Vrijgemaakt
Wat komt er vrij?
In de wereld van de eerste openbare aanbieding (IPO) verwijst “vrijgemaakt” naar de tijd na de blokkeringsperiode waarin verzekeraars van investeringsbanken niet langer verplicht zijn om effecten tegen de overeengekomen prijs te verkopen. Wanneer een investeringsbank vrijkomt, is het toegestaan om eventuele resterende effecten tegen de geldende marktprijs te verhandelen.
Belangrijkste leerpunten
- De term “vrijgemaakt” heeft een paar verschillende betekenissen in de financiële wereld.
- Wanneer gerelateerd aan een beursgang, betekent “vrijgemaakt” de tijd nadat de blokkeringsperiode is verstreken en het is de underwriters van de investeringsbank toegestaan om de resterende aandelen te verkopen tegen de marktprijs in plaats van de afgesproken prijs.
- “Vrijgemaakt” verwijst ook naar insiders van het bedrijf die aandelen van een bedrijf bezitten en deze kunnen verkopen nu de blokkeringsperiode voorbij is.
- Kapitaal dat beschikbaar is voor een investeerder nadat een positie is gesloten, wordt ook beschouwd als “vrijgemaakt” geld.
Inzicht in Freed Up
“Vrijgemaakt” kan een aanwijzing zijn voor de status van een beursgang (IPO) of een directe openbare aanbieding (DPO). Als een bedrijf besluit om openbare aandelen van zijn aandelen aan te bieden, moet het doorgaans een of meer investeringsbanken (IB) inhuren die voor de IPO kunnen zorgen. Door meer dan één bank in dienst te nemen, kan het risico van de beursgang tussen banken worden gespreid, maar meestal zal één bank de leiding hebben tijdens dit proces.
Deze banken zullen hun biedingen uitbrengen voor het afhandelen van de beursgang. Equity underwriters zullen nauw samenwerken met het uitgevende bedrijf om de initiële aanbiedingsprijs van het aandeel te bepalen. De underwriter garandeert ook dat een bepaald aantal aandelen tegen die initiële prijs zal worden verkocht en dat hij een eventueel overschot zal kopen. Elk van de overnemende banken zal een bepaald aantal aandelen aannemen om op de markt te verkopen.
Zodra een investeringsbank een contract sluit om deze aandelen op de markt te brengen, kunnen ze ze niet meer teruggeven aan het bedrijf. Om deze reden is het meest cruciale moment bij de IPO het moment waarop de prijs van het marktaandeel wordt bepaald.
Tijdens de beursintroductie (IPO) stemt de bank ermee in om hun toegewezen aandelen van het effect tegen de vaste prijs te verhandelen. Soms is de vraag naar de aandelen groot en zijn beleggers bereid hogere prijzen te betalen. Totdat het syndicaat echter is verlost van de vaste prijsbeperkingen, kan het de verkoopprijs van de aandelen niet aanpassen, ondanks de toegenomen vraag.
De term “vrijgekomen” is ook van toepassing op insiders van bedrijven die aandelen van een bedrijf houden. Deze houders van bedrijfsaandelen kunnen contractuele beperkingen hebben om hun aandelen op de open markt te verkopen tot na de blokkeringsperiode.
“Vrijgemaakt” kan ook verwijzen naar de hoeveelheid kapitaal die beschikbaar komt voor een belegger bij het sluiten van een positie. De vrijgekomen middelen kunnen vervolgens worden gebruikt om in andere activa te investeren.
IPO-stappen voordat ze worden vrijgelaten
Wanneer een bedrijf het IPO-proces start, moet een specifieke reeks gebeurtenissen plaatsvinden.
- Er wordt een extern IPO-team gevormd, inclusief de leidende en aanvullende banken, underwriter (s), advocaten, gecertificeerde openbare accountants (CPA’s) en experts van de Securities and Exchange Commission (SEC). Ze verzamelen informatie die in het voorlopige prospectus van het bedrijf moet worden opgenomen, zoals financiële prestaties, details van de activiteiten, managementgeschiedenis, risico’s en het verwachte toekomstige traject.
- Registratie is het proces waarbij een bedrijf de vereiste documenten indient bij de Securities and Exchange Commission (SEC), waarin de bijzonderheden van een voorgestelde openbare aanbieding worden beschreven. Na registratie zijn de effectenmakelaars of -dealers van de investeringsbank wettelijk gerechtigd om de effecten aan te bieden.
- Een roadshow is een presentatie die wordt gegeven aan analisten, fondsbeheerders en potentiële investeerders. De underwriters zullen een boekopbouwproces doorlopen waarbij ze proberen de beste prijs voor de IPO te bepalen op basis van de vraag en interesse van institutionele beleggers.
- Het definitieve prospectus wordt opgesteld en verspreid onder potentiële investeerders en de SEC. Het is de belangrijkste bron voor beleggers die informatie zoeken over een openbaar aangeboden belegging.
- De rustige periode is een door de SEC opgelegd embargo op promotionele publiciteit dat managementteams of hun marketingagenten verbiedt voorspellingen te doen of meningen te uiten over de waarde van het bedrijf. Het is 10 kalenderdagen na de eerste beursdag van de beursgang.
- De blokkeringsperiode voor nieuw uitgegeven openbare aandelen van een bedrijf helpt de aandelenkoers te stabiliseren nadat deze op de markt is gekomen. Insiders, of degenen die aandelen van het bedrijf hielden toen het privé was, kunnen contracten hebben waarin staat dat ze hun aandelen pas kunnen verkopen nadat het bedrijf 90 tot 180 dagen openbaar heeft gehandeld. De SEC vereist niet dat bedrijven die naar de beurs gaan een blokkeringsperiode hebben. In plaats daarvan is de blokkeringsperiode iets dat de bedrijven zelf en de investeringsbanken het IPO-verzoek onderschrijven om de aandelenkoers hoog te houden.
Na deze periode van stabilisatie van de aandelen kunnen insiders en zakenbanken hun aandelen op de open markt verkopen. Soms kunnen insiders geen aandelen verkopen, zelfs niet als de blokkeringsperiode afloopt. Ze hebben mogelijk niet-openbare informatie over het bedrijf, en een verkoop zou handel met voorkennis zijn. Een dergelijk scenario kan zich bijvoorbeeld voordoen als het einde van de lock-up samenvalt met het inkomstenseizoen.