Forward Rate Agreement (FRA)

Wat is een Forward Rate Agreement (FRA)?

Rentetermijncontracten (FRA) zijn over-the-counter contracten tussen partijen die het rentetarief bepalen dat op een afgesproken datum in de toekomst moet worden betaald. Met andere woorden, een FRA is een overeenkomst om een ​​renteverplichting uit te wisselen tegen een notioneel bedrag.

De FRA bepaalt de te gebruiken tarieven samen met de opzegdatum en de nominale waarde. FRA’s worden in contanten afgewikkeld. De betaling is gebaseerd op het netto verschil tussen de rentevoet van het contract en de variabele rentevoet op de markt – de referentierente. Het eigenwoningforfait wordt niet uitgewisseld. Het is een contant bedrag op basis van de tariefverschillen en de nominale waarde van het contract.

Formule en berekening voor een termijncontract

1. Bereken het verschil tussen de termijnrente en de variabele rente of referentierente.
2. Vermenigvuldig het renteverschil met het nominale bedrag van het contract en met het aantal dagen in het contract. Deel het resultaat door 360 (dagen).
3. Deel in het tweede deel van de formule het aantal dagen in het contract door 360 en vermenigvuldig het resultaat met 1 + het referentietarief. Verdeel de waarde vervolgens in 1.
4. Vermenigvuldig het resultaat van de rechterkant van de formule met de linkerkant van de formule.

Bij rentetermijncontracten zijn doorgaans twee partijen betrokken die een vaste rente inruilen voor een variabele. De partij die het vaste tarief betaalt, wordt de lener genoemd, terwijl de partij die het variabele tarief betaalt de geldgever wordt genoemd. De rentetermijnovereenkomst zou een looptijd van vijf jaar kunnen hebben.

Een lener zou een rentetermijnovereenkomst kunnen aangaan met als doel een rentetarief vast te leggen als de lener denkt dat de rente in de toekomst kan stijgen. Met andere woorden, een lener wil misschien zijn financieringskosten vandaag vastleggen door een FRA aan te gaan. Het contante verschil tussen de FRA en de referentierente of variabele rente wordt verrekend op de valutadatum of afwikkelingsdatum.

Als de Federal Reserve Bank bijvoorbeeld bezig is met het verhogen van de Amerikaanse rentetarieven, een zogenaamde monetaire verkrappingscyclus, zouden bedrijven waarschijnlijk hun financieringskosten willen vastleggen voordat de rentetarieven te dramatisch stijgen. Bovendien zijn FRA’s erg flexibel en kunnen de afwikkelingsdata worden aangepast aan de behoeften van degenen die bij de transactie zijn betrokken.

Termijncontracten (FRA) versus termijncontracten (FWD)

Een termijncontract is iets anders dan een termijncontract. Een valutatermijn is een bindend contract op de  valutamarkt  dat de wisselkoers vastzet voor de aan- of verkoop van een valuta op een toekomstige datum. Een valutatermijn is een afdekkingsinstrument dat niet vooraf hoeft te worden betaald. Het andere grote voordeel van een valutatermijn is dat deze kan worden aangepast aan een bepaald bedrag en een bepaalde leveringsperiode, in tegenstelling tot gestandaardiseerde valutafutures.

De FWD kan ertoe leiden dat de valutawissel wordt verrekend, waaronder een overboeking of een verrekening van het geld op een rekening. Er zijn momenten waarop een compensatiecontract wordt aangegaan, dat tegen de geldende wisselkoers zou zijn. Het compenseren van het termijncontract resulteert echter in een verrekening van het netto verschil tussen de twee wisselkoersen van de contracten. Een FRA resulteert in het verrekenen van het contante verschil tussen de renteverschillen van de twee contracten.

Een valutatermijnafwikkeling kan plaatsvinden op basis van contante betaling of levering, op voorwaarde dat de optie wederzijds aanvaardbaar is en van tevoren in het contract is gespecificeerd.

Beperkingen van termijncontracten

Er is een risico voor de lener als hij de FRA zou moeten afwikkelen en het tarief op de markt ongunstig zou evolueren, zodat de lener verlies zou lijden op de afwikkeling in contanten. FRA’s zijn zeer liquide en kunnen op de markt worden afgewikkeld, maar er zal een contant verschil worden verrekend tussen het FRA-tarief en het geldende tarief op de markt.

Voorbeeld van een termijncontract

Bedrijf A gaat een FRA aan met bedrijf B waarin bedrijf A een vast (referentie) tarief van 4% ontvangt over een hoofdsom van $ 5 miljoen in een half jaar en het FRA-tarief zal worden vastgesteld op 50 basispunten minder dan dat tarief. In ruil daarvoor ontvangt bedrijf B het eenjarige LIBOR tarief, bepaald over drie jaar, over de hoofdsom. De overeenkomst zal contant worden verrekend in een betaling aan het begin van de termijnperiode, verdisconteerd met een bedrag berekend op basis van de contracttarief en de contractperiode.

De formule voor de FRA-betaling houdt rekening met vijf variabelen. Zij zijn:

• FRA = het FRA-tarief
• R = het referentietarief
• NP = de fictieve hoofdsom
• P = de periode, dit is het aantal dagen in de contractperiode
• Y = het aantal dagen in het jaar op basis van de juiste conventie voor het tellen van dagen voor het contract