Variabele lijfrentevoordelen
Ruiters van levensonderhoud zijn een onontkoombaar onderdeel geworden van het kopen van een variabele lijfrente. Deze opties worden vaak aangeprezen als de veiligheidsgordels die deze lijfrentes veilig maken tijdens periodes van dalende aandelenmarkten.
Maar zijn ze? Vaak is het antwoord nee.
Rijders zijn optionele add-ons die kopers van lijfrentes kunnen kiezen, meestal tegen een meerprijs. Twee populaire typen rijders met een levensonderhoud met variabele lijfrente – gegarandeerde minimumuitkeringsuitkeringen (GMWB) en gegarandeerde minimuminkomensuitkeringen (GMIB) zullen hun kosten alleen in zeer specifieke omstandigheden terugverdienen.
Belangrijkste leerpunten
- Rijders zijn optionele add-ons die kopers van lijfrentes kunnen kiezen, meestal tegen extra kosten.
- De kosten van een gegarandeerd minimum uitkeringsvoordeel voor rijders kunnen worden gemaakt, zelfs als er geen kans is dat de rijders ooit zullen terugbetalen.
- Uitbetalingen veranderen voortdurend op basis van rentetarieven, ervaring met bedrijfssterfte en hoe hongerig bedrijven zijn om zaken aan te trekken.
Het begrijpen van deze omstandigheden kan moeilijk zijn. Ondanks alle kleine lettertjes in een prospectus met variabele annuïteiten, is er zelden een duidelijke uitleg die beschrijft wanneer een renner met gegarandeerde minimale opnamevoordelen (GMWB) of gegarandeerde minimuminkomensvoordelen (GMIB) vruchten zal afwerpen.
Een waarschuwing
Negeer de hype die vaak wordt gebruikt om deze rijders te verkopen. Ze worden vaak verkocht met de volgende logica: “Wanneer u een veiligheidsgordelfunctie toevoegt aan uw lijfrente, kunt u deelnemen aan de aandelenmarkt zonder uw pensioenzekerheid in gevaar te brengen. Als de markt daalt, kunt u er zeker van zijn dat uw rijder van levensonderhoud u zal redden van verliezen.”
Een dergelijke bewering kan misleidend zijn omdat de analogie met de veiligheidsgordel vol gaten zit. Alleen in bepaalde situaties kunnen kopers een dergelijk hoog niveau van bescherming krijgen. Omdat de verkoop van ruiters voor levensonderhoud winstgevend is voor verzekeringsmaatschappijen en commissies voor agenten genereert, wordt consumenten geadviseerd sceptisch te zijn en hun eigen onderzoek te doen.
Ook kan er tijdens de pensioenjaren veel veranderen. Als iemands gezondheid over een aantal jaren achteruitgaat, kunnen de kosten van deze ruiters worden verspild. Er kunnen zich ook kansen voordoen die het inruilen of verzilveren van een contract met variabele lijfrenteverzekering wenselijk maken.
Om de rijders zinvol te laten zijn, moet u van plan zijn om gedurende ten minste 20 jaar een variabele lijfrente aan te houden met een gegarandeerde minimale uitkeringsvoordelen (GMWB) rijder, of voor de vereiste wachttijd (misschien 10 jaar) met een gegarandeerd minimuminkomen (GMIB ) rijder. Deze rijders moeten ook verenigbaar zijn met de planningsbehoeften van de inkomstenbelasting.
Gegarandeerde minimale opnamevoordelen (GMWB) Overzicht
Een GMWB is gegarandeerd 100% van de premie die in het contract is gestort, terug te betalen, ongeacht de prestatie van een investering, door middel van een reeks jaarlijkse opnames. De opnames die door deze rijder worden gedekt, zijn beperkt tot een percentage van de premies, doorgaans 5% tot 7% per jaar. Als de jaarlijkse limiet bijvoorbeeld 5% is, zou een eigenaar van een lijfrente 20 jaarlijkse opnames moeten ontvangen om 100% van de premies te recupereren.
