Zet $ 10.000 in de S&P 500 ETF en wacht 20 jaar

De S&P 500-index is een representatie geworden van de Amerikaanse aandelenmarkt, en verschillende beleggingsfondsen en exchange traded funds (ETF’s) die de index passief volgen, zijn populaire beleggingsvehikels geworden. Deze fondsen trachten niet beter te presteren dan de index door middel van actieve handel, aandelenselectie of markttiming, maar vertrouwen in plaats daarvan op de inherente diversificatie van de brede index om rendement te genereren.

Over een lange tijdshorizon levert de index immers doorgaans betere rendementen op dan actief beheerde portefeuilles, vooral als er rekening wordt gehouden met belastingen en vergoedingen. Dus, wat als u net de S&P 500 had aangehouden, een indexfonds of een andere manier had gebruikt om de aandelen erin aan te houden?

Wat als u alleen in de S&P 500 had geïnvesteerd?

Mensen gebruiken de S&P 500 vaak als maatstaf voor het investeren in succes. Actieve handelaren of aandelenselecterende beleggers worden vaak achteraf beoordeeld aan de hand van deze benchmark om hun kennis te beoordelen.

Kort nadat Donald Trump meedeed aan de race voor de Republikeinse nominatie voor president, richtte de pers zich op zijn nettowaarde, waarvan hij beweerde dat het $ 10 miljard was. Financiële experts hebben zijn nettowaarde vastgesteld op een bescheidener $ 4 miljard.

Een van de hoekstenen van de campagne van Trump was zijn succes als zakenman en zijn vermogen om zulke rijkdom te creëren. Financiële experts hebben er echter op gewezen dat als Trump zijn bezit aan onroerend goed, dat naar schatting $ 500 miljoen waard was, in 1987 had geliquideerd en ze in de S&P 500 Index had geïnvesteerd, zijn nettowaarde wel $ 13 miljard zou kunnen bedragen.

Het is nog maar een voorbeeld van hoe de S&P 500 Index nog steeds wordt gehandhaafd als de norm waaraan alle beleggingsprestaties worden gemeten. Beleggingsbeheerders krijgen veel geld om rendementen voor hun portefeuilles te genereren die de S&P 500 verslaan, maar gemiddeld doet minder dan de helft dat. Dit is de reden waarom steeds meer beleggers zich wenden tot indexfondsen en ETF’s die eenvoudigweg proberen de prestaties van deze index te evenaren.

Als Trump dat in 1987 had gedaan, zou hij 1.339% op zijn geld hebben verdiend voor een gemiddeld rendement op jaarbasis van 9,7%. Maar achteraf is het 20/20, en dat had hij niet kunnen weten.

Achteraf gebruiken om toekomstige prestaties te voorspellen

Omdat prestaties uit het verleden geen indicatie zijn voor toekomstige prestaties, kan niemand zeggen of de aandelenmarkt de komende 20 jaar op dezelfde manier zal presteren. U kunt echter prestaties uit het verleden gebruiken om enkele hypothetische scenario’s te creëren waarmee u mogelijke uitkomsten kunt overwegen. Om dat te doen, moet u de 20-jarige prestaties van de S&P 500 met verschillende tussenpozen bekijken als een indicatie van hoe deze in de toekomst zou kunnen presteren onder vergelijkbare omstandigheden.

Een van de belangrijkste redenen waarom het onmogelijk is om het rendement op de aandelenmarkt over een lange periode te voorspellen, is het bestaan ​​van zwarte zwanen. Zwarte zwanen zijn grote rampspoedige gebeurtenissen die het verloop van de markten in een oogwenk kunnen veranderen. De terroristische aanslagen op 11 september 2001 waren een gebeurtenis met een zwarte zwaan die de economie en de markten jarenlang deed schudden. Ze worden zwarte zwanen genoemd omdat ze zo zelden voorkomen, maar ze verschijnen vaak genoeg dat er rekening mee moet worden gehouden bij het kijken naar de toekomst.

U moet ook rekening houden met de marktcycli die zich binnen een periode van 20 jaar kunnen voordoen. In de meest recente periode van 20 jaar waren er drie bullmarkten en twee bearmarkten, maar de gemiddelde looptijd van de bullmarkten was 80 maanden, terwijl de gemiddelde looptijd van de bearmarkten 20 maanden was.

Sinds de start van de aandelenmarkt is de verhouding tussen bullmarktjaren en bearmarktjaren ongeveer 60:40. U kunt meer positieve jaren verwachten dan negatieve jaren. Bovendien is het gemiddelde totale rendement van een bullmarkt 415% vergeleken met een gemiddeld totaal verlies voor bearmarkten van -65%.

2:01

Een hypothetisch scenario kiezen

De meest recente periode van twintig jaar, van 2000 tot 2020, omvatte niet alleen drie bullmarkten en twee bearmarkten, maar kende ook een aantal grote zwarte zwanen met de terroristische aanslagen in 2001 en de dividenden. Gecorrigeerd voor inflatie was het rendement 5,9%, wat een investering van $ 10.000 zou zijn uitgegroeid tot $ 31.200.

Uitgaande van een andere periode van 20 jaar die ook drie bullmarkten omvatte, maar slechts één bearmarkt, is de uitkomst heel anders. In de periode van 1987 tot 2006 leed de markt in oktober 1987 een scherpe crash, gevolgd door een nieuwe ernstige crash in 2001-2002, maar het lukte nog steeds om gemiddeld 11,3% terug te verdienen met herbelegde dividenden, wat neerkomt op een inflatie van 8,5%. aangepast rendement. Gecorrigeerd voor inflatie, zou $ 10.000 geïnvesteerd in januari 1987 zijn gegroeid tot $ 51.000. Evenzo brulde de markt na de financiële crisis van 2008 terug naar de langste bull-run ooit.

Je zou die oefening keer op keer kunnen herhalen om te proberen een hypothetisch scenario te vinden dat je de komende 20 jaar verwacht uit te spelen, of je zou eenvoudigweg de bredere veronderstelling van een gemiddeld jaarlijks rendement kunnen toepassen sinds de aanvang van de aandelenmarkt, namelijk 6,86% op een voor inflatie gecorrigeerde basis. Daarmee zou u kunnen verwachten dat uw investering van $ 10.000 in 20 jaar zal groeien tot $ 34.000.

Het komt neer op

Hoewel u de prestatie van de S&P 500 Index voor de komende 20 jaar niet kunt voorspellen, weet u tenminste dat u zich in zeer goed gezelschap bevindt. In zijn jaarlijkse brief aan de aandeelhouders van 2014 nam Warren Buffett een uittreksel uit zijn testament op waarin hij beval de erfenis van zijn kinderen in een S&P 500-indexfonds te plaatsen, omdat ‘de langetermijnresultaten van dit beleid superieur zullen zijn aan die van de meeste investeerders— of het nu gaat om pensioenfondsen, instellingen of individuen die managers met hoge vergoedingen in dienst hebben. “