Effectenfraude

Wat is effectenfraude?

Effectenfraude, ook wel aandelenfraude of investeringsfraude genoemd, is een vorm van ernstige  witteboordencriminaliteit  die in verschillende vormen kan worden gepleegd, maar die voornamelijk betrekking heeft op een verkeerde voorstelling van informatie die beleggers gebruiken om beslissingen te nemen.

De pleger van de fraude kan een individu zijn, zoals een effectenmakelaar. Of het kan een organisatie zijn, zoals een beursvennootschap, een bedrijf of een investeringsbank. Onafhankelijke personen kunnen dit soort fraude ook plegen via regelingen zoals handel met voorkennis.

Inzicht in effectenfraude

Het Federal Bureau of Investigation (FBI) beschrijft effectenfraude als criminele activiteit die kan bestaan ​​uit hoogrentende investeringsfraude, Ponzi-regelingen, piramidespelen, geavanceerde vergoedingsregelingen, valutafraude, verduistering door makelaars, aan hedgefondsen gerelateerde fraude en late-day-handel.  In veel gevallen probeert de fraudeur investeerders te misleiden door een  verkeerde voorstelling van zaken te geven  en de financiële markten op de een of andere manier te manipuleren.

Deze misdaad omvat het verstrekken van valse informatie, het achterhouden van belangrijke informatie, het geven van slecht advies en het aanbieden van of handelen naar voorkennis.

Soorten effectenfraude

Effectenfraude kent vele vormen. In feite is er geen tekort aan methoden die worden gebruikt om investeerders te misleiden met valse informatie. Beleggingsfraude met een hoog rendement kan bijvoorbeeld gepaard gaan met garanties voor een hoog rendement, terwijl wordt beweerd dat er weinig tot geen risico is. De beleggingen zelf kunnen in grondstoffen, effecten, onroerend goed en andere categorieën zijn. Voorschotvergoedingsregelingen kunnen een meer subtiele strategie volgen, waarbij de fraudeur hun doelwitten overtuigt om hen kleine bedragen voor te schieten die beloofd zijn om in grotere opbrengsten te resulteren.

Soms wordt het geld gevraagd om verwerkingskosten en belastingen te dekken voor het geld dat zogenaamd wacht om te worden uitbetaald. Ponzi en piramidespelen maken doorgaans gebruik van de fondsen die door nieuwe investeerders worden verstrekt om het rendement te betalen dat werd beloofd aan eerdere investeerders die bij de overeenkomst betrokken waren. Dergelijke regelingen vereisen dat de fraudeurs voortdurend meer en meer slachtoffers rekruteren om de schijnvertoning zo lang mogelijk vol te houden.

Een van de nieuwere vormen van effectenfraude is internetfraude. Dit type regeling wordt ook wel een ” pump-and-dump ” -schema genoemd, waarbij mensen chatrooms en forums gebruiken om valse of frauduleuze informatie over aandelen te verspreiden. Het is de bedoeling om een ​​prijsverhoging van die voorraden af ​​te dwingen – de pomp, en zodra de prijs een bepaald niveau bereikt, verkopen ze ze af – de vuilnisbelt.

De FBI waarschuwt dat beveiligingsfraude vaak wordt opgemerkt door ongevraagde aanbiedingen en verkooptactieken onder hoge druk van de kant van de fraudeur, samen met verzoeken om persoonlijke informatie, zoals creditcardgegevens en burgerservicenummers.  De Securities and Exchange Commission (SEC), de FBI en andere federale en staatsinstellingen onderzoeken beschuldigingen van effectenfraude. Het misdrijf kan zowel strafrechtelijke als civielrechtelijke sancties met zich meebrengen, resulterend in gevangenisstraf en boetes.

Voorbeeld van effectenfraude

Enkele veel voorkomende soorten effectenfraude zijn onder meer het manipuleren van aandelenkoersen, liegen over SEC-deponeringen en het plegen van boekhoudfraude. Enkele bekende voorbeelden van effectenfraude zijn de schandalenEnron,  Tyco,  Adelphia, en WorldCom.

Een ander bekend voorbeeld is het pump-and-dump-schema. Hier proberen slechte actoren de prijs van een aandeel voor eigen gewin te manipuleren door valse informatie te verspreiden, vaak via internet of nieuwsbrief, en vervolgens uit hun positie te stappen nadat nietsvermoedende investeerders op die valse informatie hebben gereageerd. Tijdens de zomermaanden van de onderstaande voorraad werd bijvoorbeeld een pump and dump-regeling geïnitieerd door gebruik te maken van een “verkeerde nummer” -zwendel. Er werd een bericht achtergelaten op de antwoordapparaten van de slachtoffers die spraken over een hot stock-tip en die zo was geconstrueerd dat het slachtoffer zou denken dat het bericht een ongeluk was.

Zoals te zien is in de bovenstaande grafiek, steeg de prijs van ongeveer $ 0,30 tot bijna $ 1,00, een stijging van meer dan 200% in een periode van een week. Deze drastische toename werd gezien samen met een even grote toename van het volume. Het aandeel had  vóór de prijsstijging een gemiddeld dagelijks handelsvolume gezien  van minder dan 250.000, maar tijdens de zwendel werd het aandeel op een aantal handelsdagen tot bijna een miljoen aandelen verhandeld. De nietsvermoedende investeerders zouden voor ongeveer $ 1,00 in de aandelen hebben gekocht. Zoals hierboven te zien is, daalde het tot ongeveer $ 0,20, een waardedaling van 80% voor die ongelukkige investeerders.