Particuliere aankoop

Wat is een privéaankoop

Onderhandse aankoop verwijst naar een investering waarbij een individuele of institutionele belegger aandelen koopt in een niet- beursgenoteerd bedrijf. De belegger kan alle aandelen van het bedrijf kopen, of slechts een deel ervan. Het feit dat bij een onderhandse aankoop geen gebruik wordt gemaakt van kapitaalmarkten, betekent dat er meestal een makelaar nodig is om de deal af te ronden.

Inzicht in privéaankopen

Durfkapitaalondernemingen  (VC) die hun participaties in een bepaald bedrijf willen aanpassen, zullen vaak privéaankopen doen. Deze posities zijn doorgaans longposities. Voeg dat toe aan het feit dat particuliere markten niet zo liquide zijn en minder investeringsinformatie bieden dan openbare beurzen, particuliere investeerders en risicokapitaalbedrijven kunnen dit vaak in hun voordeel gebruiken.

Het beperkte karakter van privé-aandelen betekent dat ze niet zo gemakkelijk te kopen zijn als openbare aandelen. Maar er zijn een paar verschillende manieren waarop een privévoorraad kan worden verworven. Aangezien een privébedrijf nog geen beursintroductie heeft gedaan, zijn de aandelen doorgaans in handen van de oprichters van het bedrijf en misschien enkele VC- en private equity-investeerders.

Maar individuele investeerders met een hoog eigen vermogen, geaccrediteerde investeerders genoemd door de Securities and Exchange Commission  (SEC), mogen privéaankopen doen met durfkapitaalfondsen, onderhandse plaatsingen en andere exclusieve mogelijkheden. Een geaccrediteerde belegger zijn, betekent dat de beleggers het persoonlijke vermogen en de professionele ervaring hebben aangetoond om aan te tonen dat ze de risico’s van dergelijke beleggingen begrijpen.

De SEC reguleert privéaankopen door ze te categoriseren op basis van het opgehaalde bedrag en de openbaarmakingen die tijdens een aanbieding vereist zijn. Startups die regulerings A aanbiedingen doen, kunnenbijvoorbeeldin een kalenderjaar tot $ 50 miljoen ophalen bij particuliere investeerders. Ze moeten zich voor dergelijke aanbiedingen registreren bij de SEC, maar de openbaarmakingen die van hen worden verlangd, zijn niet zo strikt als die voor beursgenoteerde bedrijven. Regelgeving D-aanbiedingen beperken het opgehaalde bedrag tot $ 5 miljoen in één jaar en slechts 35 niet-geaccrediteerde beleggers kunnen deelnemen aan het aanbod.2

Maar zelfs niet-geaccrediteerde investeerders kunnen soms privé-aandelen kopen. Specifieke bedrijven mogen een klein aantal ervan verkopen aan externe investeerders, en de SEC-regels stellen ook dat sommige beperkte privé-aandelen openbaar kunnen worden doorverkocht na een periode van zes maanden of een jaar.

Crowdfunding biedt nog een kans voor particuliere aankoopmogelijkheden. SEC versoepelde onlangs haar regels rond crowdfunding, waardoor particuliere bedrijven in een periode van 12 maanden $ 1.070.000 konden ophalen via kleinere investeerders. Maar de commissie heeft ook regels die aangeven hoeveel die individuen mogen investeren: ze legt strikte beperkingen op aan het percentage van het inkomen of het nettovermogen dat een crowd-financier in een bepaald jaar in een privébedrijf kan investeren.

Een voorbeeld van hoe privéaankoop werkt

Vaker wel dan niet is een privéaankoop een instrument dat door vermogende bedrijfsleiders wordt gebruikt om hun belang in hun bedrijf te vergroten of aan te passen. In 2017 kondigde Jupai Holdings Limited, een vermogensbeheerdienstverlener die zich richt op de Chinese markt, bijvoorbeeld aan dat zijn voorzitter en CEO bijna 20 miljoen aandelen van Jupai-aandelen zouden kopen. Deze aankoop van een van de directeuren van het bedrijf in een privétransactie bedroeg ongeveer 10 procent van de uitstaande aandelen.