IJzeren vlinder

Wat is een ijzeren vlinder?

Een ijzeren vlinder is een opties verhandelen die maakt gebruik van vier verschillende contracten, als onderdeel van een strategie om te profiteren van de voorraden of futures prijzen die bewegen binnen een bepaald bereik. De transactie is ook geconstrueerd om te profiteren van een afname van de impliciete volatiliteit. De sleutel tot het gebruik van deze transactie als onderdeel van een succesvolle handelsstrategie is de voorspelling van een tijd waarin optieprijzen in het algemeen waarschijnlijk in waarde zullen dalen. Dit gebeurt meestal tijdens periodes van zijwaartse beweging of een milde opwaartse trend. De handel is ook bekend onder de bijnaam “Iron Fly.”

Hoe een ijzeren vlinder werkt

De handel in Iron Butterfly wordt gecreëerd met vier opties, bestaande uit twee call-opties en twee put-opties. Deze calls en putten zijn verdeeld over drie uitoefenprijzen, allemaal met dezelfde vervaldatum. Het doel is te profiteren van omstandigheden waarin de prijs redelijk stabiel blijft en de opties een afnemende impliciete en historische volatiliteit vertonen.

Het kan ook worden gezien als een gecombineerde optiehandel waarbij zowel een korte straddle als een lange strangle wordt gebruikt, waarbij de straddle in het midden van de drie uitoefenprijzen wordt geplaatst en de strangle wordt gepositioneerd op twee extra strikes boven en onder de middelste uitoefenprijs.

De transactie verdient de maximale winst wanneer de onderliggende waarde precies op de middelste uitoefenprijs sluit aan het einde van de vervaldatum. Een handelaar zal een Iron Butterfly-transactie opbouwen met de volgende stappen.

1. De handelaar identificeert eerst een prijs waartegen hij voorspelt dat de onderliggende waarde op een bepaalde dag in de toekomst zal rusten. Dit is de richtprijs.
2. De handelaar zal opties gebruiken die vervallen op of nabij die dag waarop zij de richtprijs voorspellen.
3. De handelaar koopt één calloptie met een uitoefenprijs die ruim boven de richtprijs ligt. Deze call-optie is naar verwachting out-of-the-money op het moment van expiratie. Het beschermt tegen een aanzienlijke opwaartse beweging in de onderliggende waarde en beperkt elk potentieel verlies tot een bepaald bedrag als de transactie niet verloopt zoals verwacht. 
4. De handelaar verkoopt zowel een call- als een putoptie met behulp van de uitoefenprijs die het dichtst bij de richtprijs ligt. Deze uitoefenprijs zal lager zijn dan de calloptie die in de vorige stap is gekocht en hoger dan de putoptie in de volgende stap.
5. De handelaar koopt één putoptie met een uitoefenprijs die ver onder de richtprijs ligt. Deze putoptie is naar verwachting out-of-the-money op het moment van expiratie. Het beschermt tegen een aanzienlijke neerwaartse beweging in de onderliggende waarde en beperkt elk potentieel verlies tot een bepaald bedrag als de transactie niet verloopt zoals verwacht. 

De uitoefenprijzen voor de optiecontracten die in stap twee en drie worden verkocht, moeten ver genoeg uit elkaar liggen om rekening te houden met een reeks bewegingen in de onderliggende waarde. Hierdoor kan de handelaar een reeks succesvolle prijsbewegingen voorspellen, in tegenstelling tot een smal bereik in de buurt van de richtprijs.

Als de handelaar bijvoorbeeld denkt dat de onderliggende waarde in de komende twee weken zou kunnen landen tegen de prijs van $ 50, en binnen een bereik van vijf dollar hoger of vijf dollar lager zou kunnen zijn van die richtprijs, dan moet die handelaar een call verkopen. en een putoptie met een uitoefenprijs van $ 50, en een calloptie van ten minste vijf dollar hoger en een putoptie van ten minste vijf dollar lager moet kopen dan de richtprijs van $ 50. In theorie creëert dit een grotere kans dat de prijsactie kan landen en in een winstgevend bereik blijft op of nabij de dag dat de opties vervallen.

