Openbaar
Wat is openbaar?
Openbaar verwijst naar alles waartoe een persoon of groep in de algemene bevolking toegang heeft. In de context van investeringen en financiën wordt de term het meest gebruikt om effecten te beschrijven die beschikbaar zijn op een beurs of een over-the-counter-markt, en de populatie die in die effecten handelt.
Inzicht in het publiek
Alle effecten op een openbare markt kunnen door iedereen in de algemene bevolking worden gekocht en verkocht. In de 17e eeuw werd de Verenigde Oost-Indische Compagnie het eerste bedrijf dat werd genoteerd aan een wereldwijde beurs, waarmee de basis werd gelegd voor de internationale handel in de daaropvolgende eeuwen.
Tegenwoordig stellen duizenden bedrijven aandelen en financiële producten beschikbaar die kunnen worden gekocht of verkocht door het publiek, en moeten ze voldoen aan de rapportagevereisten van de Securities And Exchange Commission, hun aandeelhouders, de pers en andere geïnteresseerde publieke partijen. Als gevolg hiervan zijn overheidsbedrijven over het algemeen transparanter en onderworpen aan veel meer publieke controle dan privébedrijven.
Belangrijkste leerpunten
- Openbaar verwijst naar alles waartoe een persoon of groep in de algemene bevolking toegang heeft.
- In financiën verwijst publiek naar effecten die beschikbaar zijn op een beurs of een over-the-counter-markt.
- Beursgenoteerde ondernemingen zijn ondernemingen waarvan de aandelen beschikbaar zijn voor verhandeling op openbare markten.
- In tegenstelling tot particuliere bedrijven, moeten beursgenoteerde bedrijven zich houden aan strikte openbaarmakings- en wettelijke vereisten.
Overheidsbedrijven versus particuliere bedrijven
Bedrijven kunnen aandelen te verhandelen op de beurs en openbaar worden door middel van een initial public offering (IPO). Dit proces, ook wel “going public” genoemd, stelt de markt in staat de waarde van een bedrijf te bepalen zoals het publiek aandelen van dat bedrijf verhandelt.
Een bedrijf dat nog niet naar de beurs is gegaan en nog steeds eigendom is van de oprichters, werknemers of andere privé-entiteiten, staat bekend als een privébedrijf. Bedrijven beginnen doorgaans als particuliere bedrijven en worden beursgenoteerd naarmate ze groeien en voldoen aan de wettelijke vereisten die nodig zijn om beursgenoteerd te worden.
Regelgevend toezicht neemt aanzienlijk toe voor beursgenoteerde bedrijven, die regelmatig moeten rapporteren aan zowel overheidsinstanties als aandeelhouders. Openbare handel biedt bedrijven echter veel economische voordelen, waaronder extra inkomsten die worden gegenereerd door de aandelen die op de markt worden verhandeld.
Wanneer een bedrijf voor het eerst naar de beurs gaat, is de IPO doorgaans een kans voor het bedrijf om toegang te krijgen tot grotere hoeveelheden kapitaal buiten de winst die het bedrijf trekt. Een beursgenoteerd bedrijf verhoogt ook de liquiditeit voor een bedrijf. Bovendien kan een bedrijf, wanneer het naar de beurs gaat, zijn risico verdelen, omdat aandeelhouders ook worden gedwongen om verantwoordelijkheid te nemen voor mogelijke schulden en verliezen.
Openbaar verhandeld versus openbaar eigendom
Beursgenoteerde entiteiten verschillen op één belangrijke manier van publieke entiteiten: overheidsbedrijven zijn eigendom van de overheid of de mensen van een land of staat en worden soms ook wel staatsbedrijven genoemd. Dergelijke bedrijven handelen van nature niet op beurzen. Overheden kunnen hun belang in een overheidsbedrijf echter afstoten door deze op de beurs te noteren. Zo heeft de Indiase overheid haar eigendomsbelang in verschillende overheidsbedrijven afgestoten door deze beschikbaar te stellen voor verhandeling op de Indiase aandelenmarkt. Een voorbeeld is Coal India Limited, een bedrijf dat nog steeds gedeeltelijk in handen is van de Indiase overheid, maar ook het grootste eigen vermogen heeft op basis van marktkapitalisatie op de Bombay Stock Exchange (BSE).
Voorbeeld van Public
De technologiegiganten Facebook en Google begonnen als particuliere bedrijven. Als particuliere ondernemingen waren zij alleen verantwoording verschuldigd aan hun investeerders, die voornamelijk uit durfkapitaalfondsen bestonden. Hun financiën en operaties waren niet onderworpen aan regelgevend en overheidsboekhoudkundig onderzoek, en hun waarderingen waren gebaseerd op particuliere beoordelingen van hun potentieel.
Nu, als beursgenoteerde bedrijven, zijn alle prijsschommelingen in hun aandelen onderhevig aan kwartaalresultaten, technische analyse en nieuwsontwikkelingen. Naarmate hun activiteiten transparanter zijn geworden, zijn beide bedrijven ook uitgebreid bekritiseerd door regelgevers en experts, vooral vanwege hun lakse praktijken met betrekking tot het beschermen van de privacy van hun gebruikers.