Hoe sterk heeft overheidsregulering invloed op de nutssector?
Overheidsregulering domineert de nutssector in de Verenigde Staten. De meerderheid van alle Amerikaanse consumenten ontvangt hun nutsvoorzieningen van particuliere bedrijven die op staatsniveau worden gereguleerd door openbare-servicecommissies. Grotere federale of staatsbedrijven worden rechtstreeks door de overheid beheerd, net als veel landelijke en gemeentelijke nutsbedrijven.
Er zijn letterlijk bijna geen gebieden in de gehele nutsmarkt die niet worden belast door overheidsregulering. In veel regio’s reguleren overheidsinstanties de prijzen die nutsbedrijven aan hun klanten in rekening brengen, hun begrotingsproces, hun vermogen om nieuwe faciliteiten te bouwen, de diensten die ze mogen aanbieden en hun energie-efficiëntieprogramma’s. In dit artikel bespreken we twee specifieke subsectoren van nutsvoorzieningen die het vaakst en zwaarst worden gereguleerd: water en elektriciteit.
Belangrijkste leerpunten
- In de Verenigde Staten worden nutsbedrijven op staats- en gemeentelijk niveau gereguleerd door commissies van openbare dienstverlening.
- De Federal Energy Regulatory Commission (FERC) is de Amerikaanse overheidsinstantie die het transport van elektriciteit, aardgas en olie tussen staten reguleert.
- Een stroomafnameovereenkomst of PPA is een contract dat een particulier nutsbedrijf aangaat met een overheidsinstantie om gedurende een langere tijd stroom te leveren.
- Critici beweren dat overheidsregulering van de nutssector de kosten opdrijft, de productie beperkt en een select aantal verrijkt.
Waterregelgeving
Van alle gereguleerde nutsbedrijven lijkt de deelsector water de meeste controverse te genereren. Dit geldt met name wanneer de droogte aanhoudt, zoals gebruikelijk is in Californië.
In de zwaarst gereguleerde gebieden leggen waterschappen productie, prijzen en distributie aan banden. Economen weten al lang dat het kunstmatig manipuleren van een van deze pijlers leidt tot inefficiëntie, maar deze regels worden vergeten of genegeerd als het om water gaat.
Zoals met alle historisch gemonopoliseerde nutsbedrijven, profiteert de waterindustrie aanzienlijk van schaalvoordelen en enorme verzonken infrastructuurkosten. Water is niet bijzonder gemakkelijk op een onder druk staande, veilige en ecologisch gezonde manier door de stad te verplaatsen. De regulering van de industrie moedigt waterverspilling aan, drijft de kosten op en verrijkt specifieke diepgewortelde politieke belangen.
Elektrische voorschriften
Elektriciteitsbedrijven stonden niet altijd onder toezicht van de overheid. De vroege pioniers van economische elektriciteit waren onder meer beroemde particuliere ondernemers zoals Thomas Edison, JP Morgan en Nikola Tesla. De latere decennia van de 19e eeuw werden gekenmerkt door intense rivaliteit en concurrentie tussen elektriciteitsproducenten.
In de jaren twintig hadden regeringen zoveel monopolistische subsidies aan leveranciers van één nutsbedrijf uitgedeeld dat de directe concurrentie zo goed als verdwenen was. Dit creëerde een sfeer met verschillende regels van rechtsgebied tot rechtsgebied, vooral voor federaal bediende elektriciteitsbedrijven, die vaak zijn vrijgesteld van nationale en lokale voorschriften.
Nutsbedrijven worden beschouwd als stabiele investeringen die regelmatige dividenden aan aandeelhouders opleveren, waardoor ze een populaire optie zijn voor buy-and-hold-investeerders.
Federal Energy Regulatory Commission (FERC)
De Department of Energy Organization Act van 1977 richtte de Federal Energy Regulatory Commission (FERC) op als een onafhankelijk agentschap dat de interstatelijke transmissie van elektriciteit, olie en aardgas reguleert. Deze wet, samen met de Energy Policy Act van 2005, heeft FERC een hele reeks regelgevende functies gegeven in de nutssector, waaronder de bevoegdheid om:
- Houd toezicht op de vergunningen en de veiligheid van de waterkrachtcentrale
- Transporttarieven en services voor oliepijpleidingen vaststellen
- Bekijk bepaalde fusies en overnames van elektrische bedrijven
- Plannen goedkeuren voor nieuwe interstate aardgaspijpleidingen
- Licentie en inspecteer particuliere, gemeentelijke en staat waterkrachtprojecten
De algemeen verklaarde missie van FERC is om zijn regelgevende controle te gebruiken om consumenten toegang te geven tot betrouwbare, efficiënte en duurzame energie.
Power Purchase Agreement (PPA)
Een Power Purchase Agreement (PPA) is een contract tussen een particulier nutsbedrijf en een overheidsinstantie. Via een PPA produceert het particuliere nutsbedrijf gedurende langere tijd, vaak tussen de 15 en 25 jaar, stroom voor de overheidsinstantie. In wezen wordt de overheid de enige klant van het particuliere nutsbedrijf.
FERC regelt overeenkomsten voor energieafname. In deze hoedanigheid oefent FERC een enorme invloed uit in de nutssector. FERC kan contracten toekennen, prijzen vaststellen en rechtszaken tegen energiebedrijven aanspannen of uitstellen.
Milieuvoorschriften
Alle nutsvoorzieningen worden sterk beïnvloed door regelgeving voor kolen, olie, kernenergie en aardgas. Meer dan 95% van de elektriciteit in de VS is afkomstig van deze bronnen. FERC is verantwoordelijk voor het toezicht op milieuaangelegenheden die verband houden met de projecten van een nutsbedrijf op het gebied van aardgas en waterkracht. FERC zal milieu-impactverklaringen uitgeven waarin mogelijke effecten op het milieu worden gerapporteerd door voorgestelde aardgas- of elektriciteitsproductieprojecten. PPA-contracten kunnen bepalingen bevatten met betrekking tot het milieu waaraan de PPA-partner zich moet houden om zijn contracten te behouden.