Voorschrift M

Wat is verordening M?

Regelgeving M, ook bekend als subhoofdstuk M, is een Internal Revenue Service (IRS) -regelgeving waarmee  gereguleerde investeringsmaatschappijen  belastingen op vermogenswinsten, dividenden en rentedistributies kunnen doorberekenen aan individuele beleggers. Voorschrift M is in overeenstemming met de conduit theory, die stelt dat beleggingsondernemingen vermogenswinsten, rente en dividenden moeten doorgeven aan aandeelhouders om  dubbele belastingheffing  door het bedrijf en de individuele beleggers te voorkomen.

Hoe Regulation M werkt

Voorschrift M wordt uiteengezet in IRS-belastingcode Titel 26, te beginnen met Sectie 851. Voorschrift M is primair van toepassing op gereguleerde investeringsmaatschappijen die deze uitbetalingen uit investeringen zouden ontvangen. Deze bedrijven hebben activiteiten in de VS en zijn geregistreerd als investeringsmaatschappijen zoals voorgeschreven door de Investment Company Act van 1940. Zoals gedefinieerd door de wetwetgeving, kunnen deze bedrijven verschillende vormen aannemen en allerlei soorten investeringsvehikels aanbieden, waaronder onderlinge fondsen, exchange-traded funds (ETF’s), real estate investment trusts (REIT’s) en unit investment trusts (UIT’s).

Gereguleerde beleggingsmaatschappijen komen in aanmerking om belastingen door te berekenen aan individuen onder IRS-verordening M. De meeste gereguleerde beleggingsmaatschappijen gebruiken deze regeling om uitkeringen aan aandeelhouders door te geven om dubbele belasting te voorkomen, aangezien zij niet de eindontvanger zijn van deze extra dollars.

Conduit theory, ook bekend als pipeline theory, suggereert dat gereguleerde investeringsmaatschappijen gebruik moeten maken van deze mogelijkheid om belasting te besparen. In aanmerking komende investeringsmaatschappijen dienen als kanaal voor bepaalde uitkeringen die specifiek zijn voor de activiteiten van investeringsmaatschappijen. Doorgaans bepaalt de conduit de uitkeringsbedragen die worden gekenmerkt als vermogenswinst, dividenden en rente. Vanwege de unieke structurering van het beheer van beleggingsmaatschappijen, kunnen gereguleerde beleggingsmaatschappijen een incrementeel voordeel halen uit de uitbetaling van geplande uitkeringen voor aandeelhouders. Investeringsmaatschappijen geven als kanaal specifieke uitkeringen door aan aandeelhouders en zijn daarom niet verplicht portefeuillebelastingen te betalen over deze gespreide uitbetalingen.

Uitkeringen in beleggingsfondsen

Een beleggingsfonds dient bijvoorbeeld als kanaal voor investeerders door dividenden, rente en vermogenswinsten door te geven. Gedurende het jaar worden verschillende uitkeringen van een beleggingsfonds uitbetaald. Uitkeringen van vermogenswinst worden doorgaans jaarlijks aan het einde van het jaar uitbetaald.

Stel dat een belegger een paar aandelen van een beleggingsfonds bezit. Het fonds keert driemaandelijkse dividenden uit en keert een jaarlijkse uitbetaling van vermogenswinst uit. Voor het jaar moet de belegger belasting betalen over alle uitkeringen van het fonds, ongeacht of de uitbetalingen al dan niet worden herbelegd. Zonder Regulation M zou de onderlinge fondsmaatschappij mogelijk onderworpen kunnen zijn aan bepaalde standaard vennootschapsbelastingregels die haar verplichten om belastingen op vermogenswinsten te betalen. Met IRS Regulation M wordt dubbele belasting vermeden en worden belastingen alleen betaald door de belegger.