Referentie-asset
Wat is een referentiemateriaal?
Een referentieactief is een onderliggend actief dat in kredietderivaten wordt gebruikt om een schuldhouder te beschermen tegen een potentieel risicovolle kredietnemer. Een referentieactief wordt ook wel een referentie-entiteit, een referentieverplichting of een gedekte verplichting genoemd. Een referentieactief kan een actief zijn, zoals een obligatie, bankbiljet of ander door schuld gedekt waardepapier.
Belangrijkste leerpunten
- Een referentieactief is een onderliggend actief dat in kredietderivaten wordt gebruikt om een schuldhouder te beschermen tegen een potentieel risicovolle kredietnemer.
- Wanneer een entiteit schulden uitgeeft of geld leent, is er altijd een kans dat zij het geld niet zal terugbetalen. Om zich tegen dit wanbetalingsrisico te beschermen, kan de schuldhouder een kredietderivaat aangaan, zoals een totaalrendement of een kredietverzuimswap (CDS).
- Deze kredietderivaten wijzen het risico toe aan een derde partij tegen het risico van wanbetaling.
Hoe een referentiemateriaal werkt
Een referentieactief is een soort door schuld gedekt effect. Wanneer een entiteit schulden uitgeeft of geld leent, is er altijd een kans dat zij het geld niet zal terugbetalen, wat het wanbetalingsrisico wordt genoemd . De schuldenaar loopt inherent risico door de mogelijkheid dat de lener de schuld niet nakomt. Om dit risico van wanbetaling af te dekken, kan de schuldhouder een kredietderivaat aangaan, zoals een totaalrendement of een kredietverzuimswap (CDS). Deze kredietderivaten wijzen het risico toe aan een derde partij tegen het risico van wanbetaling.
Een kredietverzuimswap (CDS), het meest gebruikte type kredietderivaat, stelt de schuldhouder in staat het risico waaraan hij is blootgesteld, over te dragen aan een derde partij, meestal een andere kredietverstrekker. Met behulp van deze methode kunnen ze het risico toewijzen zonder het actief zelf te verkopen. De schuldenaar betaalt een eenmalige of een doorlopende vergoeding, ook wel een premie genoemd, aan de derde partij. Als de lener de schuld niet nakomt, heeft de schuldhouder recht op een deel van het referentieactief.
Voorbeeld van een referentieactiva
Credit Default Swap (CDS)
Referentieactiva in een credit default swap (CDS), ook wel kredietderivatencontract genoemd, bestaan gewoonlijk uit activa zoals gemeentelijke obligaties, obligaties uit hypotheek gedekte effecten (MBS) of bedrijfsobligaties, uitgegeven door de lener of referentie-entiteit.
Stel dat Bank A investeert in een obligatie van Corporation X, ondanks de reputatie van Corporation X als een risicovolle kredietnemer. Om zichzelf te beschermen tegen het risico dat Corporation X in gebreke blijft op de obligatie, besluit Bank A een kredietverzuimswap (CDS) af te sluiten met Bank B. Onder de CDS zal Bank A een premie betalen aan Bank B voor het nemen van enig risico. Bank A is echter nog steeds officieel eigenaar van de Corporation X-obligatie. Als Corporation X de obligatie niet nakomt, ontvangt Bank A een deel of de volledige waarde van de oorspronkelijke obligatie (het referentieactief) van Bank B. Als Corporation X uiteindelijk niet in gebreke blijft met de lening, maakt Bank B een winst uit de premie die Bank A heeft betaald in ruil voor het risico dat zij is aangegaan.