Opdrachtgever
Wat is de opdrachtgever?
“Principal” is een term die verschillende financiële betekenissen heeft. De meest gebruikte verwijst naar het oorspronkelijke geldbedrag dat in een lening is geleend of in een investering is gestoken. Net als bij de eerste, kan het ook verwijzen naar de nominale waarde van een obligatie. Principal kan ook verwijzen naar een individuele partij of partijen, de eigenaar van een privébedrijf of de hoofddeelnemer in een transactie.
Belangrijkste leerpunten
- De term “opdrachtgever” heeft verschillende betekenissen in de financiële en zakelijke wereld.
- In de context van lenen is de hoofdsom de initiële omvang van een lening of een obligatie (het bedrag dat de emittent van de obligatie moet terugbetalen).
- In de context van beleggen is de hoofdsom het oorspronkelijke bedrag dat is vastgelegd voor de aankoop van activa – onafhankelijk van enige inkomsten of rente.
- In het bedrijfsleven zijn opdrachtgevers degenen die een meerderheidsbelang in een bedrijf hebben en / of een belangrijke rol spelen bij het leiden ervan.
- In contracten en contractuele ondernemingen zijn opdrachtgevers de belangrijkste partijen die bij de transactie betrokken zijn en die rechten, plichten en plichten hebben met betrekking tot de transactie.
Inzicht in opdrachtgever: leningen
In de context van lenen is de hoofdsom de initiële omvang van een lening; het kan ook het bedrag zijn dat nog verschuldigd is op een lening. Als u bijvoorbeeld een hypotheek van $ 50.000 afsluit, is de hoofdsom $ 50.000. Als u $ 30.000 afbetaalt, bestaat het hoofdsaldo nu uit de resterende $ 20.000.
Hoeveel rente u over een lening betaalt, wordt bepaald door de hoofdsom. Als uw lening bijvoorbeeld een hoofdsom heeft van $ 10.000 en een jaarlijkse rente van 5%, moet u $ 500 aan rente betalen voor elk jaar dat de lening uitstaat.
Als u een lening maandelijks afbetaalt, wordt eerst het bedrag van uw betaling gebruikt om de opgelopen rentelasten te dekken;alleen dan wordt het restant toegepast op uw opdrachtgever.1 Het aflossen van de hoofdsom van een lening is de enige manier om het rentebedrag dat elke maand wordt opgebouwd, te verminderen.
Een hypotheek met nulcoupon is een financieringsvorm waarbij de regelmatige betalingen van de lener alleen de rente dekken die over de lening in rekening wordt gebracht, in tegenstelling tot zowel de rente als de hoofdsom. Het resultaat is dat de lener geen vooruitgang boekt bij het verminderen van het hoofdsaldo van de lening – of bij het opbouwen van eigen vermogen in het met hypotheek bezwaarde onroerend goed.
Principal begrijpen: investeren
Hoofdsom is ook het oorspronkelijke bedrag van de investering die in een actief is gedaan, los van eventuele inkomsten of opgebouwde rente. Stel dat u $ 5.000 stort op een rentedragende spaarrekening. Aan het einde van 10 jaar is uw rekeningsaldo gegroeid tot $ 6.500. De $ 5.000 die u aanvankelijk hebt gestort, is uw hoofdsom, terwijl de resterende $ 1.500 wordt toegeschreven aan de inkomsten.
Inzicht in opdrachtgever: obligaties
In de context van schuldinstrumenten is de hoofdsom het geldbedrag dat de emittent van een obligatie leent en volledig zal terugbetalen aan de obligatiehouder op de vervaldag van de obligatie. De hoofdsom van een obligatie wordt ook wel de ” nominale waarde ” of “nominale waarde” genoemd (omdat, in de tijd dat obligaties echte fysieke stukjes papier waren, dit bedrag op de voorkant van de obligatie zelf werd gedrukt). De hoofdsom van de obligatie is exclusief enige coupon, terugkerende rentebetalingen of opgebouwde rente (hoewel de uitgever deze ook moet betalen). Een obligatie met een looptijd van 10 jaar kan bijvoorbeeld worden uitgegeven met een nominale waarde van $ 10.000 en halfjaarlijks $ 50 terugkerende couponbetalingen. De hoofdsom is $ 10.000, onafhankelijk van de $ 1.000 aan couponbetalingen gedurende de looptijd van de obligatie.
