief voor afscherming. Geithners acties werden negatief bekeken toen hij zich afkeerde van het helpen van individuen en gezinnen.