24 juni 2021 23:14

Omgekeerde converteerbare obligatie (RCB)

Wat is een reverse convertible bond (RCB)?

Een reverse convertible bond (RCB) is een obligatie die op een bepaalde datum naar goeddunken van de emittent kan worden geconverteerd in contanten, schulden of aandelen. De emittent heeft op de vervaldatum een ​​optie om de obligaties ofwel in contanten terug te betalen, ofwel een vooraf bepaald aantal aandelen te leveren.

BELANGRIJKSTE LEERPUNTEN

  • Een reverse convertible bond (RCB) is een obligatie die op een bepaalde datum naar goeddunken van de emittent kan worden geconverteerd in contanten, schulden of aandelen.
  • Het belangrijkste voordeel van RCB’s is hun hoge couponrente.
  • RCB’s hebben gecompliceerde functies die geavanceerde uitgevende instellingen van obligaties beschermen ten koste van minder geïnformeerde beleggers.
  • Als algemene regel geldt dat beleggers geen omgekeerde converteerbare obligaties mogen kopen, tenzij ze zich op hun gemak voelen als eigenaar van de onderliggende activa.

Inzicht in omgekeerde converteerbare obligaties (RCB’s)

Een converteerbare obligatie heeft een embedded call-optie die obligatiehouders het recht geeft om hun obligaties op een bepaald moment in aandelen om te zetten voor een vooraf ingesteld aantal aandelen in het uitgevende bedrijf. Het rendement op een converteerbare obligatie is doorgaans lager dan het rendement op een vergelijkbare obligatie zonder de converteerbare optie, omdat de ingebedde optie de obligatiehouder extra voordeel geeft. Een ander type obligatie met een embedded converteerbare optie is de reverse convertible bond.

De reverse convertible bond (RCB) heeft een ingebouwde putoptie die de lener of obligatie-emittent het recht geeft om de hoofdsom van de obligatie op een bepaalde datum om te zetten in aandelen in eigen vermogen. De optie, indien uitgeoefend, stelt de emittent in staat de obligatie op een vastgestelde datum aan obligatiehouders te “plaatsen” voor bestaande schulden of aandelen van een onderliggend bedrijf. De onderliggende onderneming hoeft op geen enkele manier verband te houden met de activiteiten van de uitgevende instelling. In feite kunnen er meer dan één onderliggende aandelen zijn gekoppeld aan een omgekeerde converteerbare obligatie.



Investeren in een omgekeerde converteerbare obligatie is meer als het verkopen van een naakte put op de onderliggende activa dan het kopen van een gewone obligatie.

Overwegingen ten aanzien van looptijd en opbrengst

RCB-effecten hebben doorgaans een kortere looptijd en hogere opbrengsten dan de meeste andere obligaties vanwege de risico’s voor beleggers. Beleggers kunnen gedwongen worden hun obligaties in te kopen voor effecten in een bedrijf dat aanzienlijk in waarde is gedaald. De bovenstaande coupon wordt maandelijks of driemaandelijks uitbetaald. In aanvulling op de rentebetalingen, ontvangt de belegger ofwel 100% van de initiële investering opdrachtgever in contanten of een vooraf gespecificeerd aantal aandelen van het onderliggende aandeel op de vervaldag.

RCB-investeerders kunnen niet deelnemen aan een opwaartse waardestijging van de onderliggende activa. In plaats daarvan geven de obligatiehouders de emittent in feite een putoptie op de onderliggende activa. Beleggers aanvaarden dit risico in ruil voor hogere couponbetalingen gedurende de looptijd van de obligatie. Stel dat de prijs van de onderliggende waarde die aan de obligatie is gekoppeld, daalt tot onder een vooraf bepaald bedrag, ook wel het knock-in-niveau genoemd. Dan is het logisch dat de emittent van de obligatie zijn recht uitoefent om de hoofdsom terug te betalen met aandelen in plaats van met contanten. Aangezien een RCB de conversie overlaat aan het oordeel van de emittent, zal de waarde van de aandelen lager zijn dan het oorspronkelijk geïnvesteerde bedrag.

Als de onderliggende activaprijs boven het knock-in-niveau blijft, ontvangen de obligatiehouders de hoge couponbetaling gedurende de looptijd van de obligatie. Als de obligatie afloopt, krijgen ze hun volledige hoofdsom contant terug. Dat is doorgaans het beste scenario voor beleggers in omgekeerde converteerbare obligaties.

Voordelen van omgekeerde converteerbare obligaties (RCB’s)

Het belangrijkste voordeel van RCB’s is hun hoge couponrente. Omgekeerd converteerbare obligaties hebben volgens FINRA een hoog rendement tussen 7% en 30%. Dat roept de vraag op waarom bedrijven zulke hoge tarieven zouden willen betalen. Vaak verwachten ze dat de onderliggende activa in prijs zullen dalen. Tegelijkertijd zijn andere beleggers bereid de onderliggende activa te kopen en aan te houden. Aandeelhouders ontvangen doorgaans veel minder compensatie uit dividenden dan RCB-investeerders in rente krijgen. Het kopen van een omgekeerde converteerbare obligatie kan een winstgevend alternatief zijn voor het kopen van aandelen van het bedrijf.

Kritiek op omgekeerde converteerbare obligaties (RCB’s)

Omgekeerd converteerbare obligaties hebben gebreken die vergelijkbaar zijn met de problemen met opvraagbare obligaties, maar met een veel hoger neerwaarts risico. Net als bij opvraagbare obligaties, hebben RCB’s gecompliceerde kenmerken die geavanceerde obligatie-emittenten beschermen ten koste van minder geïnformeerde beleggers.

Het is gemakkelijk voor beleggers om de ontsnappingsclausules te negeren en aangetrokken te worden door obligaties die hoge rentetarieven beloven. In het geval van opvraagbare obligaties kan de emittent door herfinanciering uit de hoge rente komen als de bedrijfs- en kredietratings verbeteren. Bij omgekeerd converteerbare obligaties kan een emittent ontsnappen aan de terugbetaling van de volledige hoofdsom door gebruik te maken van de optie voor aandelenconversie. Met RCB’s moeten de bedrijfs- en aandelenkoersen dalen om de emittent te laten profiteren ten koste van de obligatiehouders.

Het grootste probleem met omgekeerd converteerbare obligaties is dat beleggers soms denken dat ze activa kopen die vergelijkbaar zijn met een standaardobligatie. Wat RCB-kopers echt doen, is een naakte verkoop op de onderliggende activa. Als algemene regel geldt dat beleggers geen omgekeerde converteerbare obligaties mogen kopen, tenzij ze zich op hun gemak voelen als eigenaar van de onderliggende activa.