Verouderde inventaris

Wat is verouderde inventaris?

Verouderde voorraad is een term die verwijst naar voorraad die zich aan het einde van de levenscyclus van het product bevindt. Deze inventaris is lange tijd niet verkocht of gebruikt en zal naar verwachting in de toekomst niet worden verkocht. Dit type voorraad moet worden afgeschreven of afgeschreven en kan voor een bedrijf grote verliezen veroorzaken.

Verouderde voorraad wordt ook wel dode voorraad of overtollige voorraad genoemd.

Inzicht in verouderde inventaris

Inventaris verwijst naar de goederen en materialen in het bezit van een bedrijf die klaar zijn om te worden verkocht. Het is een van de belangrijkste activa van een bedrijfsoperatie, aangezien het een enorm percentage van de inkomsten van een verkoopbedrijf vertegenwoordigt.

Als de voorraad in het verleden te lang werd bewaard, kunnen de goederen het einde van hun levensduur hebben bereikt en verouderd zijn. Op dit moment is door technologie, de staat van overvloed en de hoge verwachtingen van klanten de levenscyclus van het product korter geworden en raakt de voorraad veel sneller verouderd.

Verouderde inventaris is inventaris die een bedrijf nog bij de hand heeft nadat het had moeten worden verkocht. Wanneer voorraad niet op de markten kan worden verkocht, daalt het aanzienlijk in waarde en kan het als nutteloos voor het bedrijf worden beschouwd. Om de waardedaling te erkennen, moet verouderde voorraad worden afgeschreven of afgeschreven in de jaarrekening in overeenstemming met  algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP).

Een afschrijving vindt plaats als de marktwaarde van de voorraad lager is dan de kostprijs die in de jaarrekening wordt vermeld. Een afschrijving houdt in dat de inventaris volledig uit de boeken wordt gehaald wanneer wordt vastgesteld dat deze geen waarde heeft en dus niet kan worden verkocht.

Goed voor verouderde inventaris

GAAP vereist dat bedrijven een voorraadreserve rekening opzetten voor verouderde voorraad op hun balansen en hun verouderde voorraad kosten wanneer ze deze afstoten, wat de winst vermindert of resulteert in verliezen. Bedrijven rapporteren veroudering van voorraden door debitering van een kostenpost rekening en creditering van een contra troef rekening.

Wanneer een onkostenrekening wordt gedebiteerd, geeft dit aan dat het geld dat wordt uitgegeven aan de inventaris, die nu verouderd is, een uitgave is. Een tegenactiva-rekening wordt op de balans gerapporteerd direct onder de activarekening waarop deze betrekking heeft, en verlaagt de netto gerapporteerde waarde van de activarekening.

Voorbeelden van onkostenrekeningen zijn onder meer de kosten van verkochte goederen, rekeningen voor veroudering van de voorraad en verlies bij afschrijving van de voorraad. Een tegenactiefrekening kan een voorziening voor verouderde voorraad en een verouderde voorraadreserve bevatten. Wanneer de voorraadafschrijving klein is, brengen bedrijven doorgaans de kosten van verkochte goederen in rekening. Als de afschrijving echter groot is, is het beter om de kosten op een alternatieve rekening in rekening te brengen.

Voorbeeld van verouderde voorraad

Een bedrijf identificeert bijvoorbeeld $ 8000 aan verouderde voorraad. Het schat vervolgens dat de voorraad nog steeds op de markt kan worden verkocht voor $ 1.500 en gaat over tot het afschrijven van de voorraadwaarde. Aangezien de waarde van de voorraad is gedaald van $ 8.000 naar $ 1.500, vertegenwoordigt het verschil de waardevermindering die moet worden gerapporteerd in het boekhoudboek, dat wil zeggen $ 8.000 – $ 1.500 = $ 6.500.

De voorziening voor een verouderde voorraadrekening is een reserve die wordt aangehouden als een tegenactiva-rekening, zodat de oorspronkelijke kosten van de voorraad op de voorraadrekening kunnen worden gehouden totdat deze wordt verwijderd. Wanneer de verouderde voorraad uiteindelijk wordt verwijderd, worden zowel het inventarisactief als de voorziening voor verouderde voorraad gewist.

Als het bedrijf bijvoorbeeld zijn verouderde voorraad verwijdert door het weg te gooien, ontvangt het niet de verkoopwaarde van $ 1.500. Daarom moet het bedrijf, naast het afschrijven van de voorraad, ook een extra uitgave van $ 1.500 erkennen. De correctie voor verouderde voorraad wordt vrijgegeven door deze journaalboeking te creëren :

De journaalboeking verwijdert de waarde van de verouderde voorraad zowel uit de rekening voor verouderde voorraad als uit de voorraadrekening zelf.

Als alternatief had het bedrijf de inventaris voor wat geld kunnen weggooien, bijvoorbeeld via een veiling voor $ 800. In dit geval is de opbrengst van $ 800 van de veiling $ 700 minder dan de boekwaarde van $ 1.500. Het bedrag van $ 700 wordt in rekening gebracht op een onkostenrekening en de journaalboeking registreert de verwijdering van de inventaris en de ontvangst van $ 800 aan opbrengst van de veiling:

De nettowaarde van $ 1.500 van de voorraad minus de opbrengst van $ 800 uit de verkoop heeft geleid tot een extra verlies bij verkoop van $ 700, dat ten laste van de kosten van de verkochte goederen wordt gebracht.

Een grote hoeveelheid verouderde voorraad is een waarschuwing voor investeerders. Het kan symptomatisch zijn voor slechte producten, slechte managementvoorspellingen van de vraag en / of slecht voorraadbeheer. Door te kijken naar de hoeveelheid verouderde voorraad die een bedrijf aanmaakt, krijgen beleggers een idee van hoe goed het product verkoopt en hoe effectief het voorraadproces van het bedrijf is.