Operationele cashflow (OCF)
Wat is operationele cashflow (OCF)?
Operationele cashflow (OCF) is een maatstaf voor het bedrag aan contanten dat wordt gegenereerd door de normale bedrijfsactiviteiten van een bedrijf. Operationele cashflow geeft aan of een bedrijf voldoende positieve cashflow kan genereren om zijn activiteiten te behouden en te laten groeien, anders kan het externe financiering nodig hebben voor kapitaaluitbreiding.
Belangrijkste leerpunten
- Operationele cashflow is een belangrijke maatstaf om het financiële succes van de kernactiviteiten van een bedrijf te bepalen.
- Operationele kasstroom is het eerste deel dat wordt weergegeven op een kasstroomoverzicht, dat ook kasstromen uit investerings- en financieringsactiviteiten omvat.
- Er zijn twee methoden om de operationele kasstroom weer te geven op een kasstroomoverzicht: de indirecte methode en de directe methode.
- De indirecte methode begint met het nettoresultaat uit de winst-en-verliesrekening en voegt vervolgens niet-contante items toe om tot een kasbasiscijfer te komen.
- De directe methode volgt alle transacties in een periode op kasbasis en gebruikt de werkelijke instroom en uitstroom van kasmiddelen op het kasstroomoverzicht.
Inzicht in operationele cashflow (OCF)
De bedrijfscashflow vertegenwoordigt de cashimpact van het nettoresultaat (NI) van een bedrijf uit de primaire bedrijfsactiviteiten. Operationele kasstroom, ook wel kasstroom uit operationele activiteiten genoemd, is het eerste deel dat in het kasstroomoverzicht wordt gepresenteerd.
Volgens algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) zijn twee methoden voor het presenteren van de sectie operationele kasstroom aanvaardbaar- de indirecte methode of de directe methode. Als echter de directe methode wordt gebruikt, moet het bedrijf nog steeds een afzonderlijke afstemming uitvoeren op dezelfde manier als de indirecte methode.1
Met behulp van de indirecte methode wordt het nettoresultaat gecorrigeerd op kasbasis met behulp van wijzigingen in niet-contante rekeningen, zoals afschrijvingen, debiteuren en crediteuren (AP). Omdat de meeste bedrijven nettoresultaat op transactiebasis rapporteren, omvat het verschillende niet-contante posten, zoals afschrijvingen en amortisatie.
Het nettoresultaat moet ook worden gecorrigeerd voor wijzigingen in de werkkapitaalrekeningen op de balans van het bedrijf. Een stijging van de AR geeft bijvoorbeeld aan dat er inkomsten zijn verdiend en als nettowinst gerapporteerd op transactiebasis, hoewel er geen contanten zijn ontvangen. Deze stijging van de AR moet van het nettoresultaat worden afgetrokken om de werkelijke impact van de transacties op contanten te bepalen.
Omgekeerd geeft een stijging van de AP aan dat er kosten zijn gemaakt en geboekt op transactiebasis die nog niet zijn betaald. Deze toename van de AP zou moeten worden toegevoegd aan het netto-inkomen om de werkelijke cash-impact te vinden.
Operationele kasstromen zijn geconcentreerd op de instroom en uitstroom van kasmiddelen die verband houden met de belangrijkste bedrijfsactiviteiten van een bedrijf, zoals het verkopen en kopen van voorraden, het verlenen van diensten en het betalen van salarissen. Alle investerings- en financieringstransacties zijn uitgesloten van het onderdeel operationele kasstromen en worden afzonderlijk gerapporteerd, zoals lenen, kapitaalgoederen kopen en dividendbetalingen doen. De operationele kasstroom is te vinden in het kasstroomoverzicht van een bedrijf, dat is opgesplitst in kasstromen uit bedrijfsactiviteiten, investeringen en financiering.
Presentatiemethoden voor operationele cashflow
Indirecte methode
De eerste optie voor het presenteren van de cashflow is de indirecte methode, waarbij het bedrijf begint met het nettoresultaat op transactiebasis en achteruit werkt om een cashbasiscijfer voor de periode te bereiken. Volgens de boekhoudmethode op transactiebasis worden opbrengsten opgenomen wanneer ze worden verdiend, niet noodzakelijk wanneer er geldmiddelen worden ontvangen.
