IPO-blokkering

Wat is een IPO-lock-up?

Een initiële openbare aanbieding (IPO) lock-up-periode is een voorbehoud dat een periode schetst nadat een bedrijf openbaar is geworden en wanneer het grootaandeelhouders is verboden hun aandelen te verkopen. Tijdens de IPO kunnen insiders en vroege investeerders hun aandelen niet verkopen, wat helpt om een ​​ordelijke IPO te verzekeren en de markt niet overspoelt met extra aandelen te koop.

Lock-up-periodes duren meestal tussen de 90 en 180 dagen. Zodra de blokkeringsperiode is afgelopen, worden de meeste handelsbeperkingen verwijderd.

IPO Lock-Ups verklaard

Het doel van een IPO-lock-up is om te voorkomen dat de markt te snel overspoeld wordt met een te groot voorraadaanbod van een bedrijf. Gewoonlijk wordt aanvankelijk slechts 20% van de uitstaande aandelen van een bedrijf aangeboden aan het investerende publiek. Een enkele grote aandeelhouder die in de eerste handelsweek probeert al zijn bezit te ontladen, zou de aandelen kunnen doen dalen ten nadele van alle aandeelhouders. Empirisch bewijs suggereert dat de aandelenkoersen na het einde van de blokkeringsperiode permanent met ongeveer 1% tot 3% dalen.

Het publiek kan meer te weten komen over de blokkeringsperiode (n) van een bedrijf in de S-1-aanvraag bij de SEC;volgende S-1A’s zullen eventuele wijzigingen in de blokkeringsperiode (s) aankondigen.

Opgemerkt moet worden dat blokkeringsperioden niet worden opgelegd door de Amerikaanse  Securities and Exchange Commission  of enige andere regelgevende instantie.  In plaats daarvan worden lock-up periodes ofwel zelf opgelegd door het bedrijf dat naar  de beurs gaat, ofwel worden ze vereist door de  investeringsbank die het IPO-verzoek onderschrijft. In beide gevallen is het doel hetzelfde: de aandelenkoersen hoog houden nadat een bedrijf beursgenoteerd is

Het nut van lock-up periodes

IPO lock-up periodes zorgen ervoor dat de nieuw uitgegeven aandelen zich kunnen stabiliseren zonder extra verkoopdruk van insiders. Door deze afkoelingsperiode kan de markt de aandelen koersen op basis van natuurlijke vraag en aanbod. De liquiditeit kan aanvankelijk laag zijn, maar zal na verloop van tijd toenemen met de totstandbrenging van een handelsrange.

Optiecontracten kunnen worden verhandeld tijdens de blokkeringsperiode, wat verder zorgt voor stabiliteit en liquiditeit. De lock-up periode maakt het ook mogelijk om maximaal twee opeenvolgende inkomstenrapporten vrij te geven, die meer duidelijkheid geven over de bedrijfsvoering en de vooruitzichten voor investeerders.

Verlopen lock-up

Naarmate de vervaldatum van de lock-up nadert, anticiperen handelaren vaak op een prijsdaling vanwege het extra aanbod van aandelen dat beschikbaar is voor de markt. Het anticiperen op een prijsdaling kan resulteren in een toename van de  korte rente, aangezien handelaren aandelen tot de vervaldatum short verkopen. Beleggers die zich zorgen maken over de aanstaande blokkering, kunnen proberen hun longposities in te dekken of af te dekken met opties. 

Hoewel aandelen de neiging hebben om te verkopen voordat een lock-up afloopt, zetten ze niet noodzakelijkerwijs de verkoopdruk in alle gevallen voort. Als de uitverkoop vóór het verstrijken te dramatisch is, kan dit vaak een korte druk  op de vervaldag veroorzaken, aangezien short-sellers hun aandelen proberen te dekken in de hoop winsten vast te leggen of verliezen te verminderen.

Een short squeeze is vaak het geval wanneer een transactie te druk wordt en de marge-rente exorbitant is. De aandelen van Shake Shack Inc. veroorzaakten een korte squeeze vanaf de dag vóór de eerste blokkering op 28 juli 2015, die de aandelenkoers in minder dan twee weken met meer dan 30% deed stijgen.  De margerente was opgelopen tot boven de 100% om aandelen short te gaan lenen.