Institutionele beleggers versus particuliere beleggers: wat is het verschil?
Institutionele versus particuliere beleggers: een overzicht
Alle soorten beleggers zijn niet hetzelfde, en er is een aantal verschillen tussen degenen die als institutionele beleggers worden beschouwd en degenen die als niet-institutionele of particuliere beleggers worden beschouwd. Het is de moeite waard om het verschil te begrijpen. Als u een investering overweegt in een bepaald aandeel of beleggingsfonds dat u in de financiële pers hebt zien verschijnen, is de kans groot dat u niet kwalificeert als institutionele belegger. Als u zich zelfs maar afvraagt wat een institutionele belegger is, bent u waarschijnlijk geen institutionele belegger. Laten we van deze gelegenheid gebruik maken om enkele van de verschillen op een rijtje te zetten.
Belangrijkste leerpunten
- Een institutionele belegger is een persoon of organisatie die effecten verhandelt in hoeveelheden die groot genoeg zijn om in aanmerking te komen voor een voorkeursbehandeling en lagere vergoedingen.
- Een particuliere belegger is een individuele of niet-professionele belegger die effecten koopt en verkoopt via beursvennootschappen of spaarrekeningen zoals 401 (k) s.
- Institutionele beleggers gebruiken niet hun eigen geld, maar investeren liever het geld van anderen voor hen.
- Kleine beleggers beleggen voor zichzelf, vaak in makelaars- of pensioenrekeningen.
Institutionele beleggers
Institutionele investeerders zijn de grote jongens – de olifanten. Het zijn de pensioenfondsen, onderlinge fondsen, geldbeheerders, verzekeringsmaatschappijen, investeringsbanken, commerciële trusts, schenkingsfondsen, hedgefondsen en ook enkele private equity-investeerders. Institutionele beleggers zijn goed voor ongeveer driekwart van het handelsvolume op de New York Stock Exchange. Ze verplaatsen grote blokken aandelen en hebben een enorme invloed op de bewegingen van de aandelenmarkt. Omdat ze worden beschouwd als ervaren beleggers met kennis van zaken en daarom minder geneigd zijn om ongeschoolde beleggingen te doen, zijn institutionele beleggers onderworpen aan minder van de beschermende voorschriften die de Securities and Exchange Commission (SEC) aan uw gemiddelde, alledaagse belegger stelt.
Het geld dat institutionele beleggers gebruiken, is eigenlijk geen geld dat de instellingen zelf bezitten. Institutionele beleggers beleggen doorgaans voor andere mensen. Als u een pensioenplan op het werk, een beleggingsfonds of een andere verzekering heeft, profiteert u feitelijk van de expertise van institutionele beleggers.
Vanwege hun omvang kunnen institutionele beleggers vaak betere vergoedingen voor hun beleggingen bedingen. Ze hebben ook de mogelijkheid om toegang te krijgen tot investeringen die normale investeerders niet hebben, zoals investeringsmogelijkheden met grote minimumaankopen.
Retailbeleggers of niet-institutionele beleggers
Retailbeleggers of niet-institutionele beleggers zijn per definitie alle beleggers die geen institutionele beleggers zijn. Dat is vrijwel elke persoon die schulden, aandelen of andere investeringen koopt en verkoopt via een makelaar, bank, makelaar, enzovoort. Deze mensen investeren niet namens iemand anders, ze beheren hun eigen geld. Niet-institutionele beleggers worden meestal gedreven door persoonlijke doelen, zoals plannen voor hun pensioen, sparen voor de opleiding van hun kinderen of het financieren van een grote aankoop.
Vanwege hun geringe koopkracht moeten retailbeleggers vaak hogere vergoedingen betalen voor hun transacties, evenals marketing, commissie- en andere gerelateerde vergoedingen. De SEC beschouwt retailbeleggers per definitie als ongekunstelde investeerders, die bepaalde bescherming genieten en uitgesloten zijn van het doen van bepaalde risicovolle, complexe investeringen.
Inzicht adviseur
Wyatt Moerdyk, AIF® Evidence Advisors Investment Management, Boerne, TX
Het verschil is dat een niet-institutionele belegger een individuele persoon is, en een institutionele belegger een soort entiteit is: een pensioenfonds, een beleggingsmaatschappij, een bank, een verzekeringsmaatschappij of een andere grote instelling. Als u een individuele belegger bent, en ik vermoed van wel, dan denk ik dat uw vraag waarschijnlijk meer verband houdt met aandelenklassen van beleggingsfondsen. Individuele beleggers krijgen soms van op vergoedingen gebaseerde adviseurs te horen dat ze “institutionele” aandelenklassen van een beleggingsfonds kunnen kopen in plaats van de Klasse A, B- of C-aandelen van het fonds. Deze aandelen, die zijn aangeduid met een I, Y of Z, bevatten geen verkoopkosten en hebben kleinere kostenratio’s. Het is als een korting voor institutionele beleggers omdat ze groot inkopen. De lagere kosten van de aandelen vertaalt zich in een hoger rendement.