Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) - KamilTaylan.blog
24 juni 2021 20:49

Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO)

Wat is de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO)?

De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) is een groep van 37 lidstaten die economisch en sociaal beleid bespreken en ontwikkelen.1  OESO-leden zijn typisch democratische landen die vrijemarkteconomieën ondersteunen.

Belangrijkste leerpunten

  • De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) is een groep van 37 lidstaten die economisch en sociaal beleid bespreken en ontwikkelen.
  • Leden van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) zijn typisch democratische landen die vrijemarkteconomieën ondersteunen.
  • Het verklaarde doel van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) is het vormgeven van beleid dat welvaart, gelijkheid, kansen en welzijn voor iedereen bevordert.
  • De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) werd op 14 december 1960 opgericht door 18 Europese landen, plus de Verenigde Staten en Canada.
  • Het hoofdkantoor van de organisatie is gevestigd in het Chateau de la Muette in Parijs, Frankrijk.

Inzicht in de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO)

De OESO wordt ook wel een denktank of een monitoringgroep genoemd. Het verklaarde doel is om beleid vorm te geven dat welvaart, gelijkheid, kansen en welzijn voor iedereen bevordert.  In de loop der jaren heeft het een reeks kwesties aangepakt, waaronder het verhogen van de levensstandaard in de lidstaten, het bijdragen aan de uitbreiding van de wereldhandel en het bevorderen van economische stabiliteit.

De OESO werd op 14 december 1960 opgericht door 18 Europese landen, plus de Verenigde Staten en Canada.  Het is in de loop van de tijd uitgebreid met leden uit Zuid-Amerika en de regio Azië-Pacific. Het omvat de meeste hoogontwikkelde economieën van de wereld.

In 1948, in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog, werd de Organisatie voor Europese Economische Samenwerking (OEEC) opgericht om het voornamelijk door de VS gefinancierde Marshallplan voor de naoorlogse wederopbouw op het continentte beheren. De groep benadrukte het belang van samenwerking voor economische ontwikkeling, met als doel nog decennia van Europese oorlogvoering te vermijden.  De OEEC speelde een belangrijke rol bij het helpen van de Europese Economische Gemeenschap (EEG), die sindsdien is uitgegroeid tot de Europese Unie (EU), om een ​​Europese vrijhandelsruimte tot stand te brengen.

In 1961 gingen de OESO-artikelen van de conventie van december 1960 in werking, en de Verenigde Staten en Canada sloten zich aan bij de Europese leden van de OEEC, die zijn naam veranderde in OESO om het bredere lidmaatschap weer te geven.  Het hoofdkantoor van de organisatie is gevestigd in het Chateau de la Muette in Parijs, Frankrijk.

De OESO publiceert economische rapporten, statistische databases, analyses en prognoses over de vooruitzichten voor economische groei wereldwijd. Rapporten zijn op verschillende manieren globaal, regionaal of nationaal van aard.  De groep analyseert en rapporteert over de impact van sociale beleidskwesties – zoals genderdiscriminatie op economische groei - en doet beleidsaanbevelingen om groei te stimuleren met gevoeligheid voor milieukwesties.  De organisatie streeft er ook naar om omkoping en andere financiële criminaliteit wereldwijd uit te bannen.

De OESO houdt een zogenaamde “zwarte lijst” bij van landen die als niet-coöperatieve belastingparadijzen worden beschouwd, hoewel er momenteel geen landen op de lijst staan, aangezien in 2009 alle landen op de oorspronkelijke lijst toezeggingen hadden gedaan om de OESO-normen voor transparantie te implementeren..  De OESO leidt samen met de Groep van 20 (G20) -landen een inspanning om belastinghervormingen wereldwijd aan te moedigen en belastingontwijking door winstgevende bedrijven uit tebannen.  De aanbevelingen die voor het project werden gedaan, omvatten een schatting dat een dergelijke ontwijking de economieën van de wereld jaarlijks tussen $ 100 miljard en $ 240 miljard aan belastinginkomsten kost.  De groep biedt ook advies en ondersteuning aan landen in Centraal-Azië en Oost-Europa die op de markt gebaseerde economische hervormingen doorvoeren.