Public Securities Association (PSA)
Wat is Public Securities Association?
Public Securities Association (PSA) was een handelsorganisatie voor handelaren die handelden in Amerikaanse staatsobligaties.
Inzicht in Public Securities Association (PSA)
Public Securities Association (PSA) was de voorganger van de Bond Market Association, die de grootste effectenmarkten ter wereld vertegenwoordigt, de obligatiemarkten. De Public Securities Association werd opgericht in 1976 en onderging in 1997 een naamswijziging in de Bond Market Association om haar grotere achterban en lidmaatschap beter weer te geven.
De Bond Market Association vertegenwoordigde een diverse mix van effectenfirma’s en banken, van grote firma’s tot nichespecialisten, waarbij 70 procent van de aangesloten firma’s hun hoofdkantoor buiten New York City had. De leden ervan waren samen goed voor een aanzienlijke meerderheid van het onderschrijven en verhandelen van Amerikaanse gemeentelijke obligaties.
In november 2006 is de Bond Market Association samengevoegd met de Securities Industry Association. De twee organisaties sloegen de handen ineen en vormden wat toen de Securities Industry and Financial Markets Association of SIFMA werd. Het huidige lidmaatschap van SIFMA vertegenwoordigt 75 procent van de Amerikaanse makelaar-dealersector op basis van omzet en omvat meer dan 13.000 professionals in de financiële en banksector. SIFMA is een belangrijke beroepsvereniging die effecten vertegenwoordigt beursvennootschappen, investment banking instellingen en andere beleggingsondernemingen.
Standaard PSA-model voor vooruitbetaling
Public Securities Association bestaat niet langer als een officiële organisatie, maar haar nalatenschap blijft bestaan in de vorm van een financieel model dat haar naam draagt. Het standaardvooruitbetalingsmodel van de Public Securities Association is een systeem dat wordt gebruikt om het vooruitbetalingsrisico te berekenen en te beheren. Het is gebaseerd op de aanname dat trends in vervroegde aflossingen zullen fluctueren tijdens de looptijd van een lening of andere verplichting, en deze variaties zullen op hun beurt het rendement van het effect beïnvloeden. Dit is een benchmarkschaal die in 1985 door de PSA is ontwikkeld als een manier om de risico’s van vervroegde aflossing te beoordelen.
Handelaren houden rekening met de vooruitbetalingssnelheden voor door hypotheek gedekte effecten bij het evalueren van het potentiële rendement en de risico’s van het effect. De standaardmaatstaf voor het meten van de snelheid van vervroegde aflossing is het model met het constante vooruitbetalingspercentage. Hierbij wordt ervan uitgegaan dat het vooruitbetalingspercentage gedurende de looptijd van het contract vast en consistent blijft. Het volgen van trends laat echter duidelijk zien dat dit doorgaans niet het geval is. Leners brengen doorgaans de eerste jaren geen grote aanpassingen aan de lening aan, en de gemiddelde huiseigenaar verhuist of verkoopt zijn woning in die tijd ook niet. Naarmate de tijd vordert, neemt de kans echter toe om de lening vroegtijdig af te betalen. Het standaard PSA-model voor vooruitbetaling past de verwachte snelheid van vooruitbetaling aan op basis van de leeftijd van de lening.