Marge opnieuw instellen
Wat is de resetmarge?
De reset-marge is het verschil tussen de werkelijke rentevoet van een lening of schuldpapier en de index waarop de rentevoet is gebaseerd. De resetmarge zal altijd positief zijn, aangezien deze wordt toegevoegd aan de onderliggende index of referentierente.
De reset-marge op hypotheken met aanpasbare rente (ARM’s), bekend als de ARM-marge, is bijvoorbeeld de rente die wordt toegevoegd aan een geïndexeerde (variabele) rente om de volledig geïndexeerde rente van de ARM te bepalen.
Belangrijkste leerpunten
- De reset-marge is het bedrag aan rente dat wordt toegevoegd aan een product met variabele rente wanneer de variabele rente wordt gereset.
- De reset-marge wordt doorgaans uitgedrukt als basispunten of procentpunten boven een index of referentierente zoals LIBOR.
- Herstelmarges worden vaak gezien bij effecten zoals floating rate notes of swaps, maar ook bij consumentenleningen zoals ARM’s.
Inzicht in de reset-marge
De functie voor het opnieuw instellen van de marge wordt meestal gezien bij effecten of leningen met variabele rente. Het is het tarief boven een referentietarief of index dat wordt gebruikt om het rentetarief te bepalen voor een waardepapier met aanpasbare rente. De opnieuw ingestelde marge wordt vervolgens toegevoegd aan een referentierente, zoals LIBOR, voor verplichtingen met variabele rente.
De resetmarge wordt doorgaans uitgedrukt in basispunten (bps) of procentpunten, die worden opgeteld bij de heersende referentierente wanneer een product met variabele of variabele rentevoet wordt gereset (doorgaans op kwartaal, halfjaarlijkse of jaarlijkse basis). Dus als een ARM-hypotheek wordt uitgegeven met een resetmarge van 150 basispunten boven LIBOR, die elke zes maanden wordt gereset, dan zou de effectieve rente van de ARM LIBOR + 1,5% zijn op elke resetdatum.
Voorbeelden van de reset-marge
De resetmarge wordt ook op grote schaal gebruikt in schuldbewijzen met variabele rente. Stel dat het rentetarief van een door ABC Corp. uitgegeven schuldpapier met variabele rente wordt genoteerd als 3-maands LIBOR plus 50 basispunten. De 0,5% is de resetmarge, wat betekent dat als LIBOR 2,36% is, het rentetarief op het biljet wordt vastgesteld op 2,86%. Banken kunnen geld lenen bij LIBOR zonder enige opslag en zullen, om winst op leningen te realiseren, de resetmarge toevoegen bij het uitlenen van geld.
Andere mogelijke indices of referentietarieven zijn onder meer de prime rate, de Euro Interbank Offer Rate (EURIBOR), de Federal Funds-rente, de Amerikaanse schatkistrentes, enz. Wanneer de rentetarieven stijgen, wordt de nieuwe marge verhoogd om de hogere rente weer te geven. Als bijvoorbeeld de perceptie van de kredietwaardigheid van de emittent met variabele rente uit het bovenstaande voorbeeld negatief wordt, kunnen beleggers in ABC Corp. een hogere rente eisen van bijvoorbeeld 3-maands LIBOR plus 65 basispunten. In dat geval wordt de couponrente aangepast naar 3,01%, volgend op de hogere resetmarge. In feite wordt de couponrente opnieuw ingesteld op basis van een genoteerde marge boven de LIBOR.
Speciale overwegingen
Bij sommige bankbiljetten met aanpasbare rente, bekend als verlengbare reset-notes, kan de reset-marge naar goeddunken van de uitgever worden bepaald. Voor deze effecten kan de emittent de couponrente opnieuw instellen zodat het effect tegen pari of een prijs boven pari wordt verhandeld. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat de couponrente op een floater de 1-jaars Treasury-rente plus 1,5% is, en de Treasury-rente wordt gegeven als 2,24%. Op de coupon resetdatum (variabele rente opnieuw in te stellen bij elke couponbetaling), de uitgevende entiteit bepaalt dat de prijs van de veiligheid zal de handel ondermaats in dit tempo. Het past daarom de koers aan door de resetmarge te verhogen tot een niveau waarop de floater tegen pari zal handelen op de markten. Als de kredietkwaliteit van het effect is afgenomen sinds de laatste reset-datum, zal de reset-marge aanzienlijk moeten worden verhoogd om ervoor te zorgen dat het schuldpapier tegen pari wordt verhandeld.
Voor schulden met een omgekeerde variabele rente wordt de couponrente berekend door de referentierente af te trekken van de nieuwe marge op elke coupondatum. De coupon op een reverse floater kan bijvoorbeeld worden berekend als 10% minus 3-maands LIBOR. Een hogere LIBOR zou betekenen dat er meer wordt afgetrokken van de resetmarge en dat er dus minder wordt betaald aan de debtholder in coupons. Evenzo, naarmate de rentetarieven dalen, stijgt de couponrente omdat er minder wordt afgetrokken van de opnieuw ingestelde marge.
Volgens een aankondiging van de Federal Reserve in november 2020 moeten banken schrijven contracten stoppen met het gebruik LIBOR tegen het einde van 2021. De Intercontinental Exchange, de instantie die verantwoordelijk is voor de LIBOR, zal stoppen met het publiceren van een week en twee maanden LIBOR na 31 december, 2021. Alle contracten die LIBOR gebruiken, moeten uiterlijk op 30 juni 2023 zijn afgerond.