Terugbetaling
Wat is terugbetaling?
Terugbetaling is het terugbetalen van geld dat eerder van een geldschieter is geleend. Meestal gebeurt het teruggeven van geld door middel van periodieke betalingen, die zowel de hoofdsom als de rente omvatten. De hoofdsom verwijst naar het oorspronkelijke geldbedrag dat in een lening is geleend. Rente is de vergoeding voor het voorrecht om geld te lenen; een lener moet rente betalen voor de mogelijkheid om de middelen te gebruiken die hem via de lening zijn vrijgekomen. Leningen kunnen meestal ook op elk moment volledig worden betaald in een vast bedrag, hoewel sommige contracten een vergoeding voor vervroegde aflossing kunnen bevatten.
Veel voorkomende soorten leningen die veel mensen moeten terugbetalen, zijn onder meer kredietwaardigheidsbeoordeling.
Belangrijkste leerpunten
- Terugbetaling is het terugbetalen van geld dat is geleend van een geldschieter.
- De aflossingsvoorwaarden voor een lening worden gedetailleerd in de leningsovereenkomst, waarin ook het gecontracteerde rentetarief is opgenomen.
- Federale studieleningen en hypotheken behoren tot de meest voorkomende soorten leningen die individuen uiteindelijk terugbetalen.
- Alle soorten noodlijdende leners kunnen verschillende opties hebben als ze niet in staat zijn om regelmatig te betalen.
Hoe terugbetaling werkt
Wanneer consumenten leningen aangaan, is de verwachting van de geldverstrekker dat zij deze uiteindelijk zullen kunnen terugbetalen. Rentetarieven worden berekend op basis van een overeengekomen tarief en een schema voor de tijd die verstrijkt tussen het moment waarop een lening werd verstrekt en het moment waarop de lener het geld volledig teruggeeft. Rente wordt meestal uitgedrukt als een jaarlijks percentage (JKP).
Sommige leners die leningen niet kunnen terugbetalen, kunnen een beroep doen op bescherming tegen faillissementen. Leners moeten echter elk alternatief onderzoeken voordat ze failliet gaan. (Faillissement kan van invloed zijn op het vermogen van een lener om in de toekomst financiering te krijgen.) Alternatieven voor een faillissement zijn het verdienen van extra inkomsten, herfinanciering, het verkrijgen van steun via hulpprogramma’s en onderhandelen met crediteuren.
De structurering van sommige aflossingsschema’s kan afhankelijk zijn van het type lening dat is afgesloten en de uitlenende instelling. De kleine lettertjes op de meeste leningaanvragen zullen aangeven wat de lener moet doen als hij niet in staat is om een geplande betaling te doen. Het is het beste om proactief te zijn en contact op te nemen met de geldschieter om eventuele bestaande omstandigheden uit te leggen. Stel de geldschieter op de hoogte van eventuele tegenslagen, zoals gezondheidsgebeurtenissen of werkgelegenheidsproblemen die van invloed kunnen zijn op het vermogen om te betalen. In deze gevallen kunnen sommige geldschieters speciale voorwaarden bieden voor ontberingen.
Soorten terugbetaling
Federale studieleningen
Federale studieleningen staan over het algemeen een lager betalingsbedrag, uitgestelde betalingen en, in sommige gevallen, vergeving van leningen toe. Dit soort leningen biedt terugbetalingsflexibiliteit en toegang tot verschillende herfinancieringsopties voor studieleningen naarmate het leven van de ontvanger verandert. Deze flexibiliteit kan vooral nuttig zijn als een ontvanger wordt geconfronteerd met een gezondheids- of financiële crisis.
Standaardbetalingen zijn de beste optie. Standaard betekent regelmatige betalingen – tegen hetzelfde maandbedrag – totdat de lening plus rente is afbetaald. Met regelmatige betalingen gebeurt het voldoen aan de schuld in de kortst mogelijke tijd. Als bijkomend voordeel genereert deze methode ook de minste rente. Voor de meeste federale studieleningen betekent dit een terugbetalingsperiode van 10 jaar.
Andere opties zijn onder meer uitgebreide en getrapte betalingsplannen. Bij beide gaat het om het terugbetalen van de lening over een langere periode dan bij de standaardoptie. Helaas gaan langere termijnen hand in hand met het opbouwen van extra maanden aan rentelasten die uiteindelijk moeten worden terugbetaald.
Verlengde aflossingsplannen zijn net als standaard aflossingsplannen, behalve dat de lener tot 25 jaar de tijd heeft om het geld terug te betalen. Doordat ze langer de tijd hebben om het geld terug te betalen, zijn de maandelijkse rekeningen lager. Omdat ze er echter langer over doen om het geld terug te betalen, verergeren die vervelende rentekosten de schuld.
