Indirecte bieder
Wat is een indirecte bieder?
Een indirecte bieder, doorgaans een buitenlandse entiteit, koopt primary dealer of broker.
De Amerikaanse overheid geeft regelmatig schuldbewijzen of obligaties uit om de leningen van de federale overheid te financieren. Het Amerikaanse ministerie van Financiën veilt regelmatig verschillende soorten effecten. Deze effecten worden gekocht door buitenlandse overheden, centrale banken, investeringsfondsen en individuele investeerders. Tijdens elke veiling accepteert de Treasury-afdeling biedingen via haar geautomatiseerde systeem, het Treasury Automated Auction Processing System (TAAPS).
Een directe bieder is een persoon of organisatie die schatkistpapier koopt tijdens een veiling voor zichzelf of voor hun huisrekening. Omgekeerd is een indirecte bieder wanneer een persoon of klant een bod uitbrengt via een andere partij. Buitenlandse en internationale monetaire autoriteiten, zoals centrale banken, plaatsen bijvoorbeeld vaak indirect via een andere entiteit biedingen op schatkistpapier.
Belangrijkste leerpunten
- Een indirecte bieder, doorgaans een buitenlandse entiteit, koopt schatkistpapier op een veiling via een tussenpersoon, zoals een handelaar of makelaar.
- Het Treasury Department staat indirecte bieders toe biedingen uit te brengen op een competitieve en niet-competitieve basis.
- Aankopen van schatkistpapier door indirecte bieders zijn een maatstaf voor investeringen door buitenlandse investeerders die helpen om de buitenlandse vraag naar Amerikaans schatkistpapier te peilen.
Inzicht in indirecte bieder
Indirecte bieders zijn klanten dievia primary dealers concurrerende biedingen plaatsen op Amerikaanse Treasury-veilingen, waaronder buitenlandse centrale banken en binnenlandse geldbeheerders.
Het Treasury Department staat indirecte bieders toe biedingen uit te brengen op een competitieve en niet-competitieve basis. Een niet-concurrerend bod vereist niet dat de bieder het gewenste rendement of rendement aangeeft. De Schatkist accepteert deze biedingen eerst en voert vervolgens concurrerende biedingen uit, te beginnen met de indiening waarin het laagste rendement wordt gevraagd. Bij een concurrerend bod moet de bieder het gewenste rendement specificeren, met het dollarbedrag aan effecten.
Aan het einde van de veiling maakt het ministerie van Financiën het dollarbedrag aan effecten bekend dat is gekocht door primary dealers, directe bieders en indirecte bieders. In de jaren 2000 deed de afdeling een poging om openhartiger en eerlijker te zijn over waar alle biedingen vandaan kwamen (dwz wie kocht Amerikaanse schulden). Deze verduidelijking helpt ook om te onthullen hoe het soort voorstellen dat wordt gedaan van invloed is op variaties in aankopen, met name buitenlandse investeringen.
Er zijn verschillende soorten effecten die worden verkocht op een Treasury-veiling. schatkistpapier (T-bills) een oorspronkelijke looptijd van één jaar of minder. Inflation-protected security (TIPS) van schatkistpapier zijn obligaties die hun waarde aanpassen op basis van een inflatie index, die beleggers helpt om de stijgende prijzen in de economie bij te houden. Naarmate de inflatie toeneemt, nemen de rentebetalingen voor een TIPS-effect toe en wanneer de inflatie afneemt, neemt de rentebetaling voor een TIPS-effect af.
Indirecte bieder en buitenlandse investeerders
Aankopen van schatkistpapier door indirecte bieders zijn een maatstaf voor investeringen door buitenlandse investeerders. Ze helpen het ministerie van Financiën de bereidheid van buitenlanders om Amerikaanse schulden te blijven kopen in te schatten. Buitenlandse entiteiten maken een aanzienlijk deel uit van de eigendom van uitstaande schatkistpapier. De bereidheid van deze organisaties om door te gaan met het kopen van effecten heeft een grote invloed op het vermogen van de Schatkist om fondsen te werven.
Voorbeeld van indirecte bieder
Hieronder vindt u een tabel van de Amerikaanse schatkist met de biedinteresse voor de verschillende veilingen in het tweede kwartaal van 2020. Het geeft een overzicht van het percentage bieders dat primary dealers, directe bieders en indirecte bieders waren.
- Tijdens de Treasury-veiling waren 59,3% van de bieders indirecte bieders voor de 10-jarige schatkist.
- Voor de 30-jarige obligatie waren 64,5% indirecte bieders.
- Interessant is dat indirecte bieders 68,6% van de bieders vertegenwoordigden voor de 10-jarige TIPS-beveiliging.
- Voor de TIPS-obligatie met een looptijd van 30 jaar waren 73,7% indirecte bieders.
Beleggers proberen vaak het sentiment op de obligatiemarkt te interpreteren door de veilingresultaten van schatkistpapier te analyseren. De interesse in TIPS door indirecte bieders zou bijvoorbeeld kunnen betekenen dat buitenlandse investeerders en buitenlandse centrale banken verwachten dat de inflatie de komende jaren zal toenemen. De resultaten van één veiling bepalen natuurlijk geen trend. In plaats daarvan moeten beleggers de biedresultaten van meerdere Treasury-veilingen vergelijken om te helpen bepalen of de biedinteresse voor specifieke Treasuries toeneemt of afneemt.