GAAP versus niet-GAAP: wat is het verschil?
De algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) zijn de gestandaardiseerde reeks principes die openbare bedrijven in de VS moeten volgen. Grondig investeringsonderzoek vereist een beoordeling van zowel GAAP als aangepaste resultaten (niet-GAAP), maar investeerders moeten de geldigheid van niet-GAAP-uitsluitingen van geval tot geval zorgvuldig overwegen. De reden is om misleidende cijfers te vermijden, vooral omdat rapportagestandaarden uiteenlopen. Internationaal is de boekhoudnorm de internationale standaarden voor financiële verslaglegging (IFRS).
Belangrijkste leerpunten
- GAAP standaardiseert financiële rapportage en biedt een uniforme set regels en formaten om analyse door investeerders en crediteuren te vergemakkelijken.
- Er zijn gevallen waarin GAAP-rapportage de activiteiten van een bedrijf niet nauwkeurig weergeeft.
- Beleggers moeten niet-GAAP-cijfers observeren en interpreteren, maar ze moeten ook gevallen herkennen waarin GAAP-cijfers geschikter zijn.
GAAP
GAAP is ontwikkeld door de Financial Accounting Standards Board (FASB) om financiële rapportage te standaardiseren en een uniforme set regels en formaten te bieden om analyse door investeerders en crediteuren te vergemakkelijken. De GAAP creëerde richtlijnen voor itemherkenning, waardering, presentatie en openbaarmaking. Het brengen van uniformiteit en objectiviteit in de boekhouding verbetert de geloofwaardigheid en stabiliteit van de financiële verslaglegging van bedrijven, factoren die noodzakelijk worden geacht om de kapitaalmarkten optimaal te laten functioneren.
Door gestandaardiseerde regels te volgen, kunnen bedrijven met elkaar worden vergeleken, kunnen resultaten worden geverifieerd door gerenommeerde auditors en kunnen investeerders er zeker van zijn dat de rapporten een weerspiegeling zijn van de ware reputatie van een bedrijf. Deze principes zijn opgesteld en grotendeels aangepast om beleggers te beschermen tegen misleidende of dubieuze berichtgeving.
Niet-GAAP
Er zijn gevallen waarin GAAP-rapportage de activiteiten van een bedrijf niet nauwkeurig weergeeft. Bedrijven mogen hun eigen boekhoudkundige cijfers weergeven, zolang ze worden vermeld als non-GAAP en een aansluiting bieden tussen de gecorrigeerde en reguliere resultaten. Niet-GAAP-cijfers zijn meestal exclusief onregelmatige of niet-contante uitgaven, zoals kosten die verband houden met acquisities, herstructurering of eenmalige balansaanpassingen. Dit verzacht de hoge volatiliteit van de winst die het gevolg kan zijn van tijdelijke omstandigheden, waardoor een duidelijker beeld ontstaat van de lopende zaken.
Toekomstgerichte verklaringen zijn belangrijk omdat waarderingen grotendeels zijn gebaseerd op verwachte kasstromen. Niet-GAAP-cijfers worden echter ontwikkeld door het bedrijf dat ze in dienst heeft, dus ze kunnen onderhevig zijn aan situaties waarin de prikkels van aandeelhouders en bedrijfsmanagement niet op elkaar zijn afgestemd.
Prevalentie van niet-GAAP-gebruik
Beleggers moeten niet-GAAP-cijfers observeren en interpreteren, maar ze moeten ook gevallen herkennen waarin GAAP-cijfers geschikter zijn. Succesvolle identificatie van misleidende of onvolledige niet-GAAP-resultaten wordt belangrijker omdat die cijfers afwijken van GAAP.
Studies hebben aangetoond dat gecorrigeerde cijfers meer geneigd zijn om verliezen dan winsten te dekken, wat suggereert dat managementteams bereid zijn consistentie op te geven om het optimisme van investeerders te stimuleren.
In Q3 2019 rapporteerde 67% van de bedrijven in de Dow Jones Industrial Average (DJIA) niet-GAAP winst per aandeel (EPS). 14 van deze 20 bedrijven (70%) rapporteerden een niet-GAAP-winst per aandeel die hoger was dan de GAAP-winst per aandeel. Met betrekking tot het nettoresultaat is het niet-GAAP-gebruik met 33% gestegen van 1998 tot 2017 en 97% van de bedrijven in de S&P 500 gebruikte in 2017 niet-GAAP-aanpassingen, tegen 59% in 1996.
Technologiebedrijven zijn grote gebruikers van niet-GAAP-aanpassingen, aangezien deze bedrijven doorgaans geen hoge netto-inkomsten uit het gebruik van GAAP rapporteren, vanwege de aard van hun bedrijf. Sommige bedrijven, zoals UBER ( UBER ), verwijderen terugkerende kosten die nodig zijn om te groeien in concurrerende markten. Deze praktijk maakt het moeilijk om openbare bedrijven met elkaar te waarderen.
Het komt neer op
GAAP- en niet-GAAP-resultaten zijn in veel gevallen beide belangrijk, en studies van academische en professionele bronnen ondersteunen dit standpunt. Beleggers die gedwongen worden een kant te kiezen omdat de twee verschillen, moeten rekening houden met de specifieke uitsluitingen in gecorrigeerde cijfers.
Bedrijven die consequent kleinere bedrijven kopen en van plan zijn deze overnamestrategie voort te zetten, sluiten vaak bepaalde acquisitiegerelateerde kosten uit die een materiële doorlopende uitgave voor het bedrijf blijven, maar mogen niet over het hoofd worden gezien.
Studies hebben gesuggereerd dat de uitsluiting van op aandelen gebaseerde compensatie van winstresultaten de voorspellende kracht van analistenprognoses vermindert, dus niet-GAAP-cijfers die alleen worden gecorrigeerd voor aandelencompensatie, leveren minder vaak bruikbare gegevens op.
Niet-GAAP-resultaten van verantwoordelijke bedrijven geven investeerders echter een ongeëvenaard inzicht in de methodologie die wordt gebruikt door managementteams bij het analyseren van hun eigen bedrijven en het plannen van toekomstige operaties.