Vervanging van levensverzekeringen: regels, wetten en voorschriften
Voor veel mensen is een levensverzekering geen eenmalige aankoop. Er zijn veel redenen waarom ze hun polis zouden vervangen door een nieuwe – om meer of minder dekking te krijgen, om de premiebetaling te verlagen of voor een polis die beter bij hun behoeften past. Soms worden mensen echter ertoe verleid om hun beleid te vervangen om redenen die niet in hun belang zijn. Daarom zijn er enkele zeer strikte regels, wetten en voorschriften om hen tegen dergelijke vervanging te beschermen.
Belangrijkste leerpunten
- Er gelden beperkingen als het gaat om het vervangen van levensverzekeringen. Deze beperkingen zijn bedoeld om de verzekerde te beschermen.
- Belangrijke problemen bij het vervangen van een levensbeleid zijn onder meer betwistbaarheid, afkoopkosten en karnen.
- De National Association of Insurance Commissioners stelt modelregelgeving op voor vervangende polissen, zoals een specifieke reeks vragen die moeten worden gesteld bij een verzekeringsaanvraag en een systeem dat de verzekeraar invoert om de vervangingsactiviteiten te monitoren.
Het probleem met vervangingen
Het vervangen van een levensverzekering is niet zo eenvoudig als het inwisselen van een autoverzekering voor een andere. Er zijn verschillende factoren bij betrokken die een negatieve invloed kunnen hebben op de dekking en toekomstige kosten van een polishouder. Hoewel een vervanging de dekking zou kunnen verbeteren of het premiebedrag zou kunnen verlagen, bevatten levensverzekeringscontracten bepaalde beperkingen die een onoplettende polishouder in gevaar kunnen brengen.
Betwistbaarheid
Ten eerste bevatten levensverzekeringscontracten doorgaans een betwistbare periode, meestal twee jaar, waarin de levensverzekeraar de claim zou kunnen betwisten als de verzekerde overlijdt op basis van eventuele onjuiste voorstellingen van de aanvraag. Wanneer een verzekeringnemer een polis vervangt, begint die betwistbaarheidsperiode opnieuw, evenals de uitsluiting van zelfmoord, waardoor de verzekeraar een claim kan weigeren als het overlijden van de verzekerde het gevolg is van zelfmoord binnen de eerste twee jaar.
Inleveringskosten
Voor polissen met contante waarde, zoals het hele leven, het universele leven of het variabele leven, zijn er extra complexiteiten die een vervanging minder wenselijk zouden maken. Sommige polissen bevatten bijvoorbeeld afkoopvergoedingen, die in rekening worden gebracht wanneer de polis wordt afgekocht of contante waarden binnen een bepaalde periode worden opgenomen.
De vergoeding wordt in rekening gebracht over elk bedrag aan contante waarden dat wordt ingeleverd boven een bepaald bedrag, zoals 10% van de accountwaarde. De vergoedingen beginnen hoog aan het begin van de overleveringsperiode en worden elk jaar verlaagd totdat ze nul bereiken. Een verzekeringnemer die een polis vervangt terwijl deze zich nog binnen de afkoopperiode bevindt, moet de vergoeding betalen om de contante waarde van de ene polis naar de andere over te dragen.
Karnen
Er is ook de kwestie van karnen door levensverzekeringsagenten, waarbij een verzekeringnemer wordt overgehaald om een polis te vervangen om een nieuwe commissie te verdienen. Om al deze redenen heeft de verzekeringssector, via nationale verzekeringsafdelingen en de National Association of Insurance Commissioners (NAIC), procedures opgesteld die moeten worden gevolgd door levensverzekeraars en hun gecontracteerde agenten en makelaars.
Vervangingsvoorschriften en -procedures
Hoewel elk staatsdepartement van verzekeringen zijn eigen specifieke regels en procedures voor vervanging mag uitvaardigen, moeten ze de modelverordening volgen die is opgesteld door de NAIC. De modelverordening stelt minimumvereisten vast die moeten worden opgenomen in de vervangingsprocedures van elke staat die moeten worden gevolgd door de verzekeraars en de producenten die bij de vervanging betrokken zijn.
Het triggermechanisme voor vervangingsprocedures bestaat uit een aantal vragen die doorgaans worden gesteld bij de levensverzekeringsaanvraag, zoals: “Heeft u momenteel een levensverzekering?” en “Bent u van plan uw huidige polis te vervangen door een nieuwe?” Een “ja” antwoord op beide leidt tot een duidelijk omschreven proces voor het afhandelen van de vervanging: het informeren van de verzekeringnemer over de implicaties van een vervanging; het indienen van een door de verzekeringnemer en de tussenpersoon ondertekende verklaring van vervangende verklaring bij de vervangende verzekeraar, de onderneming die voornemens is een nieuwe polis af te geven, en de bestaande verzekeraar, de onderneming waarvan de polis wordt vervangen; en de verzekeringnemer voorzien van een gedrukt exemplaar van al het verkoopmateriaal dat voorafgaand aan de transactie is gebruikt.
De verzekeraar moet aantonen dat de vervangingsprocedures van de staat aanwezig zijn, inclusief de opleiding van producenten en een systeem om de vervangingsactiviteiten van alle producenten te monitoren.
De modelverordening stelt ook sancties vast voor overtredingen, waaronder de intrekking of opschorting van de verzekeringsvergunning van een producent of bedrijf en een geldboete. Onder bepaalde omstandigheden kan een verzekeraar worden opgedragen om de polis en contante waarden voor de verzekeringnemer terug te betalen of te herstellen.
Voor degenen die hebben vastgesteld dat het vervangen van hun polis nog steeds de beste zet is voor hun omstandigheden, is het belangrijk om de tijd te nemen om de best mogelijke levensverzekering te vinden om het de moeite waard te maken.