Afbetalingsplannen hebben, net als bij een aflopende hypotheek (GPM), betalingen die in de loop van de tijd toenemen van een laag aanvangstarief naar een hoger tarief. In het geval van studieleningen is dit bedoeld om het idee weer te geven dat van leners op de lange termijn wordt verwacht dat ze naar beterbetaalde banen gaan. Deze methode kan een groot voordeel zijn voor degenen die direct na hun studie weinig geld hebben, aangezien inkomensgerichte plannen kunnen beginnen bij $ 0 per maand. Maar nogmaals, de lener betaalt uiteindelijk meer op de lange termijn omdat er in de loop van de tijd meer rente wordt opgebouwd. Hoe langer de afbetalingen worden uitbetaald, hoe meer rente er aan de lening wordt toegevoegd (de totale waarde van de lening neemt ook toe).
Ook kan de student hun toegang tot bepaalde scenario’s onderzoeken, zoals lesgeven in een gebied met een laag inkomen of werken voor een non-profitorganisatie, waardoor ze in aanmerking kunnen komen voor vergeving van studieleningen.
Hypotheken
Huiseigenaren hebben meerdere opties om afscherming als gevolg van achterstallige hypotheekaflossing te voorkomen .
Een lener met een hypotheek met variabele rente (ARM) kan proberen te herfinancieren naar een hypotheek met een vaste rente en een lagere rente. Als het probleem met de betalingen tijdelijk is, kan de lener de lener het achterstallige bedrag plus te late vergoedingen en boetes betalen op een vastgestelde datum voor herstel.
Als een hypotheek in verval raakt, worden de betalingen voor een bepaalde tijd verminderd of opgeschort. Regelmatige betalingen worden vervolgens hervat, samen met een afkoopsom of aanvullende gedeeltelijke betalingen gedurende een bepaalde tijd totdat de lening actueel is.
Bij een leningaanpassing worden een of meer voorwaarden in het hypotheekcontract aangepast om beter beheersbaar te worden. Het kan voorkomen dat het rentetarief wordt gewijzigd, de looptijd wordt verlengd of gemiste betalingen worden toegevoegd aan het saldo van de lening. Wijziging kan ook het verschuldigde bedrag verminderen door een deel van de hypotheek kwijt te schelden.
In sommige situaties kan het verkopen van de woning de beste optie zijn om een hypotheek af te betalen, en kan het helpen om een faillissement te voorkomen.
Speciale overwegingen
Verdraagzaamheid en consolidatie
Sommige schulden krijgen mogelijk een respijt, waardoor ontvangers van een lening die betalingen hebben gemist, de aflossingen kunnen terugvorderen en opnieuw kunnen starten. Ook zijn er verschillende uitstelmogelijkheden voor ontvangers die werkloos zijn of niet genoeg inkomen verdienen om aan hun aflossingsverplichtingen te voldoen. Nogmaals, het is het beste om proactief te zijn met de kredietverstrekker en hen te informeren over levensgebeurtenissen die van invloed zijn op uw vermogen om de lening af te lossen.
Voor ontvangers met meerdere federale studieleningen of voor personen met meerdere creditcards of andere leningen, kan consolidatie een andere optie zijn. Leningconsolidatie combineert de afzonderlijke schulden in één lening met een vaste rente en een eenmalige maandelijkse betaling. Leners kunnen een langere aflossingsperiode krijgen met een verminderd aantal maandelijkse betalingen. Een laatste alternatief voor consolidatie is schuldverlichting, een kans om een bedrijf namens u over een lager terugbetalingsbedrag te laten onderhandelen.
Voorbeeld van terugbetaling
In februari 2019 publiceerde Public News Service een artikel over het groeiende aantal mensen in Colorado dat om vergeving van studieleningen vraagt. Tegelijkertijd ervaart de staat een tekort aan aanbieders van geestelijke gezondheidszorg om in de behoeften van zijn bewoners te voorzien.
Het tekort aan aanbieders van geestelijke gezondheidszorg in Colorado betekent dat ongeveer 70% van de bewoners die geestelijke of gedragsgezondheidszorg zoeken, deze diensten niet ontvangt. Minimale federale normen vereisen dat er ten minste één psychiater is voor elke 30.000 inwoners. Op het moment dat het artikel werd gepubliceerd, probeerde Colorado meer dan 90 professionals in de geestelijke gezondheidszorg toe te voegen om die drempel te bereiken.
Een van de manieren waarop gezondheidscentra het tekort hebben aangepakt, is door nieuwe federale en staatsvergiftingsprogramma’s voor studieleningen aan te boren om samen te werken met bekwame aanbieders die hun schulden voor studieleningen willen verminderen. Bestuurders daar verwachten dat het vooruitzicht om duizenden dollars aan medische schoolschulden te kunnen verminderen, zou moeten helpen bij het aantrekken en behouden van hoogwaardige leveranciers, met name voor de delen van de staat die het meest achtergesteld zijn.