Savings Association Insurance Fund (SAIF)
Wat is het Savings Association Insurance Fund (SAIF)?
Savings Association Insurance Fund (SAIF) was een overheidsverzekeringsfonds voor spaar- en kredietinstellingen in de Verenigde Staten om spaarders te beschermen tegen verliezen als gevolg van institutioneel falen.
SAIF is ontstaan in de nasleep van de spaar- en kredietcrisis van eind jaren tachtig, waarin slechte investeringen in onroerend goed leidden tot het falen van meer dan 1.000 Amerikaanse spaar- en kredietinstellingen, wat de belastingbetaler meer dan $ 160 miljard kostte.
Het fonds werd voor het eerst opgericht door de Financial Institutions Reform, Recovery, and Enforcement Act van 1989 om consumenten vergelijkbare beschermingsdekking te bieden als de Federal Deposit Insurance Corporation of FDIC voor bankrekeningen. FDIC werd opgericht in 1933 tijdens de Grote Depressie als een manier om het spaargeld van consumenten te beschermen en het vertrouwen in de Amerikaanse banken te herstellen.
SAIF werd door FDIC beheerd als een op zichzelf staand fonds tot 2006, toen het werd gecombineerd met een ander bankverzekeringsprogramma van dat bureau, het Bank Insurance Fund of BIF.
Inzicht in Savings Association Insurance Fund (SAIF)
Savings Association Insurance Fund verving aanvankelijk de Federal Savings and Loan Insurance Corporation, of FSLIC, die tijdens de S & L-crisis van de jaren tachtig insolvent was geworden. Ondanks dat het in de tweede helft van de jaren ’80 verschillende keren werd geherkapitaliseerd met tientallen miljarden dollars aan belastingbetalers, werd FSLIC uiteindelijk afgeschaft en vervangen door SAIF zoals beheerd door FDIC.
Zoals de FDIC opmerkte in 2005, vóór de fusie met BIF, werd SAIF voornamelijk gefinancierd uit twee inkomstenstromen: rente op investeringen in Amerikaanse schatkistverplichtingen en beoordelingen van depositoverzekeringen. Andere financiering zou ook kunnen komen van Amerikaanse schatkistleningen, de Federal Financing Bank en de Federal Home Loan Banks.
“De FDIC heeft namens de SAIF en de BIF een kredietbevoegdheid van de Amerikaanse schatkist tot $ 30 miljard voor verzekeringsdoeleinden”, aldus het bureau. “Een wettelijke formule, bekend als de Maximum Obligation Limitation (MOL), beperkt het bedrag van de verplichtingen die de SAIF kan aangaan tot de som van zijn contanten, 90 procent van de reële marktwaarde van andere activa en het bedrag dat mag worden geleend van de Amerikaanse schatkist De MOL voor de SAIF bedroeg op 31 december 2005 respectievelijk $ 21,0 miljard.
SAIF’s fusie met BIF
In maart 2006 riep het Amerikaanse Congres op tot fusie van SAIF met een andere door de FDIC beheerde fondsen, het Bank Insurance Fund, als onderdeel van de goedkeuring van de Federal Deposit Insurance Reform Act van 2005.
Over het idee van een fusie met BIF werd al geruime tijd nagedacht. In een FDIC-rapport uit 1999 legde econoom Robert Oshinsky uit waarom.
Sinds de oprichting werd SAIF als kwetsbaar beschouwd, “deels vanwege de kleine omvang en deels vanwege de geografische concentratie. Instellingen die lid zijn van SAIF vormen een veel kleiner deel van de Amerikaanse bankorganisaties dan instellingen die lid zijn van het Bank Insurance Fund, “Oshinsky schreef.
“Eind 1998 had de SAIF 1.430 leden, ongeveer 16 procent van het aantal BIF-leden”, voegde hij eraan toe, “en de SAIF verzekerde naar schatting $ 709 miljard aan deposito’s, ongeveer 33 procent van de geschatte deposito’s die door de BIF werden verzekerd..1 Bovendien zijn instellingen die lid zijn van de SAIF geografisch geconcentreerd, in tegenstelling tot instellingen die lid zijn van de BIF. ”