Holding Company Depository Receipt (HOLDR)
Wat was het certificaat van een holdingmaatschappij (HOLDR)?
Het certificaat van een holdingmaatschappij (HOLDR) was een waardepapier waarmee beleggers in één transactie een mandje met aandelen konden kopen en verkopen. Net als op de beurs verhandelde fondsen (ETF’s) lieten HOLDR’s beleggers toe om aandelen in een specifieke branche, sector of groep te verhandelen. ETF’s bieden echter een efficiëntere en flexibelere structuur voor beleggers en emittenten.
Als gevolg hiervan werden HOLDR-effecten tegen het einde van het jaar 2011 stopgezet en sommige omgezet in ETF’s.
Belangrijkste leerpunten
- Een certificaat van ontvangst van een holdingmaatschappij (HOLDR) was een gediversifieerd beleggingsproduct dat door Merrill Lynch werd aangeboden en dat beleggers via één deelneming toegang gaf tot verschillende aandelen in een bepaalde bedrijfstak of sector.
- In tegenstelling tot een ETF vertegenwoordigde elke HOLDR het individuele eigendom van de onderliggende aandelen van de HOLDR, waarbij de waarde van de HOLDR fluctueerde samen met de veranderingen in de waarde van de onderliggende aandelen.
- HOLDR’s handelen niet langer en de laatste van hen werden in 2011 ofwel geliquideerd of effectief omgezet in ETF’s.
Inzicht in certificaten van aandelen van holdings (HOLDR’s)
Een certificaat van een holdingmaatschappij (HOLDR) verwees naar een vaste verzameling beursgenoteerde aandelen die samen als één effect waren verpakt. HOLDR’s werden gecreëerd door Merrill Lynch en werden alleen verhandeld op de New York Stock Exchange (NYSE). Met HOLDR’s kon een belegger tegen relatief lage kosten een positie in een marktsector verwerven en binnen die sector diversifiëren. Om hetzelfde niveau van diversificatie handmatig te bereiken, zou de belegger elk bedrijf afzonderlijk hebben moeten kopen, waardoor het bedrag dat aan commissies wordt betaald, wordt verhoogd.
HOLDR’s bestreken een breed scala aan sectoren en industrieën, zoals biotech, farmaceutica en detailhandel, maar Merrill Lynch bepaalde de samenstelling van elke HOLDR, en HOLDR’s kunnen sterk van elkaar verschillen. Een belangrijk verschil tussen HOLDR’s en ETF’s was dat beleggers in HOLDR’s rechtstreeks eigenaar waren van de onderliggende aandelen, wat niet het geval is voor ETF’s, en als gevolg daarvan hadden beleggers in HOLDR’s stem- en dividendrechten.
ETF’s en de ondergang van HOLDR’s
HOLDR’s worden vaak op één hoop gegooid met exchange-traded funds (ETF’s), en hoewel beide producten lage kosten, lage omzet en fiscaal efficiënte kenmerken hebben, zijn het verschillende investeringsvehikels. ETF’s hebben vaak de voorkeur boven beleggers en voldoen aan hetzelfde doel als HOLDR’s.
ETF’s beleggen in indexen die veel componenten bevatten en regelmatig veranderen. Een HOLDR daarentegen was een statische groep aandelen die was geselecteerd uit een bepaalde bedrijfstak en hun componenten veranderen zelden. ETF’s volgen ook een of andere vorm van een onderliggende index, terwijl HOLDR’s dat niet deden. ETF-posities worden bovendien beheerd en periodiek aangepast om het best mogelijke rendement binnen die index te bieden. Als een bedrijf werd overgenomen en verwijderd uit een HOLDR, werd de voorraad niet vervangen, wat zou kunnen leiden tot meer concentratie en extra risico.
HOLDR’s werden doorgaans gekocht in ronde kavels van 100, en kunnen behoorlijk kapitaalintensief zijn voor kleinere investeerders, waardoor sommigen worden uitgesloten van deelname. HOLDR’s droegen echter bij aan de populariteit van ETF’s, wiens dominantie uiteindelijk sommige HOLDR’s opslokte en ervoor zorgde dat andere werden gesloten en geliquideerd. In december 2011 werden zes van de 17 resterende HOLDR’s omgezet in ETF-structuren en de resterende 11 werden geliquideerd.