Samsung versus Apple: bedrijfsmodellen vergelijken (AAPL, SSNLF)

Samsung vs. Apple’s bedrijfsmodel: een overzicht

Het is eerlijk om te zeggen dat er geen liefde verloren is gegaan tussen Apple, Inc. (NASDAQ: AAPL ) en Samsung Electronics Co. Ltd. (NASDAQ: SSNLF). Ze zijn verwikkeld in een wereldwijde zakelijke strijd die begon in 2010 toen Samsung, destijds een Apple-leverancier, een zeer iPhone-achtig product uitbracht via zijn Galaxy-serie. Steve Jobs, de overleden CEO van Apple, was woedend en ging in de aanval; Samsung dook op zijn beurt in zijn hielen.

Het was logisch dat Samsung zou proberen elementen van het Apple- bedrijfsmodel op te nemen, vooral nadat de Amerikaanse technologiegigant Exxon Mobil Corporation in 2011 als ’s werelds meest waardevolle bedrijf had bestempeld. veel emulatie gaande.

Denk aan de bijna ongekende juridische oorlogen die plaatsvinden tussen Samsung en Apple, die zich uitstrekken over vier continenten en miljarden dollars aan toegekende schadevergoeding. Of de agressieve marketingcampagnes in politieke verkiezingsstijl die doen denken aan de aanvalsadvertenties van Ford versus Chevy.

Vanuit het perspectief van een bedrijfsmodel convergeren en wijzigen de twee bedrijven voortdurend, hoewel er sterke contrasten blijven. Samsung is al langer een wereldmacht en heeft zijn handen in meer industrieën. De opkomst van Apple is relatief snel en gericht geweest.

In maart 2014 lekte iemand een Samsung-strategiedocument uit 2012 uit waarin het in Korea gevestigde technologiebedrijf ronduit verklaarde: “Apple verslaan is prioriteit nummer 1 (alles moet in de context staan ​​van het verslaan van Apple).” Het is een sprekend voorbeeld van de vijandigheid tussen twee van ’s werelds grootste smartphoneproducenten, die hun respectieve bedrijfsstrategieën duidelijk met elkaar in gedachten aanpassen.

Samsung: verticale integratie en productvolume

Samsung opereert net als veel andere Aziatische producenten, zoals NEC Corporation of Sony Corporation, met de nadruk op verticale integratie en een vloed aan producten. Samsung is aanwezig in tientallen markten, waaronder flatpanels, sensoren, led-verlichting, batterijen, spelsystemen, camera’s, tv’s, apparaten, gsm-dragers, tablets, smartphones en zelfs medische elektronica.

Voordat Samsung zich op Apple richtte, concurreerde het in de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw met Japanse technologiebedrijven, en in veel gevallen zelfs overtroffen. Het bedrijf besteedt een fortuin aan onderzoek en ontwikkeling (R&D) en kapitaaluitgaven (CapEx). Dit loont in de mid- en low-end markten, maar de high-end producten blijven de moloch Apple tegenkomen.

Samsung vertrouwt op verticale integratie als belangrijkste concurrentievoordeel. Hoewel Apple elk jaar nog steeds voor miljarden dollars aan componenten van zijn rivaal importeert, is Samsung niemand schuldig. Het is geen magische formule, Nokia was bijna net zo geïntegreerd voordat het door Apple en Samsung werd gestoomd, maar Samsung beheerst enige logistieke zekerheid op een manier die Apple niet heeft.

Dalende winstmarges in 2014 en 2015 dwongen echter tot een introspectieve analyse binnen het managementteam van Samsung. Voorzitter fusies en overnames (M & A’s) en partnerschappen. Dit zou een historische verschuiving in focus zijn, wat waarschijnlijk zou duiden op een vertrek van zelf gefinancierde R&D en naar uitbestede innovatie, vergelijkbaar met Apple.