Behalve wanneer het voor het eerst wordt uitgegeven, is de hoofdsom van een obligatie niet noodzakelijk hetzelfde als de marktprijs. Afhankelijk van de toestand van de obligatiemarkt kan een obligatie worden gekocht voor meer of minder dan de hoofdsom. In oktober 2016 heeft Netflix bijvoorbeeld eenaanbod van bedrijfsobligaties uitgegeven. De nominale waarde of hoofdsom van elke obligatie was $ 1.000, en bij de uitgifte was dat ook de prijs van elke obligatie. Sindsdien schommelde de obligatiekoers tussen $ 1.040 en $ 1.070, maar de hoofdsom is hetzelfde gebleven: $ 1.000.
Hoe inflatie de opdrachtgever beïnvloedt
Inflatie heeft geen invloed op de nominale waarde van de hoofdsom van een lening, obligatie of andere financiële instrumenten. Door inflatie wordt de werkelijke waarde van de hoofdsom echter uitgehold.
Stel dat de Amerikaanse overheid voor 10 miljoen dollar aan 10-jarige Amerikaanse staatsobligaties uitgeeft. Elke schatkist heeft een nominale waarde, of hoofdsom, van $ 10.000. Als het gemiddelde jaarlijkse inflatiepercentage in de komende 10 jaar 4% is, dan is de reële waarde van die obligaties op de vervaldag slechts $ 6.755.641,69. Ja, het hoofdsaldo blijft $ 10.000, en dat is het nominale bedrag dat obligatiehouders ontvangen. De waarde van die $ 10.000 (dat wil zeggen, wat hij kan kopen) is echter gedaald tot $ 6.755,64. Met andere woorden, de opdrachtgever heeft slechts 67% van zijn oorspronkelijke koopkracht.
Obligatiehouders kunnen nog steeds hun oorspronkelijke kosten terugverdienen als de waarde van de rente-inkomsten die de obligatie heeft gegenereerd groter is dan de verloren hoofdsom. Ze kunnen het bedrag van het rendement of de opbrengst volgen dat ze op een obligatie krijgen. Er is het nominale rendement van de obligatie, dat is de betaalde rente gedeeld door de hoofdsom van de obligatie, en het huidige rendement, dat gelijk is aan de jaarlijkse rente die door de obligatie wordt gegenereerd, gedeeld door de huidige marktprijs.
Inzicht in opdrachtgever: particuliere bedrijven
De eigenaar van een privébedrijf, partnerschap of ander type bedrijf wordt ook wel een ‘opdrachtgever’ genoemd. Dit is niet noodzakelijk hetzelfde als een CEO. Een opdrachtgever kan een functionaris, een aandeelhouder, een bestuurslid of zelfs een belangrijke verkoopmedewerker zijn – in feite is het de primaire investeerder of de persoon die het grootste deel van het bedrijf bezit.
Een bedrijf kan ook meerdere opdrachtgevers hebben, die allemaal hetzelfde aandelenbelang in de onderneming hebben. Iedereen die overweegt om in een particuliere onderneming te investeren, wil de principes weten om de kredietwaardigheid en het groeipotentieel van het bedrijf te beoordelen.
Principal begrijpen: verantwoordelijke partijen
De term “opdrachtgever” verwijst ook naar de partij die de bevoegdheid heeft om namens een organisatie of rekening te handelen en het daarmee gepaard gaande risico op zich neemt. Een opdrachtgever kan een persoon, een bedrijf, een partnerschap, een overheidsinstantie of een non-profitorganisatie zijn. Opdrachtgevers kunnen ervoor kiezen om agenten aan te stellen om namens hen te opereren.
De transactie een van de belangrijkste betrokken is bij kan variëren van een corporate te verwerven om een hypotheek. De term wordt meestal gedefinieerd in de juridische documenten van de transactie. In die documenten is de opdrachtgever iedereen die de overeenkomst heeft ondertekend en dus rechten, plichten en plichten heeft met betrekking tot de transactie.
Wanneer een persoon een financieel adviseur inhuurt, wordt hij beschouwd als een opdrachtgever, terwijl de adviseur de agent is. De agent volgt de instructies van de opdrachtgever en kan namens hem optreden binnen gespecificeerde parameters. Hoewel de adviseur vaak een fiduciaire plicht heeft om in het beste belang van de principaal te handelen, behoudt de principaal het risico voor enige actie of nalatigheid van de kant van de agent.3 Als de makelaar een slechte investering doet, is het nog steeds de principaal die het geld verliest.