Olieraffinaderij
Wat is een olieraffinaderij?
Een olieraffinaderij is een industriële fabriek die ruwe olie omzet of raffineert tot verschillende bruikbare aardolieproducten zoals diesel, benzine en stookolie. Olieraffinaderijen dienen in wezen als de tweede fase in het productieproces van ruwe olie na de daadwerkelijke winning van ruwe olie stroomopwaarts, en raffinaderijdiensten worden beschouwd als een stroomafwaarts segment van de olie- en gasindustrie.
De eerste stap in het raffinageproces is destillatie, waarbij ruwe olie op extreme temperaturen wordt verhit om de verschillende koolwaterstoffen te scheiden.
Belangrijkste leerpunten
- Een olieraffinaderij is een faciliteit die ruwe olie gebruikt en deze distilleert tot verschillende nuttige aardolieproducten zoals benzine, kerosine of vliegtuigbrandstof.
- Raffinage wordt geclassificeerd als een stroomafwaartse activiteit van de olie- en gasindustrie, hoewel veel geïntegreerde oliemaatschappijen zowel winning als raffinage zullen exploiteren.
- Raffinaderijen en oliehandelaren kijken naar de crack spread – het relatieve verschil in productiekosten en marktprijs – van verschillende aardolieproducten op de derivatenmarkt om hun blootstelling aan de prijzen van ruwe olie af te dekken.
Inzicht in olieraffinaderijen
Olieraffinaderijen spelen een belangrijke rol bij de productie van transport en andere brandstoffen. De ruwe oliecomponenten kunnen, eenmaal gescheiden, worden verkocht aan verschillende industrieën voor een breed scala aan doeleinden. Smeermiddelen kunnen direct na destillatie aan industriële fabrieken worden verkocht, maar andere producten hebben meer raffinage nodig voordat ze de eindgebruiker bereiken. Grote raffinaderijen hebben de capaciteit om dagelijks honderdduizenden vaten ruwe olie te verwerken.
In de industrie wordt het raffinageproces gewoonlijk de “stroomafwaartse” sector genoemd, terwijl de productie van ruwe ruwe olie bekend staat als de “stroomopwaartse” sector. De term stroomafwaarts wordt geassocieerd met het concept dat olie door de productwaardeketen naar een olieraffinaderij wordt gestuurd om te worden verwerkt tot brandstof. De stroomafwaartse fase omvat ook de daadwerkelijke verkoop van aardolieproducten aan andere bedrijven, overheden of particulieren.
Volgens de Amerikaanse Energy Information Administration (EIA) produceren Amerikaanse raffinaderijen– uit een vat van 42 gallon ruwe olie– 19 tot 20 gallon motorbenzine, 11 tot 12 gallon destillaatbrandstof (waarvan de meeste worden verkocht als diesel) en vier liter vliegtuigbrandstof. In raffinaderijen worden ook meer dan een dozijn andere aardolieproducten geproduceerd. Aardolieraffinaderijen produceren vloeistoffen die de petrochemische industrie gebruikt om een verscheidenheid aan chemicaliën en kunststoffen te maken.
Krakende ruwe olie
Een olieraffinaderij draait 24 uur per dag, 365 dagen per jaar en heeft een groot aantal medewerkers nodig. Raffinaderijen gaan elk jaar offline of stoppen een paar weken met werken om seizoensonderhoud en andere reparatiewerkzaamheden te ondergaan. Een raffinaderij kan evenveel land bezetten als honderden voetbalvelden. Beroemde olieraffinagebedrijven zijn onder meer de Koch Pipeline Company en vele anderen.
Crack of crack spread is een handelsstrategie die wordt gebruikt in vast te stellen. Crack is een van de belangrijkste indicatoren voor de inkomsten van olieraffinagebedrijven. Crack stelt raffinagebedrijven in staat zich in te dekken tegen de risico’s van ruwe olie en die van aardolieproducten. Door tegelijkertijd futures op ruwe olie te kopen en futures op aardolieproducten te verkopen, probeert een handelaar een kunstmatige positie te verwerven in de raffinage van olie die door een spread wordt gecreëerd.
De Nelson Complexity Index (NCI) is een maatstaf voor de verfijning van een olieraffinaderij, waar complexere raffinaderijen lichtere, zwaardere en waardevollere producten kunnen produceren uit een vat olie.
De verhoudingen van aardolieproducten die een raffinaderij uit ruwe olie produceert, kunnen ook de verspreiding van scheuren beïnvloeden. Enkele van deze producten zijn asfalt, vliegtuigbrandstof, diesel, benzine en kerosine. In sommige gevallen varieert het geproduceerde aandeel op basis van de vraag van de lokale markt.
De mix van producten is ook afhankelijk van het soort ruwe olie dat wordt verwerkt. Zwaardere ruwe oliën zijn moeilijker te verfijnen tot lichtere producten zoals benzine. Raffinaderijen die eenvoudiger raffinageprocessen gebruiken, kunnen beperkt zijn in hun vermogen om producten uit zware ruwe olie te produceren.
Raffinaderij Services
Olieraffinage is een puur downstream-functie, hoewel veel van de bedrijven die het doen, midstream- en zelfs upstream-productie hebben. Deze geïntegreerde benadering van olieproductie stelt bedrijven als Exxon ( XOM ), Shell ( RDS. A ) en Chevron ( CVX ) in staat om olie van exploratie tot verkoop te brengen. De raffinagekant van het bedrijf wordt eigenlijk gekwetst door hoge prijzen, omdat de vraag naar veel aardolieproducten, waaronder gas, prijsgevoelig is. Wanneer de olieprijzen echter dalen, wordt de verkoop van producten met toegevoegde waarde winstgevender. Pure toneelstukken verfijnen zijn onder meer Marathon Petroleum Corporation ( MPC ), CVR Energy Inc. ( CVI ) en Valero Energy Corp ( VLO ).
Een gebied waar servicebedrijven en raffinaderijen het over eens zijn, is het creëren van meer pijpleidingcapaciteit en transport. Raffinaderijen willen meer pijpleidingen om de transportkosten van olie per vrachtwagen of trein laag te houden. Servicebedrijven willen meer pijplijn omdat ze geld verdienen in de ontwerp- en legfase en een vast inkomen halen uit onderhoud en testen.
Veiligheid van olieraffinaderijen
Olieraffinaderijen kunnen soms gevaarlijke werkplekken zijn. In 2005 gebeurde er bijvoorbeeld een ongeval bij de olieraffinaderij van BP in Texas City. Volgens de Amerikaanse Chemical Safety Board heeft zich een reeks explosies voorgedaan tijdens het opnieuw opstarten van een koolwaterstofisomerisatie-eenheid. Vijftien arbeiders werden gedood en 180 anderen raakten gewond. De explosies deden zich voor toen een destillatietoren overspoeld werd met koolwaterstoffen en onder overdruk kwam te staan, waardoor een geiser-achtige afgifte uit de ontluchtingsschoorsteen ontstond.