Salaris naar salaris

Wat betekent salaris naar salaris?

Salaris naar salaris is een uitdrukking die wordt gebruikt om een ​​persoon te beschrijven die niet in staat zou zijn om aan financiële verplichtingen te voldoen als hij werkloos is, omdat zijn of haar salaris voornamelijk aan uitgaven wordt besteed. Personen die van salaris tot salaris bestaan, hebben weinig of geen spaargeld en lopen een groter financieel risico als ze plotseling werkloos zijn dan personen die een spaarpotje hebben verzameld.

Inzicht in Paycheck to Paycheck

Personen die van salaris tot salaris leven, worden vaak de werkende armen genoemd, maar dat beschrijft mogelijk niet de volledige omvang van dit fenomeen, aangezien het meerdere inkomensniveaus overschrijdt. Van de spreekwoordelijke “werkende armen” wordt gezegd dat ze doorgaans beperkte vaardigheden hebben en een laag loon krijgen.

Ondanks deze perceptie kunnen individuen die van salaris tot salaris leven, in feite een hogere graad hebben behaald op zeer technische gebieden, maar vanwege verzachtende factoren zoals neergang in de industrie en hebben ze beperkt succes gehad bij het veiligstellen van een reguliere baan die in overeenstemming is met hun vaardigheden. Personen die van salaris naar salaris leven, hebben meer kans om meerdere banen te werken om voldoende inkomen te genereren om hun normale kosten van levensonderhoud te dekken. Personen met goedbetaalde banen kunnen ook in een vergelijkbare situatie verkeren als de uitgaande kosten gelijk zijn aan (of zelfs hoger zijn dan) hun inkomend salaris.

Trend van salaris naar salaris beïnvloedt een groot deel van de bevolking

Vanwege een verscheidenheid aan bijdragende factoren heeft een groeiend aantal fulltime werknemers in de Verenigde Staten aangegeven dat ze van salaris naar salaris leven en de trend blijft escaleren. Een factor die aan deze trend bijdraagt, is dat, hoewel de salarissen in de loop van de jaren zijn gestegen, de kosten van levensonderhoud nog sneller zijn gestegen dan de loonsverhogingen.

Bovendien blijven de persoonlijke schulden stijgen, zelfs voor personen die een salaris van meer dan $ 100.000 verdienen. Hoewel individuen vaak wordt geadviseerd om hun uitgaven bij te houden om hun uitgaven beter onder controle te houden en om budgetlimieten vast te stellen, verklaart dit wel de inflatie, aangezien dit de kosten van levensbehoeften en onderdak beïnvloedt versus de inkomensmogelijkheden die beschikbaar zijn voor werknemers.

Persoonlijke verantwoordingsplicht speelt een rol bij het in evenwicht brengen van een budget om te voorkomen dat er van salaris naar salaris wordt geleefd en om de mogelijkheid van besparingen mogelijk te maken. Regelmatige uitgaven kunnen diensten en items omvatten die zijn gebaseerd op iemands levensstijl in plaats van een absolute noodzaak. Dergelijke door levensstijl gedreven uitgaven kunnen door anderen als luxe worden beschouwd in plaats van als noodzakelijke dingen, waardoor de budgetteringspraktijken van het individu in twijfel worden getrokken. Als persoonlijke bestedingsgewoonten escaleren naast de aanhoudende prijsinflatie, dan neemt de mogelijkheid voor het individu om de cyclus van salaris naar salaris te breken af, zo niet wordt het onbereikbaar. Zelfs met aanzienlijke inkomensstijgingen, als de persoonlijke uitgaven stijgen, kan het patroon aanhouden.