Niet-operationele kosten

Wat zijn niet-operationele kosten?

Een niet-operationele uitgave is een zakelijke uitgave die geen verband houdt met de kernactiviteiten. De meest voorkomende soorten niet-operationele kosten zijn rentelasten en verliezen op de verkoop van activa. Accountants verwijderen soms niet-operationele kosten en niet-operationele inkomsten om de prestaties van het bedrijf te onderzoeken, waarbij ze de effecten van financiering en andere irrelevante kwesties negeren.

Inzicht in niet-operationele kosten

Niet-operationele kosten zijn, zoals de naam al aangeeft, een boekhoudkundige term die wordt gebruikt om uitgaven te beschrijven die buiten de dagelijkse activiteiten van een bedrijf vallen. Dit soort uitgaven omvatten maandelijkse kosten zoals rentebetalingen op schulden, maar kunnen ook eenmalige of ongebruikelijke kosten omvatten. Een bedrijf kan bijvoorbeeld alle kosten die voortvloeien uit herstructurering, reorganisatie, kosten van het wisselen van valuta of kosten voor verouderde voorraden categoriseren als niet-operationele kosten.

Niet-operationele kosten worden onderaan de winst-en-verliesrekening van een onderneming geboekt. Het doel is om gebruikers van financiële overzichten in staat te stellen de directe bedrijfsactiviteiten te beoordelen die alleen bovenaan de resultatenrekening verschijnen. Voor de toekomstperspectieven van een bedrijf is het belangrijk dat de kernactiviteiten van het bedrijf winst genereren.

Voorbeelden van niet-operationele kosten

De meeste overheidsbedrijven financieren hun groei met een combinatie van schuld en eigen vermogen. Ongeacht de toewijzing ontvangt elk bedrijf met een bedrijfsschuld ook maandelijkse rentebetalingen over het geleende bedrag. Deze maandelijkse rentebetaling wordt beschouwd als een niet-operationele uitgave omdat deze niet voortvloeit uit de kernactiviteiten van een bedrijf.

Als een bedrijf een gebouw verkoopt en het niet bezig is met het kopen en verkopen van onroerend goed, is de verkoop van het gebouw een niet-operationele activiteit. Als het gebouw met verlies wordt verkocht, wordt het verlies beschouwd als een niet-exploitatiekost.

Niet-operationele kosten opnemen

Als je de winst-en-verliesrekening van een bedrijf van boven naar beneden bekijkt, zijn de bedrijfskosten de eerste kosten die net onder de inkomsten worden weergegeven. Het bedrijf begint met het opstellen van zijn winst-en-verliesrekening met de hoogste omzet. De kosten van verkochte goederen (COGS) van het bedrijf worden vervolgens afgetrokken van de inkomsten om tot het bruto-inkomen te komen. Nadat het bruto-inkomen is berekend, worden alle bedrijfskosten afgetrokken om de bedrijfswinst van het bedrijf of de winst vóór rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie (EBITDA) te krijgen. Vervolgens, nadat de bedrijfswinst is afgeleid, worden alle niet-operationele kosten opgenomen in de jaarrekening. Niet-operationele kosten worden afgetrokken van de bedrijfswinst van het bedrijf om te komen tot de winst vóór belastingen (EBT). Belastingen worden vervolgens beoordeeld om het netto-inkomen van het bedrijf af te leiden.