Een GMWB moet meestal worden gekozen wanneer het contract wordt uitgegeven. Soms kunnen ze niet worden geannuleerd, waardoor de gemaakte kosten doorgaan, ook als er geen kans is dat ze zich ooit zullen terugbetalen. De kosten worden jaarlijks in rekening gebracht als een percentage van de activa van de afzonderlijke rekeningen, doorgaans 40 tot 75 basispunten.
Stel dat de aandelenmarkt instort en het rendement van lijfrentebeleggingen verschrikkelijk is? Wanneer zal een GMWB zijn kosten terugverdienen? Verschillende factoren bepalen het antwoord.
Jaarlijks dient de contracthouder gedurende een aaneengesloten periode van vele jaren opnames op te nemen tot maximaal het door de GMWB gedekte percentage. Het uitstellen van het begin van opnames, het overslaan van opnames of het gewoon vergeten om ze op te nemen, zal de rijder niet helpen af te betalen.
De contracthouder moet lang genoeg leven om de vereiste reeks opnames op te nemen. Als de houder bijvoorbeeld 15 jaar na aankoop van de variabele lijfrente overlijdt, heeft de GMWB weinig kans om af te betalen. De gegarandeerde minimumuitkering bij overlijden van de lijfrente kan in dit geval vruchten afwerpen. Dat is echter een apart contractkenmerk dat mogelijk automatisch wordt toegevoegd.
De mogelijkheid om uitgestelde belastingen te verdienen is een belangrijk verkoopargument van variabele lijfrentes. Een GMWB heeft echter weinig zin voor kopers die ouder zijn dan 65 en uitstel van belasting willen. Dergelijke kopers moeten beginnen met het opnemen van onmiddellijke en continue jaarlijkse opnames als ze verwachten dat de berijder tijdens zijn leven zijn vruchten zal afwerpen. Helaas zijn annuïteitenopnames in de eerste jaren van contractbezit in de meeste gevallen 100% belastbaar.
Hoewel de GMWB 100% van de premies die in het contract zijn betaald, kan beschermen, biedt het geen inflatiebescherming voor het pensioeninkomen. Op basis van de contante waarde, rekening houdend met de tijdswaarde van geld, garandeert een GMWB feitelijk slechts ongeveer 62% van de premiewaarde terug te geven (uitgaande van een disconteringsvoet van 5% en een wachttijd van 20 jaar).
Bent u van plan te investeren in risicovolle aandelen?
GMWB’s kunnen handig zijn voor diegenen die van plan zijn hun variabele annuïteit in risicovolle aandelen te beleggen. In dit geval zou de verzekeringsdekking zijn vruchten kunnen afwerpen als de contracthouder een ernstig verlies leed tijdens een drastische marktdaling, zoals de Nasdaq crash van 2000-2002. Sommige verzekeraars staan kopers die levensonderhoud selecteren niet toe om toegang te krijgen tot de meest risicovolle investeringskeuzes in hun menu’s met variabele lijfrente. Aan de andere kant is beleggen in een GMWB niet erg logisch voor conservatieve beleggers die kiezen voor een uitgebalanceerde mix van blue chipaandelen en obligaties.
Ook moet de contracthouder niet van plan zijn het contract gedurende vele jaren in te ruilen of af te staan.
Ten slotte kan in sommige contracten het onder de GMWB beschermde bedrag “oplopen” tot een hogere contractwaarde nadat het contract is uitgegeven. Als de beleggingsprestaties in de beginjaren goed zijn, kan dit type GMWB meer dan 100% van de premies beschermen.
Stel dat een lijfrente die voor $ 50.000 is gekocht, vijf jaar later $ 60.000 waard is. Op dat moment kiest de contracthouder ervoor om de GMWB-bescherming op te voeren. In dit geval zou de contracthouder gegarandeerd ten minste $ 60.000 ontvangen via een reeks jaarlijkse opnames (beginnend na de step-up-datum). Houd er rekening mee dat deze step-up-functie in sommige gevallen de kosten van de GMWB permanent kan verhogen.
