Gekwalificeerde disclaimer - KamilTaylan.blog
24 juni 2021 22:29

Gekwalificeerde disclaimer

Wat is een gekwalificeerde disclaimer?

Een gekwalificeerde disclaimer is een weigering om onroerend goed te accepteren dat voldoet aan de bepalingen van de Internal Revenue Code (IRC) Tax Reform Act van 1976, waardoor het onroerend goed of het belang in onroerend goed kan worden behandeld als een entiteit die nooit is ontvangen. Sectie 2518 van de IRC staat een begunstigde van een nalatenschap of trust toe om een ​​gekwalificeerde disclaimer te maken, zodat het is alsof de begunstigde het onroerend goed nooit heeft ontvangen, voor belastingdoeleinden.

Inzicht in de gekwalificeerde disclaimer

Soms kunnen de kosten voor het ontvangen van een gift hoger zijn dan de baten van de gift, als gevolg van fiscale gevolgen. In deze gevallen kan het weigeren van de gift fiscaal voordelig zijn. De afwijzing van een geschenk of legaat wordt voor federale inkomstenbelastingdoeleinden een gekwalificeerde afwijzing van aansprakelijkheid genoemd. De Internal Revenue Service (IRS) definieert een gekwalificeerde disclaimer als een onherroepelijke en onvoorwaardelijke weigering door een persoon om een ​​belang in onroerend goed te accepteren.

Gekwalificeerde disclaimers worden gebruikt om federale successierechten en schenkingsrechten te vermijden, en om legale overdrachten tussen generaties te creëren die belasting vermijden, op voorwaarde dat ze voldoen aan de volgende reeks vereisten:

  1. De disclaimer is schriftelijk opgesteld en ondertekend door de disclaimer. Bovendien moeten ze het onroerend goed of het belang in onroerend goed identificeren dat wordt afgewezen. De afgewezen rente moet dan schriftelijk worden bezorgd aan de persoon of entiteit die belast is met de overdracht van activa van de gever naar de ontvanger (s).
  2. Het document wordt door de overdrager van het onroerend goed (bijv. Wettelijke vertegenwoordigers of de rechthebbende van het onroerend goed waarop de rente betrekking heeft) ontvangen binnen negen maanden vanaf de datum waarop het onroerend goed werd overgedragen. In het geval van een disclaimant die jonger is dan 21 jaar, moet de disclaimer worden geschreven binnen negen maanden nadat de disclaimant 21 jaar is geworden.
  3. De disclaimant accepteert het belang of de voordelen ervan niet. In feite kan een persoon die het eigendom eenmaal heeft aanvaard, er niet meer afstand van doen.
  4. Als gevolg van een dergelijke weigering gaat de rente over zonder enige aanwijzing van de persoon die de disclaimer opstelt, en gaat het over naar de echtgenoot van de overledene, of naar een andere persoon dan de persoon die de disclaimer opstelt.

Alleen als aan deze vier vereisten is voldaan, kan de disclaimant worden behandeld alsof hij het geschenk nooit heeft ontvangen. Het afgewezen eigendom wordt vervolgens standaard overgedragen aan de ” contingente begunstigde “, dat wil zeggen aan een andere partij dan de oorspronkelijk vermelde begunstigde van het geschenk of de legaat. In principe gaat het onroerend goed over op de voorwaardelijke begunstigde zonder enige belastinggevolgen voor de persoon die het onroerend goed afwijst, op voorwaarde dat de disclaimer gekwalificeerd is. Volgens de federale belastingwetgeving wordt, als een persoon een ‘gekwalificeerde disclaimer’ maakt met betrekking tot een belang in onroerend goed, het afgewezen belang behandeld alsof het belang nooit aan die persoon was overgedragen, voor een schenking, nalatenschap en overdracht van generaties overslaan ( GST) belastingdoeleinden. Een persoon die een gekwalificeerde disclaimer maakt, heeft dus geen gevolgen voor de overdrachtsbelasting omdat deze buiten beschouwing worden gelaten voor doeleinden van overdrachtsbelasting. De federale wet behandelt de disclaimant niet alsof hij vóór de overledene was overleden. Dit is in strijd met de disclaimerwetten van veel staten waarin afgewezen eigendomsbelangen worden overgedragen alsof de disclaimant de schenker of overledene had vooroverleden.

Belangrijkste leerpunten

  • Een gekwalificeerde disclaimer is een onderdeel van de Amerikaanse belastingcode die het mogelijk maakt vermogensbestanddelen over te dragen aan een begunstigde zonder dat er inkomstenbelasting verschuldigd is.
  • Juridisch gezien geeft de disclaimer de overdracht van activa weer alsof de beoogde begunstigde ze nooit daadwerkelijk heeft ontvangen.
  • Om in aanmerking te komen voor een disclaimer, moet deze voldoen aan vier vereisten die schriftelijk zijn vastgelegd en in overeenstemming zijn met de federale wetgeving.

Gekwalificeerde disclaimer en vermogensplanning

Vanwege de strikte regels die bepalen of disclaimers als “gekwalificeerd” worden beschouwd volgens de normen van de IRC, is het essentieel dat de partij die afstand doet, het risico begrijpt dat gepaard gaat met het afwijzen van eigendom. In de meeste gevallen zijn de fiscale gevolgen van het ontvangen van onroerend goed ver onder de waarde van het onroerend goed zelf. Het is meestal voordeliger om het onroerend goed te accepteren, de belasting erover te betalen en het onroerend goed vervolgens te verkopen, in plaats van er geen rente in te claimen.

Als een disclaimer niet aan de vier hierboven genoemde vereisten voldoet, is het een niet-gekwalificeerde disclaimer. In dit geval wordt de disclaimant, en niet de overledene, behandeld alsof hij het belang in het onroerend goed heeft overgedragen aan de voorwaardelijke begunstigde. Bovendien wordt de disclaimant behandeld als de overdrager voor schenkingsrechten en moet hij de schenkingsrechtregels toepassen om te bepalen of er een belastbare schenking is gedaan aan de voorwaardelijke begunstigde.

Bij gebruik voor successieplanning moeten gekwalificeerde disclaimers worden gebruikt in het licht van de wensen van de overledene, de begunstigde en de contingente begunstigde.