Monopolistisch staatsfonds
Wat is een monopolistisch staatsfonds?
Een monopolistisch staatsfonds is een door de overheid beheerd en beheerd fonds dat is opgezet om verzekeringsdekking te bieden in bepaalde staten en territoria. Werkgevers moeten dekking kopen van het staatsfonds en private partijen mogen niet meedingen naar het bedrijf. De staten die monopolistische fondsstaten zijn voor het meest voorkomende verzekeringsfonds, de compensatie van werknemers, zijn North Dakota, Ohio, Washington, Wyoming en Puerto Rico en de Amerikaanse Maagdeneilanden.
Belangrijkste leerpunten
- Een monopolistisch staatsfonds is een overheidsfonds waarvan werkgevers een verzekering moeten afsluiten als ze zaken doen in een staat.
- Het meest voorkomende soort monopolistische staatsfonds is de compensatieverzekering voor werknemers.
- Er zijn nog vier monopolistische staten in de VS: North Dakota, Ohio, Wyoming en Washington. In de afgelopen jaren zijn West Virginia en Nevada geen monopolistische staten meer.
- De enige staat die geen werkgelegenheidsdekking van werknemerscompensatie als vereiste heeft, is Texas.
Hoe een monopolistisch staatsfonds werkt
Een monopolistisch staatsfonds is gewoon een fonds waarop de staat een monopolie heeft. Het meest voorkomende type van deze fondsen is een schadeverzekering voor werknemers. In deze staten mogen particuliere verzekeraars geen schadevergoedingsverzekeringen voor werknemers verkopen. Naast monopolistische staatsfondsen zijn er monopolistische staten. Dit zijn staten die niet toestaan dat bedrijven uit de particuliere sector toezicht houden op concurrerende fondsen, waaronder North Dakota, Ohio, Washington en Wyoming. Bovendien vallen Puerto Rico en de Amerikaanse Maagdeneilanden in deze groep.
Vroeger waren er meer monopolistische staten, maar sommige staten besloten aanvullende partijen toe te staan verzekeringen te verkopen nadat hun fondsen financieel failliet waren gegaan. Deze staan bekend als concurrerende fondsen en ze werken uitsluitend voor winst. In 1999 begon Nevada, dat voorheen een monopolistische staat was, particuliere verzekeraars toe te staan een compensatieverzekering voor werknemers aan werkgevers te verkopen. West Virginia was in 2008 geen monopolistische staat meer.
Bedrijven met faciliteiten in meer dan één staat moeten mogelijk noodverzekeringsproducten kopen om te voldoen aan de dekkingsbehoeften die niet worden gedekt door de fondsen in elke staat waarin ze actief zijn.
Monopolistische staatsfondsen hoeven de procedures van de Nationale Raad voor schadeverzekeringen niet te volgen.
Voorbeeld van een monopolistisch staatsfonds
Een schadevergoedingsverzekering voor werknemers is het meest voorkomende type staatsfonds. Het doel van deze verzekering is om werknemers en hun gezinsleden te dekken als een werknemer tijdens het werk gewond of ziek is geworden. In monopolistische staten omvat het beloningsbeleid van werknemers echter geen beleid voor werkgeversaansprakelijkheid. Om de aansprakelijkheidsdekking van werkgevers te ontvangen, is een goedkeuring tot wijziging van de polis gehecht aan een polis van algemene aansprakelijkheid.
De compensatie van werknemers helpt om te voorkomen dat de werknemer een totaal verlies aan inkomsten ervaart gedurende de tijd die nodig is om te genezen of te herstellen. Bovendien kan de claim meer omvatten dan alleen het missen van inkomen. Andere voordelen zijn onder meer medische behandelingen, revalidatie en in sommige gevallen training voor een nieuwe carrière.
Elke werkgever die is gevestigd in een staat met een van deze fondsen, moet eraan betalen. Voor de bovenstaande staten die de mogelijkheid hebben om het beloningsbeleid van hun eigen werknemers te prijzen, zijn de werkgevers verplicht om betalingen rechtstreeks aan de privébedrijven of aan een externe administrateur namens het bedrijf te doen. Een werknemersvergoeding is niet hetzelfde als een kortdurende arbeidsongeschiktheidsverzekering, die verschillende kwalificerende gebeurtenissen kent en soms rechtstreeks door een werknemer kan worden gekocht.
Texas is de enige staat die geen werkgelegenheidsdekking van werknemerscompensatie vereist. Voor de resterende staten die vereist zijn, kan het niet bieden van dekking resulteren in gevolgen variërend van civielrechtelijke sancties tot hoge boetes. Ga naar de website van het Amerikaanse ministerie van arbeid om te bepalen of een letsel of ziekte wordt gedekt door de compensatieverzekering van de staatsarbeiders en wat het geschatte uitkeringsbedrag zou zijn.