Gegarandeerd minimuminkomen (GMIB) Overzicht
Bij een voortzetting van de kosten, van 50 tot 75 basispunten van de contractwaarde, een GMIB ruiter waarborgt het recht op annuitize een contract in een pay-out programma. De uitbetaling biedt een bepaald periodiek minimuminkomen na een wachtperiode, ongeacht de beleggingsprestaties van de variabele lijfrente.
Een GMIB kan bijvoorbeeld garanderen dat de contracthouder een annuïteitencontract van $ 50.000 kan annuïteiten in maandelijkse betalingen van minimaal $ 420. Dat legt een bodem van toekomstig pensioeninkomen vast. De betalingen kunnen beginnen wanneer de houder dat wil, na een vooraf bepaald aantal jaren te hebben gewacht.
Onder welke omstandigheden zal deze vloer de GMIB helpen zijn vruchten af te werpen? De contracthouder zal lang genoeg moeten leven (en het contract lang genoeg moeten vasthouden) om van de annuïteitenmogelijkheid gebruik te kunnen maken. Meestal is een wachttijd van 10 jaar na de aankoop van de variabele lijfrente vereist.
Later na zijn pensionering kan de contracthouder besluiten dat lijfrenteverlening een betere keuze is dan door te gaan met het opbouwen van geld in het contract of het te verzilveren. In dit opzicht beperken sommige contracten GMIB’s tot lijfrentemethoden die een levenslange uitbetaling omvatten. Voor mensen die tijdens hun pensionering een slechte gezondheid ervaren, is een levenslange uitbetaling misschien niet aantrekkelijk.
Het belangrijkste is dat de GMIB alleen vruchten afwerpt als ze meer periodiek inkomen garandeert dan bij een vergelijkbare verzekeringsmaatschappij op het moment van annuïteit kan worden verkregen. De huidige lijfrentesector is zeer competitief. Offertes kunnen gemakkelijk bij veel bedrijven worden verkregen. Uitbetalingen veranderen voortdurend op basis van de heersende rentetarieven, ervaring met het sterftecijfer van het bedrijf en hoe hongerig vervoerders zijn om zaken aan te trekken.
Rijders op lijfrentes kunnen hun kosten alleen terugbetalen onder specifieke omstandigheden die mogelijk meer afhangen van de behoeften en situatie van de koper dan van de prestaties op de aandelenmarkt.
Een financiële professional kan helpen om elke annuïteitenopgave om te zetten in een gelijkwaardig rentepercentage. Stel dat een 65-jarige een variabele annuïteit van $ 100.000 wil lijfrente in een levenslang inkomen van $ 640 per maand. Als een standaard sterftetabel aangeeft dat de levensverwachting van deze persoon 19,2 jaar meer is, is het interne rendement van deze uitbetaling over deze levensverwachting 4,3%.
Als in het algemeen een verscheidenheid aan verschillende lijfrentecontracten tegelijk wordt geanalyseerd, wordt het duidelijk dat:
- Bij verzekeringsmaatschappijen met een vergelijkbare financiële kracht variëren de rentetarieven op lijfrentebetalingen gewoonlijk van 1% tot 2%.
- De bodemtarieven die in GMIB’s zijn ingebouwd, bieden vaak niet de meest aantrekkelijke uitbetalingen die beschikbaar zijn in een concurrerende markt.
De GMIB kan zijn kosten alleen terugverdienen als de contracthouder bereid is het recht om rond te shoppen op te geven en het gegarandeerde uitbetalingsplan lang van tevoren te accepteren.
Het komt neer op
Ruiters van een woonuitkering met variabele lijfrente zijn niet noodzakelijk veiligheidsgordels. Het gaat om afzonderlijke aankoopbeslissingen (afgezien van de lijfrente zelf) die op hun eigen verdiensten logisch zouden moeten zijn. De aanschaf van een GMWB of een GMIB brengt altijd extra kosten met zich mee die in de loop van de tijd aanhouden. Ze kunnen deze kosten alleen vele jaren in de toekomst terugbetalen onder specifieke omstandigheden die mogelijk meer afhangen van de behoeften en situatie van de koper dan van de beursprestaties.