Inflatierisico

Wat is het inflatierisico?

Inflatierisico is het risico dat de toekomstige reële waarde (na inflatie) van een investering, activum of inkomstenstroom wordt verminderd door onverwachte inflatie.

Inzicht in inflatoir risico

Inflatierisico verwijst naar het risico dat inflatie de prestaties van een investering, de waarde van een actief of de koopkracht van een inkomstenstroom zal ondermijnen. Kijken naar financiële resultaten zonder rekening te houden met inflatie is het nominale rendement. De waarde waar een belegger zich zorgen over moet maken, is de  koopkracht, ook wel het reële rendement genoemd.

Inflatie is een afname van de koopkracht van geld in de loop van de tijd, en als niet wordt geanticipeerd op een verandering in de inflatie, bestaat het risico dat het gerealiseerde rendement op een investering of de toekomstige waarde van een actief lager zal zijn dan de verwachte waarde.

Elke activa- of inkomstenstroom die in geld wordt uitgedrukt, is potentieel kwetsbaar voor inflatierisico’s omdat deze waarde zal verliezen in directe verhouding tot de daling van de koopkracht van geld. Het uitlenen van een vast bedrag voor latere aflossing is het klassieke voorbeeld van een actief dat onderhevig is aan inflatierisico, omdat het geld dat wordt afgelost mogelijk aanzienlijk minder waard is dan het uitgeleende geld. Materiële activa en eigen vermogen zijn minder gevoelig voor inflatierisico’s en kunnen zelfs profiteren van onverwachte inflatie.

Voor beleggers worden obligaties beschouwd als het meest kwetsbaar voor inflatierisico. Net zoals een mot een geweldige wollen trui kan ruïneren, kan inflatie het nettovermogen van een obligatiebelegger vernietigen. En veel te vaak is het te laat als een obligatiebelegger eenmaal het probleem met zijn belegging opmerkt.

De meeste obligaties krijgen een  rente van vier procent betaalt , maar de inflatie stijgt tot 12%, verkeert de belegger in ernstige problemen. Met elk voorbijgaand jaar verliest de obligatiehouder steeds meer koopkracht, ongeacht hoe veilig hij denkt dat de investering is.

Inflatierisico’s tegengaan

De meest fundamentele manier om u tegen inflatierisico’s te beschermen, is door een inflatiepremie in te bouwen in de rente of het vereiste rendement (RoR) dat voor een investering wordt gevraagd. Als een geldverstrekker bijvoorbeeld verwacht dat de waarde van geld in de loop van een jaar met 3% zal dalen, kan hij 3% toevoegen aan de rente die hij ter compensatie in rekening brengt. Dergelijke inflatiepremies worden impliciet door kredietverstrekkers en kredietnemers in de dagelijkse marktrente ingebouwd.

Een groter inflatierisico doet zich voor wanneer de feitelijke inflatie anders uitvalt dan verwacht. Het simpelweg inbouwen van een inflatiepremie in een vereist rentetarief of RoR wanneer het doen van een investering niet kan worden gecorrigeerd voor onverwachte inflatie.

Sommige effecten proberen het inflatierisico aan te pakken door hun kasstromen aan te passen aan inflatie om veranderingen in koopkracht te voorkomen. Inflatiebeveiligde effecten van schatkistpapier (TIPS) zijn misschien wel de meest populaire van deze effecten. Ze passen hun coupon- en hoofdsombetalingen aan op basis van de veranderingen in de consumentenprijsindex (CPI), waardoor de belegger een gegarandeerd reëel rendement krijgt op basis van de feitelijke inflatie.

Sommige effecten bieden bescherming tegen inflatoire risico’s zonder dat te proberen. Effecten met variabele rente bieden bijvoorbeeld enige bescherming omdat hun kasstromen naar de houder (rentebetalingen, dividenden enz.) Zijn gebaseerd op indices, zoals de  prime rate, die direct of indirect worden beïnvloed door inflatiepercentages. Converteerbare obligaties bieden ook enige bescherming omdat ze soms als obligaties worden verhandeld en soms als aandelen. Door hun correlatie met aandelenkoersen, die worden beïnvloed door inflatieveranderingen, bieden converteerbare obligaties een beetje bescherming tegen inflatie.

Voorbeeld van inflatierisico

Overweeg een belegger met een obligatiebelegging van $ 1.000.000 met een coupon van 10%. Dit zou genoeg rentebetalingen kunnen genereren voor een gepensioneerde om van te leven, maar met een jaarlijks inflatiepercentage van 3% zal elke $ 1.000 die door de portefeuille wordt geproduceerd volgend jaar slechts $ 970 waard zijn en het jaar daarna ongeveer $ 940.

Stijgende inflatie betekent dat de rentebetalingen geleidelijk minder koopkracht hebben en dat de hoofdsom, wanneer deze na enkele jaren wordt terugbetaald, aanzienlijk minder zal kopen dan toen de belegger de obligatie voor het eerst kocht.