Revolving Underwriting Facility (RUF) - KamilTaylan.blog
24 juni 2021 23:28

Revolving Underwriting Facility (RUF)

Wat is een doorlopende underwritingfaciliteit (RUF)?

Een revolving underwriting facility (RUF) is een vorm van doorlopend krediet waarbij een groep underwriters ermee instemt om leningen te verstrekken als een lener niet in staat is om te verkopen op de eurovalutamarkt. De eurovalutamarkt is een marktplaats waar uitlenende valuta’s worden aangehouden als deposito’s bij banken buiten de landen die die valuta als wettig betaalmiddel uitgeven.

Leningen worden over het algemeen door de aankoop van kortlopende euro noten- promessen die meestal tegen een korting worden uitgegeven en meestal volwassen binnen een maand tot zes maanden.

Belangrijkste leerpunten

  • Bij een revolving underwriting facility (RUF) is een groep underwriters betrokken die leningen verstrekt aan leners die niet kunnen verkopen op de eurovalutamarkt.
  • De verzekeringsbank belooft onverkochte eurobiljetten te kopen tegen een vooraf bepaalde prijs die door beide partijen is overeengekomen op het moment van het contract. 
  • Leningen die worden gefaciliteerd door een revolving underwriting facility (RUF), verstrekt door de aankoop van kortlopende eurobiljetten, hebben een looptijd van zes maanden of korter.
  • Een enkele bank zal meestal het doorlopende kredietaspect van deze overeenkomst beheren, in de rol van de bewerker.

Hoe een Revolving Underwriting Facility (RUF) werkt

Een revolving underwriting facility (RUF) is een kredietverlenende entiteit die zich ertoe verbindt onverkochte eurobiljetten van een lener te kopen tegen een vooraf bepaalde prijs die door beide partijen is overeengekomen op het moment van het contract. Deze kredietlijn biedt een extra niveau van zekerheid aan degenen die willen kopen en lenen op de  eurovalutamarkt, die in veel wereldwijde financiële centra over de hele wereld actief is – niet alleen in Europa.

De facilitering van de RUF-lening vindt plaats via een overeenkomst tussen de lener en een overnemende bank. De verzekerende bank stelt de lener voor een noodgeval als hij zijn eurobiljetten niet kan verkopen. In dat geval is de lener alleen rente verschuldigd over het geleende bedrag.



Leningen die worden gefaciliteerd door een revolving underwriting facility (RUF), verstrekt door de aankoop van kortlopende eurobiljetten, hebben een looptijd (of aflossingsdatum) van zes maanden of minder.

Een enkele bank zal meestal het doorlopende kredietaspect van deze overeenkomst beheren, in de rol van de bewerker. Als arrangeur vervullen ze een marketingrol bij de verkoop van de eurobiljetten, terwijl ze ook een klein deel van de financiering op zich nemen doorgaans minder dan 10%.

Voordelen van een Revolving Underwriting Facility (RUF)

Veel van dezelfde aspecten van de eurovalutamarkt die het zo opwindend en aantrekkelijk maken voor leners en investeerders, zijn ook de dingen die een verhoogd risiconiveau kunnen opleveren.

Het belangrijkste voordeel van een doorlopende acceptatiefaciliteit is het vermogen om wettelijke vereisten, belastingwetten en rentelimieten te omzeilen die vaak voorkomen bij binnenlands bankieren. Omdat de eurovalutamarkt concurrerend en minder gereguleerd is dan de Verenigde Staten, kan deze tegelijkertijd lagere rentetarieven bieden voor kredietnemers en hogere rentetarieven voor kredietverstrekkers.

Aan de andere kant brengt minder regulering ook grotere risico’s met zich mee, vooral tijdens een  run op de banken. Deze onzekerheid is precies wat de Revolving Underwriting Facilities (RUF’s) zo aantrekkelijk maakt. In ruil voor een vergoeding kunnen kredietverlenende entiteiten een waardevol vangnet bieden, door kredietnemers steun te bieden die hen zou helpen verliezen op de vaak onvoorspelbare eurovalutamarkt te vermijden of op zijn minst te minimaliseren.

Revolving Underwriting Facility (RUF) versus Note Issuance Facility (NIF)

Zowel een revolving underwriting facility (RUF) als een obligatie- uitgiftefaciliteit (NIF) bieden krediet op korte tot middellange termijn op de eurovalutamarkt. Waar ze voornamelijk verschillen, is dat een NIF de uitstaande obligaties koopt die niet konden worden verkocht bij een geplande uitgifte, in plaats van leningen aan te bieden.

NIF’s waren vooral prominent aanwezig in de jaren tachtig. Als ze niet de underwritingcomponent bevatten die een revolving underwriting facility (RUF) biedt, worden ze ook wel euro-commercial paper (ECP) -programma’s genoemd.