Hoe Sam Zell zijn fortuin verdiende

Samuel Zell is een iconisch figuur in het Amerikaanse onroerend goed. In 1968 richtte hij een bedrijf op, Equity Group Investments, om in onroerend goed te investeren. Sinds de oprichting is Equity Group Investments, nu bekend als Equity International, verder gegaan dan alleen onroerend goed. Het particuliere bedrijf beheert een investeringsportefeuille van miljarden dollars met belangen verspreid over meerdere continenten en verschillende industrieën, waaronder financiën, transport, energie en media.

Zell wordt beschouwd als de maker van de hedendaagse vastgoedbeleggingsorganisatie (REIT), en hij en zijn team hebben enkele van ’s werelds grootste beursgenoteerde REITS opgericht. Ze omvatten Equity Residential (EQR), een REIT voor appartementen met een marktkapitalisatie van bijna $ 20,5 miljard, en Equity Commonwealth (EQC), een REIT voor kantoren met eigendommen in de VS en een marktkapitalisatie van bijna $ 3,32 miljard vanaf oktober 2020.

Volgens Forbes is het nettovermogen van Zell $ 4,7 miljard. Hier is een overzicht van hoe hij zijn fortuin heeft gemaakt.

Het vroege leven en scholing

Zell werd geboren in 1941 en groeide op in een joods huishouden in Chicago. Zijn ouders waren in 1939 naar de Verenigde Staten gemigreerd, kort voordat Duitsland Polen binnenviel, en zijn vader was een groothandel in juwelen.

Zell had al van jongs af aan interesse in de zakenwereld. In 1953, toen hij 12 was, kocht hij exemplaren vanPlayboy in grote hoeveelheden voor twee kwartalen elk enverkocht hijze voor $ 1,50 tot $ 3.’De rest van dat jaar werd ik importeur – vanPlayboy- tijdschriften naar de buitenwijken’, herinnert Zell zich op een bijeenkomst van het Urban Land Institute in 2013 en noemde de ervaring zijn ‘eerste les in vraag en aanbod’.

Zell’s ondernemersreis ging door tijdens zijn studententijd. Terwijl hij aan de Universiteit van Michigan was, beheerde hij samen met een vriend, Robert Lurie, studentenappartementen voor verhuurders. Hun eerste optreden betrof 15 huizen. Maar ze hebben eigenlijk veel tijd besteed aan het kopen en verbeteren van noodlijdende eigendommen met als doel ze ofwel om te draaien of te verhuren aan studenten.

Tegen de tijd dat hij afstudeerde in 1966, had Zell in totaal 4.000 appartementen beheerd en had hij er persoonlijk tussen de 100 en 200 van. Hij verkocht zijn aandeel in het vastgoedbeheer aan Lurie voordat hij terugkeerde naar Chicago.

Vroege vastgoedcarrière

Kort na zijn afstuderen aan de rechtenstudie en het passeren van de balie, trad Zell toe tot een advocatenkantoor, dat hij na zijn eerste week stopte. Hij besloot uiteindelijk om een ​​fulltime carrière te maken door in onroerend goed te investeren.

In 1968 richtte Zell wat Equity Group Investments zou worden op en in het daaropvolgende jaar overtuigde hij Lurie om met hem samen te werken.

Een uitbarsting van overbouw tijdens de late jaren zestig en vroege jaren zeventig hielp om een ​​marktcrash in 1973 te versnellen. Residentieel vastgoed met meerdere gezinnen werd het eerst getroffen, terwijl andere soorten onroerend goed snel volgden. Veel leningen op commercieel onroerend goed liepen in gebreke en veel ontwikkelaars stopten met hun projecten. Dat bood Zell en Lurie de uitgelezen kans om kwalitatief hoogstaand vastgoed tegen lage prijzen te verwerven.

Aan het einde van de crisis bezaten de twee een waardevolle portefeuille van appartements, kantoor- en winkelgebouwen.

Ze hadden de portefeuille jarenlang in handen en zagen daardoor de waarde van de gebouwen herwinnen en uiteindelijk hun eerdere waarderingsniveaus overtreffen. Ondertussen betaalden Zell en Lurie hun schulden af ​​met de maandelijkse huurinkomsten die de panden produceerden.

Deze benadering van beleggen in onroerend goed was op dat moment vrij nieuw; De meeste vastgoedinvesteerders verdienden hun geld door gebouwen om te draaien in plaats van huurinkomsten op te bouwen.

Beyond Real Estate

Na zijn succes met het veranderen van noodlijdende eigendommen in waardevolle eigendommen, besloot Zell zijn investeringen te diversifiëren. In de jaren tachtig begon hij bedrijven op te kopen.

Met name zijn investeringsstrategie bleef hetzelfde. Zoals hij het beschreef in een interview metLEADERS magazine: “Ik verdiende mijn fortuin door rechtsaf te slaan terwijl alle anderen naar links gingen. Eind jaren 80 en begin jaren 90 kocht ik kantoorgebouwen voor 50 cent van de dollar. over mijn schouder kijkend om te zien wie mijn concurrent was, maar er was niemand. Ik kon niet anders dan me afvragen of ik het mis had. Angst en moed zijn nauw met elkaar verbonden. “

Zell concentreerde zich op het overnemen van falende bedrijven met als doel ze om te keren. Sinds de uitbreiding van de investeringsportefeuille van de Equity Group heeft Zell geïnvesteerd in bedrijven die actief zijn in verschillende sectoren, waaronder het spoor, containerlease, passagierscruises, plastic verpakkingen, landbouwchemicaliën en industriële productie.

Ooit bezat het een meerderheidsbelang in de Tribune Company, eigenaar van de Chicago Tribune en de Los Angeles Times. De aankoop kreeg veel kritiek op de aankoop, want door het bedrijf privé te nemen, laadde Zell het met zoveel schulden op dat het failliet ging.

Zell haalde nieuws in 2007 nadat hij zijn portefeuille van 573 kantoorpanden, de Equity Office REIT, had verkocht aan The Blackstone Group (BX), ’s werelds grootste alternatieve investeringsbeheerder, voor $ 39 miljard. Destijds was de transactie de grootste leveraged buyout deal in de geschiedenis.

Het werd ook achteraf gezien als een slimme zet, aangezien het plaatsvond vlak voor de subprime-hypotheekcrisis en de daaropvolgende ineenstorting van het onroerend goed.

De ernstige danseres

In een artikel voor de New York University Review beschreef Sam Zell zijn vastgoedstrategie als “dansen op de skeletten van andermans fouten”. De lijn leverde hem de bijnaam “Grave Dancer” op.

Hoewel zijn activiteiten hem tot een controversieel figuur hebben gemaakt, is hij onbetwist een van de rijkste ondernemers ter wereld.