Hoe kunnen derivaten worden gebruikt voor risicobeheer?
Derivaten zijn financiële instrumenten waarvan de waarden zijn afgeleid van andere activa, zoals aandelen, obligaties of deviezen. Derivaten worden soms gebruikt om een positie af te dekken (ter bescherming tegen het risico van een ongunstige beweging in een actief) of om te speculeren op toekomstige bewegingen in het onderliggende instrument. Afdekking is een vorm van risicobeheer die gebruikelijk is op de aandelenmarkt, waar beleggers derivaten, putopties genaamd, gebruiken om aandelen of zelfs hele portefeuilles te beschermen.
Wat zijn derivaten?
Een derivaat is een financieel instrument met een prijs die afhankelijk is van (of is afgeleid van) een ander actief. Het is doorgaans een contractuele overeenkomst tussen twee partijen waarbij de ene partij verplicht is om de onderliggende waarde te kopen of te verkopen en de andere partij het recht heeft om de onderliggende waarde te kopen of verkopen.
Derivaten kunnen echter vele vormen aannemen en sommige, zoals gestandaardiseerd in termen van verhandelde hoeveelheden (grootte), vervaldatums en uitoefeningsprijzen (uitoefenprijzen).
Belangrijkste leerpunten
- Derivaten zijn financiële instrumenten waarvan de waarden zijn gekoppeld aan andere activa, zoals aandelen, obligaties of futures.
- Afdekking is een soort investeringsstrategie die bedoeld is om een positie tegen verliezen te beschermen.
- Een putoptie is een voorbeeld van een derivaat dat vaak wordt gebruikt om een investering af te dekken of te beschermen.
- Het kopen of bezitten van aandelen en het kopen van een putoptie is een strategie die de beschermende put wordt genoemd.
- Beleggers kunnen winsten van een aandeel dat in waarde is gestegen, beschermen door een put te kopen.
Aandelenopties zijn voorbeelden van derivatencontracten. Een calloptie geeft de eigenaar het recht (niet de verplichting) om 100 aandelen per contract te kopen. Een putoptie is daarentegen een contract dat de houder het recht geeft om 100 aandelen te verkopen. Putopties worden vaak gebruikt om aandelen of portefeuilles te beschermen.
Voorbeeld van hedging
Hedging is de handeling van het nemen van een positie in een verwante en niet-gecorreleerde veiligheid, die helpt bij het beperken van de tegengestelde koersbewegingen. Stel dat een belegger 1.000 aandelen Tesla Motors (TSLA) heeft gekocht voor $ 65 per aandeel. De investering wordt meer dan twee jaar vastgehouden en nu maakt de investeerder zich zorgen dat Tesla de winst per aandeel (EPS) en omzetverwachtingen misloopt – waardoor de aandelen lager worden en een deel van de in die twee jaar opgebouwde winsten worden terugbetaald.
In april 2019 bedroeg de aandelenkoers van Tesla $ 239 – wat neerkomt op een waarde van $ 239.000 en een niet-gerealiseerde winst van $ 174.000 op 1.000 aandelen – en de belegger wil een beschermende strategie starten. Om de positie af te dekken tegen het risico van eventuele negatieve prijsschommelingen, de belegger koopt 10 put optiecontracten op Tesla met een uitoefenprijs van $ 230 en een voor september vervaldatum.
De multiplier is gelijk aan 100
Opties worden genoteerd in dollars en centen, zoals aandelen, maar de dollarwaarde die de belegger betaalt is 100 keer de quote (premie) vanwege de vermenigvuldigingsfactor. Dus als de put $ 10 per contract kost, betaalt de belegger $ 1000 per contract, wat neerkomt op gelijk aan de premie van $ 10 maal de vermenigvuldiger (100).
Het putoptiecontract geeft de belegger het recht om zijn aandelen in Tesla tot en met september voor $ 230 per aandeel te verkopen. Aangezien een aandelenoptieplan contract maakt gebruik van 100 aandelen van het onderliggende aandeel, kan de belegger te verkopen 1.000 (100 x 10) aandelen met 10 put-opties. Deze strategie – van het kopen van aandelen en het kopen van putten – wordt de beschermende put genoemd.
Uitoefening van opties
Als Tesla zijn winstverwachtingen niet haalt en de aandelenkoers daalt tot onder de uitoefenprijs van $ 230, heeft de belegger tot en met september een verkoopprijs van $ 230 vastgehouden met de putoptie. De belegger kan de put verkopen na elke waardestijging of de put uitoefenen: 1.000 aandelen verkopen tegen $ 230, met een winst van $ 165 ($ 230 – $ 65) per aandeel. Zodra de putoptie is uitgeoefend (en een verkoper van de put is toegewezen aan $ 230 per aandeel), houdt het contract op te bestaan.
Een houder van een putoptie is niet verplicht om het contract uit te oefenen en het is vaak beter om de put te verkopen dan om deze uit te oefenen, maar de verkoper (de andere kant van het optiecontract) van een putoptie is verplicht levering van de voorraad indien toegewezen op de put.
De putoptie was natuurlijk niet gratis en de belegger betaalde een premie om de bescherming te kopen. De betaalde premie verlaagt de nettowinst uit de uitvoering van het contract. Als in het voorbeeld elke put $ 10 kost, is de nettowinst $ 155 in plaats van $ 165 per aandeel. Aan de andere kant, als aandelen boven de $ 230 blijven tot de vervaldatum van september, is de put waardeloos en gaat de volledige betaalde premie verloren, wat neerkomt op $ 10.000 op 10 contracten. Tot die tijd zal de waarde van de put veranderen naarmate de tijd verstrijkt en naarmate de prijs van Tesla hoger en lager wordt.