Overweeg een productiebedrijf dat een nettoresultaat van $ 100 miljoen rapporteert, terwijl de operationele cashflow $ 150 miljoen is. Het verschil is het gevolg van afschrijvingskosten van $ 150 miljoen, een toename van de debiteuren met $ 50 miljoen en een afname van de crediteuren met $ 50 miljoen. Het zou als volgt in het kasstroomgedeelte van het kasstroomoverzicht verschijnen:
- Nettoresultaat $ 100 miljoen
- Afschrijvingskosten + $ 150 miljoen
- Verhoging van AR – $ 50 miljoen
- Verlaging van AP – $ 50 miljoen
- Operationele cashflow $ 150 miljoen
Directe methode
De tweede optie is de directe methode, waarbij een bedrijf alle transacties op kasbasis registreert en de informatie weergeeft met behulp van de werkelijke instroom en uitstroom van kasmiddelen tijdens de boekhoudperiode.
Voorbeelden van de directe methode van operationele cashflow zijn:
- Lonen uitbetaald aan werknemers
- Contant betaald aan verkopers en leveranciers
- Contant geld verzameld van klanten
- Rentebaten en ontvangen dividenden
- Betaalde inkomstenbelasting en betaalde rente
Belang van operationele cashflow
Financiële analisten kijken soms liever naar kasstroomstatistieken omdat ze bepaalde boekhoudkundige anomalieën wegnemen. Met name de operationele cashflow geeft een duidelijker beeld van de huidige realiteit van de bedrijfsvoering.
Het boeken van een grote verkoop geeft bijvoorbeeld een grote omzetstijging, maar als het bedrijf het moeilijk heeft om het geld innen, dan is dat geen echt economisch voordeel voor het bedrijf. Aan de andere kant kan een bedrijf een hoge operationele cashflow genereren, maar een zeer laag nettoresultaat rapporteren als het veel vaste activa heeft en versnelde afschrijvingsberekeningen gebruikt.
Als een bedrijf niet genoeg geld binnenhaalt uit zijn kernactiviteiten, zal het tijdelijke bronnen van externe financiering moeten vinden door middel van financiering of investeringen. Dit is echter op de lange termijn niet vol te houden. Daarom is de operationele cashflow een belangrijk cijfer om de financiële stabiliteit van de activiteiten van een bedrijf te beoordelen.
Veel Gestelde Vragen
Wat zijn de drie soorten cashflows?
De drie soorten cashflow zijn operationeel, investeren en financieren. De operationele cashflow omvat alle cash die wordt gegenereerd door de belangrijkste bedrijfsactiviteiten van een bedrijf. Investeringskasstroom omvat alle aankopen van kapitaalgoederen en investeringen in andere zakelijke ondernemingen. Financieringskasstroom omvat alle opbrengsten die zijn verkregen uit de uitgifte van schulden en eigen vermogen, evenals betalingen door het bedrijf.
Waarom is operationele cashflow belangrijk?
Operationele cashflow is een belangrijke maatstaf om het financiële succes van de kernactiviteiten van een bedrijf te bepalen, aangezien het de hoeveelheid cash meet die wordt gegenereerd door de normale bedrijfsactiviteiten van een bedrijf. Operationele cashflow geeft aan of een bedrijf voldoende positieve cashflow kan genereren om zijn activiteiten te behouden en te laten groeien, anders kan het externe financiering nodig hebben voor kapitaaluitbreiding.
Hoe de operationele cashflow te berekenen?
Met behulp van de indirecte methode wordt het nettoresultaat gecorrigeerd op kasbasis met behulp van wijzigingen in niet-contante rekeningen, zoals afschrijvingen, debiteuren en crediteuren (AP). Omdat de meeste bedrijven nettoresultaat op transactiebasis rapporteren, omvat het verschillende niet-contante posten, zoals afschrijvingen en amortisatie.
Operationele cashflow = bedrijfsinkomen + afschrijvingen – belastingen + verandering in werkkapitaal