Niet-renderende activa (NPA)
Wat is een niet-renderend actief (NPA)?
Een niet-presterende activa (NPA) verwijst naar een classificatie voor leningen of voorschotten die in gebreke zijn of met een betalingsachterstand. Een lening in gebreke wanneer hoofdsom of interest betalingen laat of gemist. Een lening is in verzuim als de geldverstrekker van mening is dat de leningsovereenkomst is verbroken en de schuldenaar niet aan zijn verplichtingen kan voldoen.
Belangrijkste leerpunten
- Niet-presterende activa (NPA’s) worden op de balans van een bank geregistreerd na een lange periode van niet-betaling door de kredietnemer.
- NPA’s leggen financiële lasten op de geldschieter; een aanzienlijk aantal NPA’s gedurende een bepaalde periode kan de toezichthouders erop wijzen dat de financiële gezondheid van de bank in gevaar is.
- NPA’s kunnen worden geclassificeerd als ondermaatse activa, dubieuze activa of verliesactiva, afhankelijk van de tijdsduur die achterstallig is en de waarschijnlijkheid van terugbetaling.
- Kredietverstrekkers hebben opties om hun verliezen te verhalen, waaronder het in bezit nemen van een onderpand of het verkopen van de lening met een aanzienlijke korting aan een incassobureau.
Hoe niet-presterende activa (NPA) werken
Niet-presterende activa worden op de balans van een bank of andere financiële instelling vermeld. Na een lange periode van niet-betaling zal de kredietgever de kredietnemer dwingen om alle activa te liquideren die als onderdeel van de schuldovereenkomst in pand waren gegeven. Als er geen activa waren verpand, zou de geldschieter het actief kunnen afschrijven als een oninbare vordering en het vervolgens met korting verkopen aan een incassobureau.
In de meeste gevallen wordt een schuld geclassificeerd als niet-renderend wanneer de lening gedurende een periode van 90 dagen niet is afbetaald. Hoewel 90 dagen de standaard is, kan de verstreken tijd korter of langer zijn, afhankelijk van de voorwaarden van elke individuele lening. Een lening kan op elk moment tijdens de looptijd van de lening of op de vervaldatum worden geclassificeerd als een niet-renderend actief.
Stel dat een bedrijf met een lening van $ 10 miljoen met aflossingsvrije betalingen van $ 50.000 per maand gedurende drie opeenvolgende maanden geen betaling verricht. De kredietverstrekker moet mogelijk de lening categoriseren als niet-renderend om te voldoen aan wettelijke vereisten. Als alternatief kan een lening ook als niet-renderend worden aangemerkt als een bedrijf alle rentebetalingen doet, maar de hoofdsom niet op de eindvervaldag kan terugbetalen.
Het op de balans plaatsen van niet-presterende activa, ook wel niet-presterende leningen genoemd, legt een aanzienlijke last op de kredietverstrekker. Het niet betalen van rente of hoofdsom vermindert de cashflow van de geldschieter, wat budgetten kan verstoren en de inkomsten kan verlagen. Voorzieningen voor verliezen op leningen, die worden aangelegd om potentiële verliezen te dekken, verminderen het beschikbare kapitaal om latere leningen aan andere leners te verstrekken. Zodra de werkelijke verliezen van in gebreke gebleven leningen zijn bepaald, worden ze afgeschreven van de winst. Het gedurende een bepaalde periode op de balans hebben van een aanzienlijk aantal NPA’s is een aanwijzing voor toezichthouders dat de financiële gezondheid van de bank in gevaar is.
Soorten niet-renderende activa (NPA)
Hoewel de meest voorkomende niet-presterende activa termijnleningen zijn, zijn er ook andere vormen van niet-presterende activa.
- Rekeningen voor rekening- courantkrediet en kaskrediet (OD / CC) die langer dan 90 dagen buiten gebruik zijn gebleven
- Landbouwvoorschotten waarvan de rente of afbetalingen op de hoofdsom gedurende twee oogst- / oogstseizoenen voor kortdurende gewassen achterstallig zijn of één teeltseizoen voor langdurende gewassen
- De verwachte betaling op een ander type rekening is meer dan 90 dagen achterstallig
Niet-presterende activa opnemen (NPA)
Banken zijn verplicht om niet-renderende activa in een van de drie categorieën in te delen op basis van hoe lang het actief niet-renderend is: activa die niet aan de normen voldoen, dubieuze activa en activa met verlies.
Een ondermaats activum is een activum dat is geclassificeerd als een NPA voor minder dan 12 maanden. Een dubieus actief is een actief dat al meer dan 12 maanden niet presteert. Verliesactiva zijn leningen met verliezen die zijn geïdentificeerd door de bank, accountant of inspecteur en die volledig moeten worden afgeschreven. Ze hebben doorgaans een langere periode van niet-betaling en redelijkerwijs kan worden aangenomen dat deze niet zal worden terugbetaald.
Speciale overwegingen
Verliezen recupereren
Kredietverstrekkers hebben over het algemeen vier opties om sommige of alle verliezen als gevolg van niet-presterende activa terug te verdienen. Wanneer bedrijven moeite hebben om hun schulden af te lossen, kunnen kredietverstrekkers proactieve stappen ondernemen om leningen te herstructureren om de cashflow op peil te houden en te vermijden dat de lening helemaal niet presteert. Wanneer leningen in gebreke worden gesteld door de activa van de lener, kunnen kredietverstrekkers het onderpand in bezit nemen en verkopen om verliezen te dekken.
Kredietverstrekkers kunnen ook slechte leningen omzetten in eigen vermogen, dat kan stijgen tot het punt van volledige terugvordering van de hoofdsom die verloren is gegaan door de in gebreke gebleven lening. Wanneer obligaties worden omgezet in nieuwe aandelen, wordt de waarde van de oorspronkelijke aandelen meestal geëlimineerd. Als laatste redmiddel kunnen banken oninbare vorderingen tegen scherpe kortingen verkopen aan bedrijven die gespecialiseerd zijn in het innen van leningen. Kredietverstrekkers verkopen doorgaans in gebreke gebleven leningen die ongedekt zijn of wanneer andere invorderingsmethoden niet kosteneffectief worden geacht.