De ijzeren vlinder ontleden

De strategie heeft qua opzet een beperkt opwaarts winstpotentieel. Het is een credit-spread strategie, wat betekent dat de handelaar optiepremies verkoopt en een krediet opneemt voor de waarde van de opties aan het begin van de transactie. De handelaar hoopt dat de waarde van de opties zal afnemen en uitmonden in een aanzienlijk lagere of helemaal geen waarde. De handelaar hoopt daarmee zoveel mogelijk krediet te behouden.

De strategie heeft het risico gedefinieerd omdat de opties voor hoge en lage aanvallen (de vleugels) bescherming bieden tegen significante bewegingen in beide richtingen. Opgemerkt moet worden dat commissiekosten altijd een factor zijn bij deze strategie, aangezien het om vier opties gaat. Handelaren zullen er zeker van willen zijn dat de maximale potentiële winst niet significant wordt uitgehold door de commissies die door hun makelaar in rekening worden gebracht.

De ijzeren vlinderhandel wint naarmate de vervaldag nadert als de prijs binnen een bereik in de buurt van de uitoefenprijs van het centrum komt. De center strike is de prijs waarbij de handelaar zowel een calloptie als een putoptie (een short strangle) verkoopt. De transactie neemt in waarde af naarmate de prijs wegdrijft van de centrumaanval, hoger of lager, en bereikt een punt van maximaal verlies als de prijs onder de lagere uitoefenprijs of boven de hogere uitoefenprijs beweegt.

Voorbeeld van een ijzeren vlinderhandel

De volgende grafiek toont een handelsconfiguratie die een Iron Butterfly implementeert op IBM.

In dit voorbeeld verwacht de handelaar dat de prijs van IBM-aandelen de komende twee weken licht zal stijgen. Het bedrijf bracht twee weken eerder zijn winstrapport uit en de rapporten waren goed. De handelaar is van mening dat de impliciete volatiliteit van de opties over het algemeen de komende twee weken zal afnemen en dat de aandelenkoers hoger zal drijven. Daarom voert de handelaar deze transactie uit door een initieel nettokrediet van $ 550 ($ 5,50 per aandeel) op te nemen. De handelaar zal winst maken zolang de prijs van IBM-aandelen tussen 154,50 en 165,50 beweegt.

Als de prijs binnen dat bereik blijft op de dag van de vervaldag, of kort ervoor, kan de handelaar de transactie vroegtijdig sluiten voor winst. De handelaar doet dit door de call- en putopties die eerder zijn gekocht te verkopen en de call- en putopties die bij het begin van de transactie zijn verkocht, terug te kopen. De meeste makelaars staan ​​toe dat dit met een enkele bestelling wordt gedaan.

Een extra handelsmogelijkheid die beschikbaar is voor de handelaar, doet zich voor als de prijs op de vervaldag onder de 160 blijft. Op dat moment kan de handelaar de transactie laten aflopen en de aandelen van IBM (100 per verkocht putcontract) aan hen laten verkopen voor de prijs van $ 160 per aandeel.

Stel dat de prijs van IBM op die dag sluit op $ 158 per aandeel, en ervan uitgaande dat de handelaar de opties laat vervallen, dan zou de handelaar verplicht zijn de aandelen voor $ 160 te kopen. De andere optiecontracten lopen allemaal waardeloos af en de handelaar hoeft geen actie te ondernemen. Dit lijkt misschien alsof de handelaar gewoon aandelen heeft gekocht voor twee dollar hoger dan nodig, maar onthoud dat de handelaar een eerste krediet van $ 5,50 per aandeel op zich nam. Dat betekent dat de nettotransactie anders kan worden gezien. De handelaar was in staat om aandelen van IBM te kopen en tegelijkertijd $ 2,50 winst per persoon te ontvangen ($ 5,50 minus $ 2,00).

De meeste effecten van de Iron Butterfly-handel kunnen worden bereikt in transacties die minder optiebenen vereisen en daarom minder commissies genereren. Deze omvatten het verkopen van een naked put of het kopen van een put-kalender-spread, maar de Iron Butterfly biedt goedkope bescherming tegen scherpe neerwaartse bewegingen die de naked put niet heeft. De handel profiteert ook van afnemende impliciete volatiliteit, wat de putkalenderspread niet kan.