Apple: ontwerp, integratie en outsourcing

Wat betreft doelmarketing, onderzoek en productontwerp is Apple een veel meer gefocust bedrijf dan Samsung. Het is ook een veel winstgevender bedrijf. Apple slaagt in ontwerp en integratie, en geen geringe mate van risico.

Alle producten van Apple bevatten programma’s die heel goed met elkaar samenwerken, maar niet met de producten van zijn concurrenten, waardoor het voor klanten gemakkelijk is om Apple te blijven kopen en moeilijk om op iemand anders over te schakelen. Bijna driekwart van de inkomsten van Apple komt uit de iPhone-line-up, waardoor het bedrijf afhankelijk is van één product.

In staat om de R & D-kosten te drukken door de productie en montage van hardwarecomponenten uit te besteden, ziet Apple’s CapEx er radicaal anders uit dan die van Samsung. Dit verhoogt de marges en verhoogt de AAPL-voorraad, en is een van de belangrijkste redenen waarom Apple kan groeien met verbazingwekkende clips.

Apple racet niet om de eerste te zijn; het laat andere bedrijven tijd besteden aan R&D en vroege marktontwikkeling voordat ze ingaan en alles verbeteren. Denk aan de iPod, het eerste doorbraakproduct tijdens Jobs ‘tweede periode als CEO, die jaren na de Sony Walkman uitkwam. Apple was niet tevreden met het weggooien van een imitatorproduct, maar werkte ijverig met platenlabels en creëerde een kleine, strak ogende vervanging. Er zijn vergelijkbare verhalen met de smartphone- en tabletmarkt, elk beschouwd als de pijlers van Apple-innovatie, maar geen van beide heeft het bedrijf uitgevonden.

Apple vs. Samsung: eindeloze patentrechtelijke procedures

De meest wrange interacties tussen Samsung en Apple vinden plaats in de rechtbank voor intellectuele eigendomsrechten, waar Apple herhaaldelijk in zijn zak met procesvoeringstrucs heeft gestoken om Samsung aan te vallen wegens patentinbreuk. Rechtszaken zijn een veel voorkomende strategie van Apple, dat een van de juridisch meest agressieve bedrijven ter wereld is, maar de focus op Samsung is bijzonder repetitief en intens.

Het eerste salvo werd afgevuurd in 2011 toen Apple, toen al verstrikt in Motorola, achter Samsung aan ging voor het ontwerp van tablets en smartphones. De eerste claim kwam in april en in augustus 2011 waren er 19 lopende Apple versus Samsung-zaken in negen verschillende landen. De telling bereikte medio 2012 meer dan vier dozijn, waarbij elk bedrijf miljarden dollars aan schadevergoeding eiste. Elk bedrijf won tussen 2012 en 2015 meerdere beslissingen tegen de ander, vaak in tegenstrijdige uitspraken van Duitse, Japanse, Zuid-Koreaanse, Amerikaanse, Franse, Italiaanse, Nederlandse, Britse en Australische rechtbanken.

Het is grappig dat de snelle aard van de technologische vooruitgang het relatief dinosauriërachtige rechtssysteem vaak in het stof laat verdwijnen. Apple won bijvoorbeeld in 2012 een eerste uitspraak die gericht was op meer dan een dozijn Samsung-telefoons, maar het proces van beroep en tegenactie duurde tot 2014, toen vrijwel elk afzonderlijk doelmodel uit productie was. Om deze reden zit de echte schade niet aan de productielijn, maar eerder in de berg juridische kosten die Samsung en Apple over de hele wereld maken.

Er zijn nog enkele overwinningen op het gebied van productie of distributie. In augustus 2011 heeft een rechtbank in Duitsland bijvoorbeeld een EU-breed bevel uitgevaardigd tegen het Samsung Galaxy Tab 10.1-apparaat wegens schending van een Apple-interfaceoctrooi. Samsung vocht terug en liet het verbod terugbrengen tot alleen Duitse markten, maar het was nog steeds een overwinning voor Apple. Een soortgelijk bevel was succesvol in Australië.