Master Limited Partnership – MLP

Wat is een Master Limited Partnership (MLP)?

Master limited partnerships (MLP’s) zijn een zakelijke onderneming die bestaat in de vorm van een beursgenoteerde commanditaire vennootschap. Ze combineren de belastingvoordelen van een particulier partnerschap – winsten worden alleen belast wanneer investeerders uitkeringen ontvangen – met de liquiditeit van een beursgenoteerd bedrijf (PTP).

Een master commanditaire vennootschap handelt op nationale beurzen. MLP’s zijn gesitueerd om te profiteren van de cashflow, aangezien ze alle beschikbare contanten aan investeerders moeten verdelen. Ze kunnen ook helpen de kapitaalkosten in kapitaalintensieve bedrijven, zoals de energiesector, te verlagen.

De eerste MLP werd georganiseerd in 1981. In 1987 beperkte het Congres het gebruik ervan echter effectief tot de sectoren onroerend goed en natuurlijke hulpbronnen. Deze beperkingen werden ingevoerd uit bezorgdheid over te veel verloren inkomsten uit vennootschapsbelasting, aangezien MLP’s geen federale inkomstenbelasting betalen.

Inzicht in een Master Limited Partnership

De MLP is een unieke hybride juridische structuur die elementen van een partnerschap combineert met elementen van een bedrijf. Allereerst wordt het beschouwd als het geheel van zijn partners in plaats van als een afzonderlijke juridische entiteit, zoals het geval is bij een bedrijf. Ten tweede heeft het technisch gezien geen werknemers. De algemene partners zijn verantwoordelijk voor het leveren van alle noodzakelijke operationele diensten. Algemene partners hebben meestal een belang van 2% in de onderneming en hebben de mogelijkheid om hun eigendom te vergroten.

Net als een vennootschap geeft een MLP deelbewijzen uit in plaats van aandelen. Deze eenheden worden echter vaak verhandeld op nationale beurzen. De beschikbaarheid van beurzen biedt een aanzienlijke liquiditeit die traditionele partnerschappen niet bieden. Omdat deze openbaar verhandelde eenheden geen aandelen zijn, worden degenen die in MLP’s beleggen gewoonlijk aangeduid als houders van deelbewijzen in plaats van aandeelhouders. Degenen die een MLP kopen, worden ook wel limited partners genoemd. Deze aandeelhouders krijgen een deel van het inkomen, de inhoudingen, verliezen en kredieten van de MLP toegewezen.

MLP’s hebben twee soorten partners:

1. Beperkte partners zijn investeerders die aandelen in het MLP kopen en het kapitaal verschaffen voor de activiteiten van de entiteit. Ze ontvangen periodieke uitkeringen van de MLP, meestal elk kwartaal. Beperkte partners worden ook wel stille partners genoemd.
2. General partners zijn de eigenaren die verantwoordelijk zijn voor het beheer van de dagelijkse activiteiten van de MLP. Ze ontvangen een vergoeding op basis van de bedrijfsprestaties van het partnerschap.

Fiscale behandeling van Master Limited Partnerships

Een MLP wordt fiscaal behandeld als een commanditaire vennootschap. Een commanditaire vennootschap heeft een doorstroom- of doorstroombelastingstructuur. Deze belastingsmethode houdt in dat alle winsten en verliezen worden doorberekend aan de commanditaire vennoten. Met andere woorden, de MLP zelf is niet aansprakelijk voor vennootschapsbelasting over zijn inkomsten, zoals de meeste gevestigde bedrijven. In plaats daarvan zijn de eigenaars – of aandeelhouders die de aandeelhouders bezitten – alleen persoonlijk inkomstenbelasting verschuldigd over hun deel van de inkomsten van de MLP.

Deze belastingregeling biedt de MLP een aanzienlijk belastingvoordeel. Winsten zijn niet onderworpen aan dubbele belasting van vennootschapsbelasting en aandeelhoudersbelastingen. Standaardbedrijven betalen vennootschapsbelasting en vervolgens moeten aandeelhouders ook persoonlijke belasting betalen over het inkomen uit hun bezit. Verder gaan inhoudingen zoals afschrijving en uitputting ook door naar de commanditaire vennoten. Beperkte partners kunnen deze aftrekposten gebruiken om hun belastbaar inkomen te verlagen.

Om de pass-through-status te behouden, moet ten minste 90% van het inkomen van de MLP een in aanmerking komend inkomen zijn. In aanmerking komende inkomsten omvatten inkomsten die zijn gerealiseerd uit de exploratie, productie of transport van natuurlijke hulpbronnen of onroerend goed. Met andere woorden, om in aanmerking te komen als een commanditaire vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, moet een bedrijf alle inkomsten, behalve 10%, hebben uit grondstoffen, natuurlijke hulpbronnen of onroerendgoedactiviteiten. Deze definitie van in aanmerking komend inkomen vermindert de sectoren waarin MLP’s kunnen opereren.

Kwartaaluitkeringen van de MLP zijn niet anders dan driemaandelijkse stockdividenden. Maar ze worden behandeld als een teruggave van kapitaal (ROC), in tegenstelling tot dividendinkomsten. De participatiehouder betaalt dus geen inkomstenbelasting over de aangiften. De meeste inkomsten worden uitgesteld tot het moment dat de aandeelhouder zijn deel verkoopt. Vervolgens ontvangen de inkomsten het lagere belastingtarief voor vermogenswinst in plaats van het hogere persoonlijk inkomen. Deze indeling biedt aanzienlijke extra belastingvoordelen.

Voordelen en nadelen van MLP’s

Zoals elke investering hebben MLP’s hun voor- en nadelen. MLP’s werken mogelijk niet voor alle beleggers. Ook moet een belegger de nadelen compenseren met eventuele voordelen van het aanhouden van eenheden van MLP’s voordat ze beleggen.

Nadelen

• Complexe belastingaangifte

• Beperkte waardering

• Beperkt tot twee bedrijfstakken